Karol Józef Tamolewicz | Wiadomości, sport, praca

„Niech wasze serca się nie trwożą. Wierzycie w Boga, więc wierzcie także we mnie. Dom mojego ojca ma wiele pomieszczeń. Jeśli nie, czy powiedziałbym ci to? Idę tam przygotować dla ciebie miejsce. jeśli pójdę i przygotuję dla ciebie miejsce, wrócę i zabiorę cię, abyś był ze mną, abyś mógł być ze mną. „Gdzie jestem. Znasz drogę, do której idę”. – Jana 14,1-4

Karl Joseph Tamolevich przeszedł z tego życia do nieba, aby być ze swoim ukochanym synem C.J.; jego brat Michael; i jego kochający rodzice Bulik i Gladys 17 lipca 2022 r.

Karl kochał swoją rodzinę i przyjaciół. Uwielbiał tańczyć do rock and rolla z miłością swojego życia, Laurie, z którą był żonaty przez 54 lata. Kiedyś wygrali konkurs Twist Dance w „Twoje zdrowie” w Bostonie. Kochał sport, szczególnie Red Sox, Celtics i Patriots. Kochał lekkoatletykę morską, historię wojskowości, dobry film i zrobił wielki hit i dobry posiłek. Był pasjonatem Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i swojego kraju. Jego pasja przeniosła się do golfa, gdzie zorganizował coroczną imprezę golfową, która jest bardzo lubiana przez swoich bliskich przyjaciół. Nie ma miłości w porównaniu z miłością Carla do rodziny i przyjaciół.

Był współczującym, kochającym, życzliwym i pokornym mężem, ojcem, dziadkiem, przyjacielem, kolegą, oficerem marynarki i obywatelem, którego życie poświęcone było ważnym wartościom. Żył swoją chrześcijańską wiarą na co dzień.

Uciekł od miłości swojego życia, Laurie; Ich syn Jeff. Amanda i Kelly. A siedmioro wnucząt to Alex, Lauren, Tabitha, Lily Bell, Drew, Madison i Genevieve. były wnuki „Anemon wieńcowy” I będzie pełen takiej radości, ilekroć będzie z nimi. Niezależnie od tego, czy biorą udział w imprezach tanecznych, przytulają się podczas przerw na lunch, aby trzymać ich jako dzieci, grają w cribbage lub dzielą się okrzykami, piwo korzenne lub ulubione ciasto mleczne, Bobby cieszy się każdą chwilą ze swoimi wnukami. Wszyscy tęsknią za Poppy i jego wielkim uściskiem.

Carl cenił swoich przyjaciół i kolegów ze swojego rodzinnego miasta Nashua w New Hampshire, USNA, flotę, Towarzystwo Matematyczne Akademii Marynarki Wojennej. Był dumny ze swoich skromnych korzeni, wyemigrował przez Litwę (mój ojciec) i Polskę (moja matka).

Do Annapolis przybył w 1964 roku przez Nashua High School, gdzie był wybitnym studentem sportowca, grając w pięciu drużynach o mistrzostwo stanu. Przeniósł się do Akademii Marynarki Wojennej po roku spędzonym na Świętym Krzyżu, a następnie roku w Naval Academy Prep. Był rozgrywającym w drużynie piłki nożnej i dwukrotnie był amerykańskim graczem defensywnym w lacrosse. Na ostatnim roku studiów zdobył nagrodę Schmeissera jako najlepszy defensor w kraju, przyćmiwszy takich jak All-American napastnicy z Maryland State i Johns Hopkins. Został wprowadzony do National Lacrosse Hall of Fame w 1989 roku ze swoim trenerem HOF, Willis „Bildy” Bilderback, prezydent. Karl był również krzywą trójką jako lider firmy w swoim pierwszym roku. Był kimś więcej niż tylko wielkim sportowcem i miał wiele wspaniałych przyjaźni przez całe życie.

Karl ukończył marynarkę wojenną w 1968 roku. Po ukończeniu studiów pilotował samolot Orion P-3, swój ulubiony samolot, ścigając sowieckie okręty podwodne podczas swojej 24-letniej kariery w marynarce wojennej.

Carl i Lowry osiedlili się w Annapolis w 1986 roku, gdzie stał się kamieniem węgielnym NAAA, wywierając ogromny wpływ na ponad 30 męskich i kobiecych drużyn sportowych w I Dywizji przez ponad 30 lat. Jego głos był zawsze znany na każdym wydarzeniu sportowym marynarki wojennej, a szczególnie pasjonował się męskim lacrosse i kobiecą piłką nożną. W 1998 roku poznał autobus kobiecej drużyny piłkarskiej po powrocie z pierwszego zwycięstwa trenera nad armią. Przepełniony swoją wyjątkową pasją i szczęściem dla sportowców i marynarki, powitanie Karla dało trenerowi pewność siebie, która pozostaje do dziś. W dniu przejścia na emeryturę z NAAA udał się z męską drużyną lacrosse do Baltimore, gdzie był świadkiem pierwszego zwycięstwa marynarki wojennej nad Hopkinsem na Homewood Field od 1969 roku. Czując się jak członek zespołu, gracze dali Carlowi piłkę do gry. , mówiąc, że wygrali go dla niego. To była historia, która zakończyła się wyjątkową karierą.

lider „T” Ponieważ był znany wielu, bardzo dbał o ludzi. Był mentorem, mentorem i postacią ojca dla tysięcy młodych mężczyzn i kobiet.

Do końca bezlitośnie walczył z chorobą. Kochał swoje życie, Laurie i Lorda bez końca. Był aktywnym uczestnikiem Calvary United Methodist Church, gdzie 15 października 2022 r. odbędą się nabożeństwa pogrzebowe o godzinie 11:00, a następnie przyjęcie na stadionie Navy-Marines Memorial Stadium. Zamiast kwiatów można wpłacać składki na Fundusz Stypendialny im. CJ Tamulevicha w Szkole Św. Marii w Annapolis lub na Stowarzyszenie Golfowe Akademii Marynarki Wojennej, gdzie planuje się upamiętnić Carla na polu golfowym, które kocha. Wspomnienia Carla można udostępniać na stronie kalasfuneralhomes.com/obituaries/Carl-Tamulevich, Sr.-8910.