Patolog sądowy mówi o dziedzictwie blokady: codziennie patrzę na śmierć – zmieńmy sposób, w jaki o niej mówimy | śmierć i umieranie

aWedług patologa sądowego, w mojej karierze skupiałem się na martwych ludziach w każdym wieku, w każdym kształcie i rozmiarze. Tyle razy dziennie, przez ostatnie czterdzieści lat, przyglądałem się uważnie śmierci, zdając sobie sprawę, że dla wielu – może większości – ludzi, których badam, początek ich ostatniego dnia był całkiem normalny. Śmierć nadeszła szybko i niespodziewanie. Tak więc, ubierając się każdego ranka, często zastanawiam się, gdzie będę pod koniec dnia. w domu? Albo w kostnicy wsunąć do lodówki na błyszczącą tacę?

W kręgach medycznych byliśmy Przewiduj globalną pandemię od kilkudziesięciu lat. Pandemia HIV/AIDS w latach 80. była ponurym kamieniem milowym, w wyniku czego około 36 milionów zgonów Na całym świecie, ale nigdy nie spodziewałem się, że pierwsza pandemia XXI wieku rozwinie się z wirusa w Chinach. Spodziewałem się, że będzie to wynik fatalnej reorganizacji DNA wirusa grypy – jak w 1918 roku, kiedy „hiszpańska” grypa zabiła co najmniej 50 milionów ludzi na całym świecie, a w kolejnych, mniej śmiertelnych pandemach grypy: dwa miliony zmarły na ogólną grypę pandemia 1957 i 1 milion w 1968 i 1977. Ostatnią godną uwagi pandemią grypy była świńska grypa w 2009 roku, która zabiła około 500 000 ludzi. Poważna pandemia grypy jest spóźniona ponad 50 lat.

Wiem, że jestem niezwykły w posiadaniu tak osobistego, długoterminowego wglądu w śmierć i niepewną naturę naszego życia. Niewielu z nas kiedykolwiek widziało zwłoki, nawet jeśli były blisko nich. W naszym zachodnim społeczeństwie miejskim tradycja oddawania szacunku ciału w otwartej trumnie w salonie jest obecnie rzadka. Dało to możliwość zapoznania się z normalnością śmierci: patrzenie mu w twarz; rozważenie twoich odpowiedzi; Aby zapamiętać twoją niestałość.

Na początku tego stulecia wydawało mi się, że śmierć stała się tematem, którego generalnie należy unikać, ukrywać, przemilczać i (jeśli to w ogóle możliwe) po prostu ignorować, przynajmniej dopóki nie spotka się z nią osobiście. Teraz brak tego doświadczenia często oznacza, że ​​czuje się przytłoczona.

Przed Covidem zauważyłem, że nasz język stał się coraz bardziej eufemistyczny. Rzeczownik to „umrzeć”, a czasownik „umrzeć”, ale te słowa były rzadko słyszane. Śmierć stała się „przejściowa” – zwykle skupiano się na „uwalnianiu tego przemijania”, sterylizacji, ulżeniu i zadaniu śmierci w taki sposób, aby ulżyć cierpieniu. Czułem się, jakbym widział wielki rozdźwięk między głębokim ludzkim procesem żałoby, z jego bólem, stresem i żalem, a deszczowymi celami przemysłu śmierci. To było rozstanie, które wielu przyjęło z zadowoleniem.

Pandemia zakwestionowała to podejście pod niemal każdym względem. Nagle śmierć i jej następstwa stały się tematem każdego doniesienia prasowego, dzień po dniu. Fakty były surowe i bolesne, a słowa surowe. Rzeczownik był „śmierć”, a czasownik „śmierć”. Ci ludzie nie „przeszli”. Covid, nienawidzę twoich żniw, ale dziękuję za sparafrazowanie tego zagrożonego języka.

Podczas gdy epidemia trwa, Wywiady z rodzinami Stał się nowoczesnym odpowiednikiem czuwania przy trumnie w salonie. Tam, gdzie nie było lub wcale nie było chęci ujrzenia ciała po śmierci, teraz pozbawienie kontaktu, pod koniec życia i później, jest straszliwe.

Mam nadzieję, że jedną z pozytywnych rzeczy, które wyłania się z naszej nowej rzeczywistości, jest zmiana podejścia społeczeństwa do śmierci. Wciąż jest za wcześnie, żeby to stwierdzić – i prawdopodobnie nigdy się tego nie dowiem, ponieważ patrzę w tabu. Ale moim zdaniem powiedziałbym, że nowa gotowość do radzenia sobie ze śmiercią byłaby zdrową zmianą.

Miałem szczęście. Niewielu z mojej bliskiej rodziny zaraziło się COVID-19. Nikt z tego powodu nie umarł ani nawet nie został przewieziony do szpitala. Jednak podczas pandemii zginęło trzech moich przyjaciół: dwóch z powodu naturalnej choroby – jeden nagle, drugi powolny i bolesny – a trzeci w wyniku wypadku. Covid zabił tak wielu, ale nawet w głębi pandemii przypominano nam, że ludzie nadal umierają z innych przyczyn – i że te przyczyny również zabijają miliony.

Spójrzmy prawdzie w oczy nieuniknionemu faktowi, że ludzie umierają. Do tego czasu życie do życia.

Dr Richard Shepherd jest patologiem i autorem. Siedem wieków śmierci Już dostępny (Michael Joseph, 20 funtów). Aby wesprzeć The Guardian i Observer, kup swoją kopię na stronie opiekunbookshop.com. Mogą obowiązywać opłaty za dostawę