Astronomowie właśnie odkryli najszybszą znaną asteroidę w Układzie Słonecznym, która w ciągu zaledwie 113 dni przecięła swoje ostatnie długie okrążenie eliptyczne wokół Słońca, tak blisko gwiazdy w jej najbliższym zbliżeniu, że jej powierzchnia była wystarczająco gorąca, aby stopić ołów.
Skała kosmiczna, oznaczona 2021 PH27, ma najkrótszy okres orbitalny ze wszystkich znanych obiektów w Układzie Słonecznym innych niż Merkury – który ma okres orbitalny tylko 88 dni – ale 2021 PH27 ma najdłuższą orbitę eliptyczną, która przechodzi zarówno przez Merkurego, jak i Merkurego. Wenus.
W swoim najbliższym zbliżeniu 2021 PH27 znajduje się w odległości 12,4 miliona mil lub 20 milionów kilometrów od Słońca, które jest ponad dwa razy bliżej Merkurego przy najbliższym zbliżeniu, około 29 milionów mil lub 47 milionów kilometrów. Kiedy tak się dzieje, powierzchnia 2021 PH27 wzrasta do około 900 stopni Fahrenheita, czyli około 500 stopni Celsjusza.
13 sierpnia Scott Sheppard z Carnegie Institution for Science, używając kamery ciemnej energii na szczycie 4-metrowego teleskopu Victora M Blanco w Międzynarodowym Obserwatorium Cerro Tololo w Chile, odkrył międzynarodowy zespół astronomów na dwóch kontynentach i na Hawajach. monitorować asteroidę w ciągu najbliższych kilku dni, aby potwierdzić prędkość i orbitę 2021 roku. PH27 – Chociaż oznaczało to opóźnienie własnych projektów, na które zaoszczędzili cenny czas teleskopu.
Sheppard powiedział w oświadczenieMiędzynarodowa natura i zamiłowanie do nieznanego sprawiają, że astronomowie bardzo chętnie wychodzą poza swoją naukę i obserwacje w celu poszukiwania nowych i interesujących odkryć, takich jak to.
Asteroida wchodzi w tak zwaną koniunkcję słoneczną, co jest świetnym sposobem na powiedzenie nam, że na Ziemi wygląda, jakby poruszała się „z tyłu” i oczekuje się, że pojawi się ponownie w przyszłym roku. W tym momencie naukowcy mają nadzieję dokładniej określić jej orbitę, po czym asteroida otrzyma swoją oficjalną nazwę.
Analiza: „wewnętrzne” asteroidy, takie jak 2021 PH27, pomagają nam zrozumieć zagrożenia dla Ziemi ze strony zagrożeń „zewnętrznych”
Większość asteroid w Układzie Słonecznym znajduje się w głównym pasie planetoid między Marsem a Jowiszem, dlatego szczególnie interesuje nas, Ziemian, ponieważ to właśnie stąd nadejdzie zagrożenie dla naszej planety.
Asteroidy w tej części Układu Słonecznego mogą zbaczać z ich toru z wielu powodów, ale perturbacje grawitacyjne z Jowisza są najczęstszym sposobem, w jaki te kosmiczne skały przesuwają się w kierunku planet wewnętrznych. Asteroidy, które krążą wokół Słońca w obrębie orbity Ziemi, to najprawdopodobniej te, które zostały wysłane do wewnętrznego Układu Słonecznego, ale nie zderzyły się z nami ani z żadną z pozostałych trzech planet ziemskich.
Sheppard wyjaśnił, że „część wewnętrznych asteroid Ziemi i Wenus w porównaniu z zewnętrzną da nam wgląd w siłę tych ciał i ich składników”.
„Zrozumienie liczby asteroid na orbicie Ziemi jest ważne, aby ukończyć liczbę asteroid znajdujących się w pobliżu Ziemi, w tym niektóre z najbardziej prawdopodobnych rodzajów uderzeń Ziemi, które mogą zbliżyć się do Ziemi w ciągu dnia i nie są łatwe do wykrycia w większości przeglądów obserwowanych w nocy. daleko od Słońca”.
„Całkowity miłośnik kawy. Miłośnik podróży. Muzyczny ninja. Bekonowy kujon. Beeraholik.”
More Stories
Farmaceuci będą promować ochronę przed grypą w opiece nad osobami starszymi
NASA relacjonuje wyjazd Dragona nauką ze stacji
Komórki mają szybki system podejmowania decyzji, który wykracza poza DNA