Tylko dlatego, że koń jest martwy, nie oznacza, że ​​RBA go nie wychłostanie

Płyta RBA stała wokół leżącego konia we wtorek rano w stajniach Martin Place, klepiąc ich podbródki i zastanawiając się, co z nimi zrobić.

Gubernator pchnął go mocno, nie otrzymując żadnej odpowiedzi, i wykonał jeszcze mocniejsze kopnięcie z tym samym skutkiem.

Zastępca gubernatora wyskubał kopyto, stwierdził, że otwór jest elastyczny i zauważył, że przynajmniej nie jest sztywny — jeszcze.

W końcu kanclerz skarbu, wykorzystując swoje doświadczenie pielęgniarskie, wsadził palec w oko mrugających koni, które pozostały nieruchome.

– Tak, nie żyje, ale – powiedział, wywołując więcej uderzeń w podbródek.

„Ale to nie znaczy, że nie możemy go wychłostać jeszcze w przyszłym miesiącu!” — oznajmił władca. I szczęśliwie osiągając konsensus, siadają do obiadu.

Co było powiedziane

naturalnie Oficjalne oświadczenie Nie wymienił konia z imienia (Economy, via Fiscal Folly’s Monetary Chaos), ale był tam między wierszami, a mianowicie:

Połączenie rosnących stóp procentowych i presji związanej z kosztami życia powoduje znaczne spowolnienie wydatków gospodarstw domowych. Podczas gdy ceny domów ponownie rosną, a niektóre rodziny mają duże rezerwy oszczędności, inne doświadczają bolesnych napięć w swoich finansach. Istnieje również niepewność co do światowej gospodarki, która ma rosnąć w tempie poniżej średniej w ciągu najbliższych dwóch lat”.

I tak RBA zawiesiło posiedzenie, formalnie, aby dać „zarządowi więcej czasu na ocenę stanu gospodarki, perspektyw gospodarczych i związanych z tym zagrożeń”, nieoficjalnie, aby zobaczyć, czy gospodarka zaczyna śmierdzieć i co inne banki centralne robią ze swoimi konie.

Bankierzy centralni są tacy, zawsze oglądają się przez ramię i budki, aby zobaczyć, co robią wszyscy inni, nie chcąc zbyt daleko odchodzić od dzisiejszej ortodoksji, zwłaszcza gdy amerykańska Rezerwa Federalna dzierży potężniejszy bicz.

Jest to niepokojące dla Australii, biorąc pod uwagę plotki o jej determinacji, by „wyjść poza ostatnią milę” w zmniejszaniu inflacji, zwłaszcza w przypadku banków, które mają bardziej rygorystyczny cel 2 procent niż 2-3 procent dla RBA.

Nie wystarczy spadek inflacji w późnej reakcji na wyższe stopy procentowe. Bankierzy centralni absolutnie tego chcą i pozostają niżej, zanim okażą litość.

Czysta przerwa

Byłoby miło pomyśleć, że RBA odkryła Indeks Czyszczących Okna (WCI™) i pozwoliła weterynarzowi przynajmniej przynieść ulgę w bólu koniowi w wywołanej śpiączce, ale wstrzymanie chłosty to wszystko, co jest dostępne aż do śmierci w stresie jest pewne.

Coraz częściej w różnych środowiskach zadawane jest pytanie, czy bankierzy centralni naprawdę wiedzą, co robią, próbując naśladować twardą medycynę Paula Volckera z 1979 roku.

Wciąż wracam do najlepszego przemówienia Philipa Lowe’a jako konserwatysty, kiedy wyjaśnił w listopadzie, że stopy procentowe nie będą działać tak, jak kiedyś w radzeniu sobie z inflacją, biorąc pod uwagę różne czynniki, które ją napędzają. Ale ta wiedza nie powstrzymała go przed biczowaniem konia.

