W cieniu Trumpa: David Drucker recenzuje republikańskich biegaczy i jeźdźców z 2024 r. | książki

Joe Biden jest politycznie słaby, jego aprobata dla swojej podwodnej pracy, a jego koalicja rozpada się. Mógł spotkać ten sam los co Trumpa – szczątkowy entuzjazm.

Następnym kandydatem republikanów może być z łatwością następny prezydent. Na tym tle „Baedeker” Davida Druckera dla obecnej grupy niedoszłych ludzi jest dobrze wymyślonym i poinformowanym wkładem.

Jako starszy reporter polityczny konserwatywnego Washington Examiner wie, kto i co pisać. Co więcej, ma dostęp. Pod rządami Trumpa, pełen anegdot i ciekawostek, sprawy polityczne i dziennikarskie narkomanów kwitną.

Drucker wymienia grupę republikańskich kandydatów na prezydenta, wśród których są dwaj kandydaci na gubernatora Teksasu, Greg Abbott; senator z Nebraski Ben Sasse; I ostatni doradca Trumpa ds. bezpieczeństwa narodowego, Robert O’Brien.

Drucker zagłębia się w byłego wiceprezydenta Mike’a Pence’a; senator z Florydy Marco Rubio i gubernator Ron DeSantis; Nikki Haley, ambasador Trumpa przy ONZ. Senator z Arkansas Tom Cotton; i gubernator Maryland, Larry Hogan. W ten sposób obejmuje spektrum ideologiczne Republikanów.

Drucker opowiada także o wywiadzie z Trumpem w Mar-a-Lago, jego kurorcie na Florydzie. Nic dziwnego, że Trump ma miłe słowa do Mike’a Pompeo, swojego byłego sekretarza stanu. pogarda dla Mitcha McConnella, przywódcy mniejszości w Senacie; i pogarda dla Liz Cheney, kongresmenki z Wyoming i córki byłego wiceprezydenta Dicka Cheneya, który zwrócił się przeciwko Trumpowi w związku z zamieszkami w Kapitolu.

„Ona jest psychotyczna”, mówi bardzo stabilny geniusz.

Trump miał jednak czas, by wyrazić swoje uznanie dla „Lynn Teda” Cruz, senatora z Teksasu, który zaciekle zaatakował jego ojca i żonę Trumpa podczas prawyborów w 2016 roku.

Wśród takiego Trumpowskiego dysonansu Drucker przypomina nam, kto w Partii Republikańskiej kładzie podwaliny pod rząd Białego Domu i jak realistyczne mogą być ich nadzieje. To taniec trudny i zanieczyszczony. Ale pomimo zdolności Trumpa do dominacji w mediach, nie może całkowicie zgasić ambicji. Drucker zasłania plany i marzenia innych bohaterów – i solidną infrastrukturę polityczną.

Weź pensa. Gdy tylko został kongresmenem z Indiany, a następnie jej gubernatorem, zaczął przygotowywać się do pierwszego stopnia na drabinie, gdy został wybrany na wiceprezydenta Trumpa. Pence ustanowił odrębny proces polityczny w Białym Domu i sfinansował swoją kasę, Komitet Wielkiej Ameryki. Użył go na opłacenie wydatków, gdy się potykał Republikanie Na terenie całego kraju i na terenie całego kraju.

Trumpowi to nie przeszkadzało. Oznaczało to, że Pence nie będzie zwracał się do szefa o płacenie rachunków za podróż. Sperma ma swoje własne legowisko.

Od czasu opuszczenia urzędu Pence założył także Advancing American Freedom, organizację polityczną non-profit, która promuje „konserwatywne wartości i propozycje polityczne”. Co ważniejsze, jest pełen lojalistów Trumpa. Kellyanne Conway, matka „faktów alternatywnych”. Larry Kudlow, główny doradca ekonomiczny Białego Domu. Newt Gingrich, przewodniczący Izby, był facetem po prawej stronie. oni są tam.

Drucker podkreśla również nieposłuszeństwo Pence’a wobec Trumpa i służenie Republice po porażce Bidena, którą Trump starał się obalić kłamstwami o fałszerstwach wyborczych. Drucker napisał, że jako tradycyjny konserwatysta, Pence był sceptycznie nastawiony do zdolności wiceprezydenta do jednostronnej kradzieży wyborów. Zanim potwierdził wyniki, zasięgnął opinii prawnej, która obaliłaby fałszywe twierdzenia Trumpa, że ​​mógł.

Kiedy zwolennicy Trumpa szturmowali Kapitol 6 stycznia, niektórzy skandowali „Hang Mike Pence”. Inni ustawili prowizoryczną szubienicę. Pence został zmuszony do ukrycia się, ale odmówił wyjazdu.

Po dziesięciu miesiącach zespół Pence’a wydaje się nie wiedzieć, co myśleć lub mówić. To był „mroczny dzień w historii Kapitolu” – opowiada tłumowi Drucker Pence. Ale Pence powiedział później Fox News: „Media chcą odwrócić uwagę od nieudanego programu administracji Bidena, skupiając się na jednym dniu stycznia”.

Impet polityczny jest wyraźny. Sam brat Pence’a, kongresmen z Indiany, głosował przeciwko ratyfikacji wyborów. W tym tygodniu Greg Pence był jedynym, który nie był w Izbie, który głosował za pogardą dla Steve’a Bannona za sprzeciwienie się komitetowi z 6 stycznia. Dwie trzecie Republikanów zaprzecza, jakoby zamieszki na Kapitolu były atakiem na rząd. jego prawo Nowa zagubiona sprawa.

Drucker oddaje także sprawiedliwość Rubio, ukazując zamiłowanie senatora do „pogoni za najnowszym genialnym dziełem”, niezależnie od tego, czy jest to reforma imigracyjna w 2013 roku, czy reforma policji po morderstwie George’a Floyda. Według jednego z republikańskich strategów to „motyl”.

„Marco podchodzi do każdego jaskrawo kolorowego kwiatu i wkłada w jego środek nos, [then] Bierze trochę miodu i staje przed nim, aby zobaczyć, czy ktoś nie patrzy na kwiatek.