Umiarkowany równik Marsa wydaje się być bogaty w opalizującą wodę • log

Badanie starych danych z Curiosity skłoniło naukowców do ponownej oceny ich przekonania, że ​​​​względnie umiarkowany region równikowy Marsa jest pozbawiony wody.

Podczas gdy woda może już nie być obecna w postaci płynnej na powierzchni, A badanie Znaleziono dowody na wysokie stężenie opalu tuż pod powierzchnią Marsa, który jest zaskakująco bogaty w wodę i może być źródłem przyszłych misji załogowych.

Badanie, prowadzone przez amerykańskiego fizyka Travisa Gabriela, rozpoczęło się od przyjrzenia się kilku starym zdjęciom z Curiosity, który wylądował na Marsie w 2012 roku. Od tego czasu łazik podróżuje przez krater Gale w kierunku Marsa. Góra Ostrawysokie na trzy mile (5-kilometrowe) wzgórze w centrum 96-milowego miejsca uderzenia.

Obrazy, które zapoczątkowały poszukiwania opalu, pokazały szereg pęknięć na powierzchni Marsa w kraterze Gale, z których niektóre rozciągały się za horyzontem. Wszystkie te pęknięcia zawierają „aureolę pęknięcia” z jasnych kamieni.

Miejsce pęknięcia w kraterze Gale, zaznaczone liniami przerywanymi – kliknij, aby powiększyć

Curiosity był w stanie wywnioskować możliwą obecność opali w niektórych ostatnich skanach za pomocą laserowego spektrometru lawinowego ChemCam. Gabriel był zaangażowany w te badania, które uprzedziły to ostatnie odkrycie.

Kiedy Gabriel i jego zespół zdali sobie sprawę, że w ostatnich eksperymentach w opalu była woda, postanowili wrócić i spojrzeć na archiwalne dane zebrane ze spektrometru DAN Dynamic Albedo of Neutrons firmy Curiosity. Wykorzystując nowo opracowaną metodę analityczną, zespół niezależnie zweryfikował obecność opalu w halo w innych szczelinach, co oznacza, że ​​wokół marsjańskiego równika może znajdować się dużo bogatych w wodę minerałów.

„Nasza nowa analiza danych archiwalnych wykazała uderzające podobieństwo między wszystkimi halo pęknięć, które zaobserwowaliśmy później w trakcie misji… Niewiarygodne było zobaczenie tych sieci uskoków w tak dużej skali, że prawdopodobnie są one wypełnione opalem” – powiedział Gabriel.

życie na Marsie?

Opal to minerał (czyli niekrystaliczna substancja podobna do minerału) składający się głównie z krzemionki i wody. „Na Ziemi krzemionka wypada z roztworu w miejscach takich jak dna jezior i oceanów i może tworzyć się w gorących źródłach i gejzerach” – powiedział Arizona State University.

Opale stają się bardziej krystaliczne i często tracą część zawartości wody z wiekiem (średnio od 6 do 10 procent), ale Gabriel i jego zespół uważają, że te, które znaleźli na Marsie, nadal są bogate w wodę.

Ze względu na bogactwo wody naukowcy uważają, że opale w kraterze Gale mogły powstać w jednej z ostatnich er Marsa, kiedy wody powierzchniowe mogły w większości zniknąć, a Mars był już wrogo nastawiony do życia.

„Biorąc pod uwagę rozległe sieci uskoków wykryte w kraterze Gale, uzasadnione jest oczekiwanie, że te potencjalnie nadające się do zamieszkania warunki podziemne rozciągały się na wiele innych regionów krateru Gale i prawdopodobnie inne regiony Marsa” – powiedział Gabriel.

Wchodzą kamienie, wypływa woda

Życie mikrobiologiczne jest fajne, ale możemy go szukać, gdy już tam dotrzemy — teraz musimy wymyślić, jak żyć na Czerwonej Planecie.

Nie trwało długo, zanim naukowcy odkryli istnienie zamarzniętej wody Regiony polarne Marsaprowadząc wielu do twierdzenia, że ​​jeśli ludzie kiedykolwiek odkryją Marsa, możemy zostać ograniczeni do tych mniej przyjaznych regionów Marsa, które początkowo uważa się za niegościnne.

Jednak naukowcy z Curiosity uważają, że poprzez zmielenie opalu na pył i dodanie ciepła można wydobyć wodę. Jeśli marsjański równik jest tak bogaty w opale, jak sugerują dane Gabriela, być może uda nam się zbadać Marsa Łagodna letnia tropikalna pogodagdzie może osiągnąć 24 ° C (75 ° F) w południe, zamiast doświadczać ekstremalnego bieguna -153 ° C (-225 ° F).

Można sobie wyobrazić, że zarówno astronauci, jak i sprzęt są wdzięczni za zmianę scenerii.

Opal był widziany w innych miejscach na Marsie, ale nie wiadomo, czy osady poza kraterem Gale są tak bogate w wodę, jak te badane przez Curiosity.

Jeśli woda jest tak obfita, jak ta, którą zmierzyli Gabriel i jego zespół, jest dużo płynu do wydobycia. W dwóch dedykowanych eksperymentach neutronowych zespół odkrył, że jeden metr pękniętej korony może pomieścić prawie półtora galona wody, a to tylko w pierwszej stopie gleby.

Gabriel i jego zespół nadal pracują z Curiosity i badają rolę wody w formowaniu marsjańskich skał, podczas gdy łazik wije się po zboczu Mount Sharp. Niestety, aureole pęknięć wyschły, gdy łazik się wznosił, powiedział zespół. ®