Pył pustynny zawiera jod, który zuboża warstwę ozonową i może pomóc przedłużyć żywotność gazów cieplarnianych. »Brinkwire

Pył pustynny zawiera jod, który niszczy warstwę ozonową i może wydłużyć żywotność gazów cieplarnianych.

Jod z pyłu pustynnego, według nowego badania przeprowadzonego przez CU Boulder, może zmniejszyć zanieczyszczenie ozonem, jednocześnie potencjalnie wydłużając żywotność gazów cieplarnianych.

Jod w drobnym pyle pustynnym może prowadzić do reakcji chemicznych, które eliminują niektóre zanieczyszczenia powietrza, jednocześnie umożliwiając dłuższe pozostawanie gazów cieplarnianych w atmosferze, gdy wiatr przenosi je wyżej.

Odkrycie, opublikowane w Science Advances 22 grudnia 2021 r., może zmusić naukowców do ponownego rozważenia, w jaki sposób cząstki Ziemi wpływają na chemię atmosfery.

„Jod, ta sama substancja chemiczna, która jest dodawana do soli kuchennej jako składnik odżywczy, zużywa ozon w zakurzonym powietrzu w górnych warstwach atmosfery” – powiedział Rainer Volkammer, członek CIRES i profesor chemii na CU Boulder.

Kilka lat temu Volkammer kierował zespołem wykorzystującym samoloty do wykonywania precyzyjnych pomiarów atmosfery nad wschodnim Oceanem Spokojnym.

Wyjaśnił, że nowe odkrycie ma wpływ nie tylko na jakość powietrza, ale także na zmiany klimatyczne, ponieważ chemia jodu może powodować dłuższe pozostawanie gazów cieplarnianych, co skłania nas do ponownego rozważenia schematów geoinżynieryjnych dotyczących pyłu.

„Nie mamy pełnego zrozumienia cyklu jodowego” – powiedział Volkammer.

„Istnieją ziemskie źródła i chemia, o których nie wiedzieliśmy, a teraz musimy je wziąć pod uwagę”.

Fakt, że pyliste warstwy powietrza często zawierają mało zanieczyszczającego powietrze ozonu, który skoncentrowany może uszkadzać ludzkie płuca, a nawet plony, od dawna intrygował badaczy atmosfery.

Wydaje się, że pewien rodzaj chemii powierzchni kurzu zużywa ozon, ale nikt nie był w stanie tego udowodnić w eksperymentach laboratoryjnych.

Inni spekulują na ten temat, ale Volkammer uważa, że ​​jest dużo sceptycyzmu.

Z drugiej strony eksperymenty laboratoryjne od dawna pokazują, że gazowa forma jodu może zużywać ozon, ale były tylko ślady związku między pyłem a jodem.

Zestaw danych z 2012 roku, zaczerpnięty z serii lotów samolotów u wybrzeży Chile i Kostaryki, zawierał kuszące wskazówki dotyczące tego procesu.

Poziomy gazowego jodu w pyle emitowanym z wybrzeży Ameryki Południowej były alarmujące.

Dane zostały dostarczone przez Volkamera do Theodore’a Koeniga, wówczas absolwenta CU Boulder i głównego autora badania.

Według Koeniga dane te są częścią zestawu niewyraźnych obrazów udostępnianych przez chemików atmosferycznych na całym świecie.

„Wygląda na to, że jod jest związany z kurzem… ale nie całkiem wyraźnie” na jednym ze zdjęć, powiedział.

Wydaje się, że kurz wszędzie niszczy ozon, ale dlaczego? „Jod i ozon są wyraźnie powiązane, ale nie było 'zdjęć’ obu z kurzem”…

Podsumowanie wiadomości Brinkwire