Skamieniałe ptaki, które żyły 120 milionów lat temu, miały język tak długi jak jego głowa

Stwierdzono, że ptak, który żył obok dinozaurów 120 milionów lat temu, miał kościsty język tak długi jak jego głowa.

Stworzenie zostało odkryte przez naukowców, którzy odkryli jego skamieniały szkielet w północno-wschodnich Chinach.

Współczesne ptaki, takie jak kaczki i papugi, również wystawiają języki, aby przenosić jedzenie do ust, wkładać jedzenie do ust i pomagać połykać jedzenie.

Kolibry i dzięcioły mają kościsty język, który jest tak długi lub dłuższy niż ich czaszki.

Jednak wymarły ptak, nazwany Brevirostruavis macrohyoideus, co oznacza „ptak z krótkim nosem i dużym językiem”, jest najstarszym przykładem ptaka, który potrafi wystawiać język.

Przewiń w dół, aby zobaczyć wideo

Stwierdzono, że ptak, który żył obok dinozaurów 120 milionów lat temu, miał kościsty język tak długi jak jego głowa. Stworzenie zostało odkryte przez naukowców, którzy odkryli jego skamieniały szkielet w północno-wschodnich Chinach

READ  Na całym świecie obserwuje się znaczny wzrost liczby zaburzeń snu wśród dzieci i młodzieży

Odkrycia dokonali naukowcy z Instytutu Paleontologii Kręgowców i Paleoantropologii (IVPP) Chińskiej Akademii Nauk oraz University of Texas w Austin.

Zespół stawia hipotezę, że pradawny ptak używał swojego długiego języka do polowania na owady, podobnie jak dzięcioły wyrywają owady z dziur w korze, drewnie i gałęziach drzew.

Jednak ten prehistoryczny ptak prawdopodobnie żywił się pyłkiem lub płynami podobnymi do nektaru z roślin w lesie, w którym żył.

Ten ptak, który szczycił się krótkim pyskiem, należał do wymarłej grupy ptaków zwanych enantiornithines lub ptakami „przeciwstawnymi”, które były najbardziej popularną grupą ptaków w okresie kredowym (między 66 a 145 milionów lat temu).

Skamieliny tych skrzydlatych stworzeń znajdowano na całym świecie.

Dr Wang Min, współautor badania, powiedział w oświadczenie: „Widzimy wiele różnic w wielkości i kształcie czaszek ptaków, być może odzwierciedlając ogromną różnorodność pokarmów, które jedli i jak polowali na pożywienie.

„Teraz z tą skamieliną widzimy, że nie tylko ich czaszki, ale także ich języki są inne”.

Naukowcy wykazali wcześniej, że te wczesne ptaki miały dość sztywne czaszki, podobnie jak ich krewni dinozaury.

Ta cecha nakłada pewne ewolucyjne i funkcjonalne ograniczenia na wczesne ptaki.

„Być może jedynym sposobem na fundamentalną zmianę sposobu polowania i spożywanego pokarmu jest w tym przypadku skrócenie czaszki i wydłużenie kości języka” – powiedział główny autor dr Li Zhiheng.

Kolibry i dzięcioły (na zdjęciu) mają kościsty język tak długi lub dłuższy niż ich czaszki

Długi, zakrzywiony aparat gnykowy u skamieniałego ptaka składa się z kości zwanych ceratobranchials.

Żywe ptaki również mają takie kości w korze, ale kości nadskrzelowe, których nie ma u wczesnych ptaków, są bardzo długie u ptaków, takich jak dzięcioły.

Współautor dr.

Ten ptak rozwinął długi język, używając kości odziedziczonych po przodkach dinozaurów, a żywe ptaki rozwinęły dłuższe języki dzięki kościom, które posiadały. Ta sytuacja pokazuje siłę ewolucji, ponieważ ptaki używają dwóch różnych ścieżek ewolucyjnych, aby rozwiązać ten sam problem, polegający na wyjęciu długiego języka z ust.