Geostacjonarny operacyjny satelita środowiskowy-16 (GOES-16), obsługiwany przez National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), przechwycił naprawdę niepokojące dane. Zgodnie z odczytami strumienia rentgenowskiego, dwie plamy słoneczne na wschodnim krańcu Słońca eksplodowały non-stop i wybuchły w procesie jako rozbłyski słoneczne klasy M. Te rozbłyski słoneczne wciąż nie docierają w pełni do Ziemi, ale nawet wtedy Ziemia była przeżywa ciągłą serię omdleń we wszystkich swoich południkach. Te dwie plamy słoneczne obejmują również AR3310, który 16 maja wytworzył rozbłysk słoneczny o wielkości mniej więcej X. Istnieje wielka obawa, że wysoka aktywność słoneczna może doprowadzić do poważnej burzy słonecznej.
Według raport Według SpaceWeather.com, „Satelity krążące wokół Ziemi wykrywają prawie nieprzerwany bezpiecznik rozbłysków klasy M tak blisko siebie, że zachodzą na siebie w czasie. Impulsy ultrafioletowe jonizują górną część ziemskiej atmosfery, tworząc gradientową kaskadę zaciemnień radiowych”. Na falach krótkich wokół wszystkich długości geograficznych naszej planety radioamatorzy mogą zauważyć wahania utraty sygnału na częstotliwościach mniejszych niż 20 MHz”.
Niestabilne plamy słoneczne prowadzą do omdlenia
Według danych satelitarnych istnieją dwa rodzaje plam słonecznych, które powodują te wysoce aktywne rozbłyski słoneczne. Pierwszym z nich jest AR3310, który został wcześniej wspomniany i jest większy i mocniejszy z tych dwóch. Druga plama, AR3311, jest znacznie bardziej niestabilna i spowodowała większość erupcji rozbłysków słonecznych klasy M na Słońcu.
Oczekuje się, że dwie plamy słoneczne zmierzą się z Ziemią w weekend i staną się w pełni geoaktywne. Uważa się również, że erupcja rozbłysku słonecznego klasy X jest możliwa tak długo, jak długo pozostaje geograficznie skuteczna. Może to wygenerować bardzo potężną burzę słoneczną.
Potężna burza słoneczna, która uderza w Ziemię, może zniszczyć satelity, zakłócić GPS, sieci telefonii komórkowej i łączność z Internetem, spowodować przerwy w dostawie prądu, a nawet wpłynąć na naziemną elektronikę.
Dowiedz się więcej o satelicie GOES-16
GOES-16, wcześniej znany jako GOES-R przed osiągnięciem orbity geostacjonarnej, jest pierwszym z serii operacyjnych geostacjonarnych satelitów środowiskowych GOES-R obsługiwanych przez NASA i National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Został wystrzelony 19 listopada 2016 r., a zaczął działać 18 grudnia 2017 r. GOES-16 znajduje się na orbicie geostacjonarnej nad Oceanem Atlantyckim i zapewnia ciągłe obrazy i pomiary atmosferyczne zachodniej półkuli Ziemi. Zawiera również wykres wyładowań atmosferycznych, który może wykrywać wyładowania atmosferyczne między chmurami i między chmurami a ziemią. GOES-16 jest niezbędnym narzędziem do prognozowania pogody, monitorowania klimatu i prognozowania pogody kosmicznej.
„Całkowity miłośnik kawy. Miłośnik podróży. Muzyczny ninja. Bekonowy kujon. Beeraholik.”
More Stories
Astronauci NASA Artemis 3 umieści na powierzchni Księżyca detektor trzęsień ziemi
Projekt Uniwersytetu w Durham może ulepszyć metody leczenia depresji i lęku
Eksperymenty technologiczne mają na celu złagodzenie kosmicznego napięcia