Smutek, fobia igłowa, brak pewności siebie: dlaczego odrzuciliśmy ciosy Covida – i co zmieniło nasze zdanie | Korona wirus

Wprowadzenie szczepionek w Wielkiej Brytanii zakończyło się dużym sukcesem: ponad 90% populacji ma 12 lat i więcej Miał teraz co najmniej jedną dawkę, przy czym nieco ponad połowę przyjmował drugą dawkę i dawkę przypominającą.

Jednak istnieją tysiące osób, które jeszcze nie otrzymały szczepionki, pomimo szacunków, że 90% najciężej chorych pacjentów z Covid przebywających w szpitalu w tej chwili nie jest zaszczepionych.

Stosuje się szereg strategii, aby przekonać tych, którzy uniknęli ich za pomocą szczepionek Grupy uświadamiające i lekarze Pracuj, aby zachęcić do akceptacji.

ten Majster Porozmawiaj z trzema osobami, które zmieniły zdanie w ostatnich tygodniach. Tutaj wyjaśniają swoje początkowe wahanie i powody zmiany zdania.

Jess Hajekkerdar, 32
doktorant, Fife

Studentka ekologii Jess powiedziała, że ​​„nie jest przeciwna szczepieniu” i otrzymała pierwszą i drugą dawkę. Ale zdecydowała się nie przyjmować dawki przypominającej. W sierpniu 2021 r., krótko po tym, jak otrzymała drugi haluks, poroniła w ósmym tygodniu ciąży. „Obawiałam się, że szczepionka mogła przyczynić się do poronienia i zaczęłam martwić się o zastrzyk przypominający, gdy tylko dowiedziałam się, że jestem w ciąży” – powiedziała.

Rozważałam czekanie do porodu, aby otrzymać dawkę przypominającą, ale obawy zaczęły budzić Omicron i liczba nieszczepionych kobiet w ciąży, które trafiają na oddział intensywnej terapii.

„Zdałem sobie sprawę, że moje wahanie było spowodowane smutkiem i niepokojem” – powiedziała. „Już spojrzenie na dane dowodzi, że Covid stanowi znacznie większe ryzyko niż jakiekolwiek moje najgorsze obawy dotyczące szczepionki wpływającej na moją ciążę”.

Zmieniła zdanie i dostała booster. „Nie chcę złapać Covida, kiedy jestem w ciąży i jestem w sytuacji, która może być szkodliwa dla mnie i mojego dziecka.

„Jestem naukowcem i wiem, że jeśli coś jest poważnie nie tak ze szczepionkami, moi koledzy naukowcy nie cofną się przed niczym, aby to odkryć i poprawić nasze zrozumienie.

„Rozumiem trzewną reakcję i strach przed szczepieniem, ale musimy podejść realistycznie do tego, jak poważny jest Covid i zdać sobie sprawę, jak ciężko naukowcy i lekarze pracują, aby zapewnić nam bezpieczeństwo. Bez względu na to, jak teraz na to patrzę, zaszczepienie się jest tego warte ”.

Kevin Buckland, 46
Doktorant i wykładowca na studiach licencjackich na Sutton Coldfield University

Kevin miał fobię przed igłami od najmłodszych lat. „Po prostu ich nienawidzę. Sfałszowałem podpis mojej mamy, gdy miałem 14 lat, aby uniknąć szczepionki przeciw gruźlicy, mówiąc, że nie chce, żebym ją dostała. do Birmingham kopiąc i krzycząc, żeby to zdobyć.

Jego plan polegał na tym, aby pozostać nieszczepionym, jednocześnie podejmując środki ostrożności, aby uniknąć zarażenia siebie i swoich starszych rodziców, którzy mieszkają w pobliżu.

Pojawienie się wariantu Omicron zmusiło Kevina do ponownej oceny swojego podejścia, ponieważ obawiał się o szybkość transmisji. „Czytałam, że samo wdychanie oddechu osoby dotkniętej chorobą wystarczy, aby ją skurczyć. Tym razem uniknąłem i pomyślałem: Jak długo mogę wytrzymać?”

„Miesiąc temu zarezerwowałem spotkanie i wyszedłem. Potem przestawiłem to i w końcu poszedłem. Skupiłem się tylko na tym, że to dobrze. Prawie nie spałem poprzedniej nocy.

„Tego dnia nawet nie zdawałem sobie sprawy, że to zrobiła. Pomogło mi to dostać się na miejsce bez okularów, więc i tak nic nie widziałem. Jedna osoba pobierała moje dane, a druga miała igłę do wstrzyknięć podskórnych”.

„Rozmawiałem z facetem z laptopem o mojej fobii i bez mojej uwagi zostało to zrobione. Nic nie czułem. Zarezerwowałem po raz drugi na luty i planuję uzyskać zastrzyk”.

Adam, 26 lat, z Cheshire

Adam (pseudonim) stracił wiarę w rząd w 2020 roku, w dużej mierze z powodu Dominica Cummingsa i Afera zamku Barnarda.

– Pomyślałem tylko, że skoro mogą kłamać w sprawie tak wielkiego, to o czym jeszcze mogliby kłamać?

Potem zaczął sceptycznie podchodzić do tego, jak szybko wprowadzono program szczepień.

„Na początku wydawało się, że było to pospieszne. Nie opublikowano zbyt wielu badań ani danych, co kazało mi wierzyć, że są one wypychane z innych powodów – nie tylko po to, aby ratować życie, ale także na ratowanie gospodarki, co ja do pewnego stopnia rozumiem, ale czuję, że ratowanie życia jest o wiele ważniejsze. Szkody w gospodarce można naprawić, ale nie można przywrócić kogoś, kto zmarł.

Z biegiem czasu Adam, który pracuje dla rodzinnej firmy zarządzającej majątkiem, zaczął wierzyć w korzyści płynące ze szczepień, śledząc numery szpitali w zaufanych źródłach wiadomości.