Ogromne, pokryte lodem jezioro we Wschodniej Antarktydzie całkowicie zniknęło w ciągu trzech dni: Raport – Technology News, Firstpost

F. kierunki09 lipca 2021 16:04:36

Pokryte lodem jezioro zniknęło na szelfie lodowym Amery na Antarktydzie Wschodniej w 2019 roku. Zjawisko to zostało uchwycone przez satelitę National Aeronautics and Space Administration (NASA) i zostało teraz przeanalizowane przez naukowców. Kiedy szelf lodowy się zawalił, jezioro zniknęło w ciągu trzech dni. Uważa się, że w miarę zapadania się szelfu lodowego poziom mórz może się podnosić. Szacuje się, że do oceanu wypłynęło od 21 do 26 miliardów stóp sześciennych wody.

Mówiąc o ich badaniach, Roland Warner, glacjolog z Uniwersytetu Tasmanii i główny autor książki badanie Opublikowany 23 czerwca powiedział, że pokryte lodem jezioro miało więcej wody niż Sydney Harbour, które musiało zejść do oceanu poniżej.

Zespół wykorzystał satelitę Ice, Cloud and Earth Satellite 2 lub ICESat-2. Przewidywali, że topnienie na pływających szelfach lodowych na Antarktydzie będzie się nasilać w ciągu dziesięcioleci. W wyniku zdarzenia pozostawiono depresję o powierzchni 10 km2.

według Weather.com, jezioro było nienaruszone do 9 czerwca, ale zniknęło do 11 czerwca 2019 r. Naukowcy uważają, że ciężar wody gromadzącej się w jeziorze otworzył szczelinę w szelfie lodowym pod jeziorem. Proces ten nazywa się hydrokrakingiem i powoduje odpływ wody.

Z pomocą satelitów NASA naukowcy byli w stanie ulepszyć swoje mapy systemów jezior ukrytych pod pokrywą lodową Antarktydy Zachodniej.

Wykorzystanie zaawansowanego urządzenia laserowego do obserwacji Ziemi, NASA była w stanie wykryć aktywne jeziora subglacjalne. Inne badanie opublikowane w Geophysical Research Letters 7 lipca pokazuje, że za pomocą ICESat-2, jego poprzednika ICESat i satelity CryoSat-2 Europejskiej Agencji Kosmicznej, aktywne jeziora subglacjalne można obserwować w skali czasowej krótszej niż cykl powtórzeń ICESat-2 .

Naukowcy Matthew Siegfried i Helen Amanda Fricker piszą w nowo opublikowanym artykule In Future Ice Sheet Dynamics, że ewolucja podstawowego systemu wodnego Antarktydy pozostaje źródłem wielkiej niepewności. Siegfried jest głównym autorem badania i adiunktem geofizyki w Colorado School of Mines. Fricker jest glacjologiem w Scripps Institution of Oceanography na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego.

Naukowcy dostarczyli informacji o tym, jak ukryty system kanalizacyjny określa prędkość, z jaką lód przesuwa się na Oceanie Południowym. Dodanie świeżej wody może zmienić ich obieg i ekosystemy.