Super Spowiednicy – ​​naukowcy ujawniają mechanizm kryjący się za ich niesamowitymi supermocami

Według nowego badania super-rozpoznawcy rozkładają wzrok bardziej równomiernie niż zwykli obserwatorzy.

Nasze doskonałe narzędzia do rozpoznawania twarzy nigdy nie zapominają o twarzy. W lusterku wstecznym mogą zobaczyć swoich znajomych z dzieciństwa i natychmiast ich poznać. Pomagają wydziałom policji i instytucjom bezpieczeństwa w identyfikacji podejrzanych. Sprawdzają się również jako prywatni i nieoficjalni detektywi.

Ale pomimo wspaniałości ich supermocy, wciąż nie są dobrze zrozumiani. Do tej pory naukowcy wierzyli, że superrozpoznawanie jest tak dobre w radzeniu sobie z twarzami, ponieważ przetwarzali je kompleksowo, robiąc i zapisując migawkę twarzy.

badacze z Uniwersytet Nowej Południowej Walii i Uniwersytet Wollongong (UOW) Teoria ta została zakwestionowana w artykule badawczym opublikowanym w czasopiśmie psychologia To pokazało, że najlepsi praktycy – którzy stanowią około 2% społeczności – patrzą na twarze tak samo jak wszyscy, ale robią to z większą szybkością i dokładnością.

Jak to się stało?

Kiedy supergwiazdy dostrzegają nową twarz, ich mózgi rozdzielają je na kawałki, a następnie przechowują je jako obrazy złożone, mówi dr James Dunn, naukowiec z University of New South Wales i główny autor badania.

„Nadal są w stanie rozpoznać twarze lepiej niż inne, nawet jeśli widzą tylko mniejsze obszary na raz. Oznacza to, że mogą zsyntetyzować ogólne wrażenie z mniejszych części, a nie ogólne wrażenie z jednego spojrzenia” – powiedział Dunn.

Dr Sebastian Millet, współautor badania i badacz z Uniwersytetu Wollongong, który specjalizuje się w aktywnym widzeniu, wykorzystał technologię śledzenia wzroku, aby zbadać, w jaki sposób superrozpoznawanie skanuje i przetwarza twarze i ich części.

„Z dużą dokładnością możemy zobaczyć nie tylko, gdzie ludzie patrzą, ale także z jakich części informacji wizualnych korzystają” – powiedział Millett.

Badając wzorce przetwarzania wizualnego obiektów superrozpoznających, Dunn i Millett zdali sobie sprawę, że w przeciwieństwie do typowych aparatów rozpoznających, obiekty superrozpoznawcze skupiają się mniej na obszarze oczu i rozprowadzają wzrok bardziej równomiernie niż normalni widzowie, wydobywając informacje z innych rysów twarzy, szczególnie podczas uczenia się twarzy. .

„Zaletą superrozpoznawania jest ich zdolność do przechwytywania bardzo wyraźnych informacji wizualnych i szybkiego i dokładnego łączenia wszystkich części twarzy jak puzzle” – powiedział Millett.

Naukowcy z Uniwersytetu Nowej Południowej Walii i Uniwersytetu Wollongong będą nadal badać tę bardzo odrębną populację.

Miellet uważa, że ​​jedna z hipotez głosi, że nadprzyrodzone moce superrozpoznających mogą wynikać ze szczególnej ciekawości i behawioralnego zainteresowania innymi ludźmi. Superrozpoznawcy mogą być również bardziej empatyczni niż większość z nas.

„W kolejnych etapach naszego badania wyposażymy niektórych superrozpoznawców i oglądających modele w przenośny eye tracker i wyślemy ich na ulice, aby obserwować, jak wchodzą w interakcję ze światem, nie w laboratorium, ale w prawdziwym życiu” Millett powiedział.

Odniesienie: „Próbkowanie informacji o twarzy w super-rozpoznawczach” James Daniel Dunn, Victor Peroni de Lima Varela, Victoria Ida Nichols, Michael Papinuto, David White i Sebastian Millet, 31 sierpnia 2022 r., psychologia.
doi: 10.1177/09567976221096320