Śledź pozostałości brutalnej historii Andromedy

PASADENA, Kalifornia — Szczegółowa analiza składu i ruchu ponad 500 gwiazd ujawniła ostateczne dowody na starożytne zderzenie Andromedy z sąsiednią galaktyką. Odkrycia, które poprawiają nasze zrozumienie wydarzeń, które kształtują ewolucję galaktyk, zostały zaprezentowane przez Ivanę Escalę z Carnegie w poniedziałek na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Galaktyki rosną, gromadząc materię z pobliskich obiektów — innych galaktyk i gęstych skupisk gwiazd zwanych gromadami kulistymi — często w wyniku katastrofalnego kolapsu. Wydarzenia te pozostawiają ślady w postaci gwiezdnych koniunkcji, które astronomowie nazywają cechami pływowymi. Może to obejmować długie strumienie lub łukowate muszle poruszające się po odpoczywającej galaktyce. Badanie tych zjawisk może pomóc nam zrozumieć historię galaktyki oraz siły, które ukształtowały jej wygląd i skład.

Pozostałości po każdym zderzeniu można zidentyfikować, badając ruch gwiazd i ich skład chemiczny. Informacje te działają łącznie jak rodzaj odcisku palca, który identyfikuje, które gwiazdy dołączyły do ​​galaktyki w wyniku kolizji, wyjaśnił Escala.

Ona i współpracownicy — Caroline Gilbert i Mark Vardal z Space Telescope Science Institute, Puragra Guhatakurta z University of California Santa Cruz, Robin Sanderson z University of Pennsylvania, Jason Caliri z Johns Hopkins Laboratory of Applied Physics oraz Bahram Mubasher z University of California Riverside — zbadał rozgałęziające się czerwone olbrzymy 556. W fizycznej części Andromedy zwanej Północno-Wschodnią Szelfą, która tworzy ostrą krawędź w gęstości materii galaktycznej.

„Przeprowadziliśmy pierwszą szczegółową charakterystykę składu chemicznego i ruchu geometrycznego gwiazd w tym regionie naszej sąsiedniej galaktyki i ostatecznie wykazaliśmy, że szelf północno-wschodni jest powłoką pływową złożoną głównie z szczątków po uderzeniu” – wyjaśnił Escala.

Ich praca pokazuje również, że szelf NE jest częścią systemu wielopowłokowego z zachodnim i południowo-wschodnim szelfem galaktycznym, a materiał w tych regionach jest zgodny z materiałem z Wielkiego Strumienia Gwiezdnego Andromedy, łącząc wszystkie cechy pływowe jako prawdopodobnie pochodzące z tego samego źródła.

„Nasze wyniki są zgodne z modelowaniem, które przewidywało, że gigantyczny strumień gwiezdny jest pierwszym pierścieniem materii po zderzeniu, a półka północno-wschodnia jest drugą warstwą otaczającą” – podsumował Escala.

Ten poziom analizy potwierdza przewidywania dotyczące gwałtownej przeszłości Andromedy i wyjaśnia astronomom, w jaki sposób materia akreowana przez zderzenia utworzyła cechy otaczające galaktykę i historię ewolucji.