Po wznowieniu notowań chińskie akcje Evergrande wzrosły w Hongkongu o 28%.

Firma stała się symbolem narastającego kryzysu na rynku nieruchomości w Chinach, w wyniku którego wiele znaczących firm utonęło w morzu długów, budząc obawy o szerszą gospodarkę kraju i jej potencjalny globalny zasięg.

W ubiegły czwartek Evergrande poinformowało, że jego założyciel i prezes Xu Jiayin jest podejrzany o „bezprawne przestępstwa” po doniesieniach o jego zatrzymaniu przez policję. Tego samego dnia akcje spółki zostały zawieszone w Hongkongu.

Kiedy we wtorek wznowiono handel, akcje spółki początkowo podskoczyły o ponad 60 procent, po czym straciły większość zysków i zamknęły się o 28 procent wyżej na poziomie 0,41 HKD. W lipcu 2020 r. kurs akcji wynosił ponad 25 HKD.

„Wydaje się, że źródłem zysków są pieniądze spekulacyjne” – powiedział Bloombergowi Wheeler Chen, starszy analityk ds. badań w Forsyth Barr Asia.

„Przy tej zmienności naprawdę nie wiem, czy jakikolwiek odpowiedni inwestor ma szansę zarobić pieniądze pod tą nazwą”.

Stephen Innes z SPI Asset Management dodał: „To, w jakim stopniu wzrost będzie kontynuowany, a nawet wyjdzie poza obszar grosza, będzie w dużej mierze zależeć od tego, czy w najbliższej przyszłości zostanie wdrożona polityka rządu”.

Evergrande oszacowało, że na koniec czerwca miało zadłużenie na kwotę 328 miliardów dolarów.

W zeszłym miesiącu firma ostrzegła, że ​​nie jest w stanie wyemitować nowego długu, ponieważ toczy się dochodzenie w sprawie jej spółki zależnej, Hengda Real Estate Group. Ważniejsze spotkania zaplanowane w sprawie restrukturyzacji zadłużenia zostały przełożone.

Firma stwierdziła, że ​​„konieczne jest ponowne oszacowanie warunków” planu, aby odpowiadał „obiektywnej sytuacji i żądaniom wierzycieli”.

W zeszłym tygodniu jej dział nieruchomości nie spłacił głównych obligacji, a chiński portal finansowy Caixin poinformował, że aresztowano dwóch byłych dyrektorów.

Biorąc pod uwagę zmieniającą się sytuację związaną z kryzysem w Evergrande oraz wkład rynku nieruchomości w jedną trzecią aktywności gospodarczej kraju, Innes stwierdził, że nie może „widzieć Chin siedzących i obserwujących upadek rynku nieruchomości”.

„Jakiekolwiek zakłócenia lub pogorszenie koniunktury na rynku nieruchomości mogą mieć dalekosiężne konsekwencje dla” powiązanych branż, od materiałów budowlanych po inne towary konsumpcyjne, powiedział AFP.

– Oszczędności życia znikają –

Chiński sektor nieruchomości od dawna jest jednym z filarów wzrostu – obok budownictwa, które generuje około jednej czwartej PKB – a w ostatnich dziesięcioleciach odnotował imponujący wzrost.

Jednak Pekin uważa, że ​​ogromne długi zgromadzone przez największych graczy stanowią niedopuszczalne ryzyko dla chińskiego systemu finansowego i ogólnej kondycji gospodarczej.

Od 2020 r. władze stopniowo ograniczały dostęp deweloperów do kredytów, po czym nastąpiła fala niewypłacalności – zwłaszcza w przypadku Evergrande.

Victor Shih, ekspert ds. chińskiej polityki i bankowości, powiedział AFP, że ostatnie działania przeciwko prezesowi firmy „wskazują, że obrońcy Xu w partii i sektorze finansowym nie chcą już lub nie są w stanie chronić jego interesów”.

„To całkiem normalne w Chinach, ale oczywiście Evergrande było przez lata bardzo dobrze chronione, co przede wszystkim pozwoliło mu tak bardzo urosnąć”.

Długotrwały kryzys mieszkaniowy siał spustoszenie w życiu nabywców domów w całym kraju, z których wielu postawiło oszczędności całego życia na nieruchomości, które nigdy się nie zmaterializowały.

Zeszłego lata w całym kraju rozprzestrzeniła się fala bojkotów kredytów hipotecznych, gdy pozbawieni środków pieniężnych deweloperzy mieli trudności z zebraniem wystarczającej ilości środków, aby ukończyć sprzedane już wcześniej domy – co jest powszechną praktyką w Chinach.

W ostatnich miesiącach decydenci znajdowali się pod silną presją, aby ujawnić środki mające na celu wsparcie gospodarki, zwłaszcza sektora nieruchomości.

Nie podoba im się jednak taki boom, jaki ujawnił się w 2008 r. podczas kryzysu finansowego, co oznacza, że ​​rząd może mieć trudności z osiągnięciem w tym roku celu wzrostu gospodarczego na poziomie około 5%. Oznaczałoby to jeden z najgorszych wyników od dziesięcioleci, nie licząc okresu pandemii wirusa koronowego.

bur-dhc/oho/leg