Członkini Rady Wykonawczej EBC, Isabel Schnabel, wygłosiła w czerwcu nieco podobne przemówieniewyjaśniając, dlaczego EBC tak naprawdę nie wie o perspektywach inflacji i jak martwa skóra (pseudonim, który podnosi stopy procentowe w obliczu rzeczy, na które wyższe stopy procentowe nie mają wpływu) nie zadziałała.

Jako przykład profesor Schnabel podał pogodę i zmiany klimatu: „El Niño jest tego przykładem. Amerykańskie Centrum Prognoz Klimatycznych ogłosiło niedawno, że warunki El Niño już oficjalnie istnieją i oczekuje się, że będą stopniowo narastać na półkuli północnej zimą 2023 r. -24.

Analiza EBC wskazuje, że ocieplenie o jeden stopień podczas El Niño historycznie doprowadziło do wzrostu światowych cen żywności o ponad 6 procent rok później.

El Niño zwiększa również ryzyko ekstremalnych zjawisk pogodowych spowodowanych globalnym ociepleniem. Temperatury powierzchni mórz na północnym Atlantyku są obecnie znacznie powyżej średniej z ostatnich 40 lat”.

Kontrola uszkodzeń

Możesz biczować konia żelaznymi prętami, a to nie powstrzyma susz, powodzi i pożarów. Przypuszczam, że gdyby banki centralne zaszkodziły gospodarce tak bardzo, że miliony ludzi nie mogłyby sobie pozwolić na jedzenie, złagodziłoby to wpływ cen drobnych zbóż, ale nie chciałbym sugerować, że gdyby taka polityka została przyjęta. Co więcej, głodzenie ludzi na śmierć tylko pogłębiłoby niedobór siły roboczej.

Jednak profesor, podobnie jak gubernator Lowe, nadal obstaje przy używaniu ostrego narzędzia jako wystarczająco dobrego, przyznając, że EBC nie wiedział, co robi.

Brytyjski historyk Adam Tooze był zjadliwy we własnym kraju Książka wykresów wiadomościpod tytulem Działanie z ignorancji: nowa antyinflacyjna logika banku centralnego.

„Jej charakterystycznie przejrzysta ocena granic wiedzy banku centralnego w obliczu problemu uporczywej inflacji, napisał, trąci mniej heroizmem czy technokracją niż nihilizmem”. Nie skłania to jednak Schnabela do kwestionowania banku centralnego i jego instrumentu jako sposobu kontrolowania inflacji, a nawet jego zdolności do ustalania „optymalnej polityki”.

„To prowadzi zamiast tego do podwojenia rozmiaru. W logice Schnabela przyznana ignorancja, brak przewidywania i głęboka niepewność stają się argumentem za zdecydowanymi działaniami antyinflacyjnymi.”

w więcej czasy finansowe W artykule prof. Toze ostrzegł, że Wielkiej Brytanii grozi powtórzenie błędu oszczędnościowego, jaki popełniła w 2010 roku z katastrofalnymi skutkami, tym razem poprzez politykę pieniężną. niż polityka fiskalna.

Ośmielił się zasugerować herezję porzucenia 2-procentowego celu inflacyjnego Banku Anglii. To, co było dobrym pomysłem trzy dekady przed Wielkim Umiarkowaniem, może teraz nie być najlepszą polityką w zmieniającym się świecie.

Takie szersze myślenie może być wymagane od RBA i rządu albańskiego.

Niestety, jednym z zaleceń nieudanego przeglądu Banku Rezerw przyjętego przez skarbnika Chalmersa było w rzeczywistości nieco zaostrzenie celu inflacyjnego banku, z pragnieniem, aby bank działał szybciej przeciwko inflacji, zwiększając presję, by dalej bić konia.

To ulga, że ​​RBA wstrzymało się w tym miesiącu, ale ryzyko dalszych szkód w czasie nieuchronnej niepewności i ignorancji pozostaje.

Obawiam się, że nie odłożą bata, dopóki koń nie przejdzie przez finezję. Nawet wtedy istnieje duża szansa, że ​​inflacja będzie powyżej celu.