Artysta „najprawdopodobniej zmieni świat”? Thomas Saraceno o tworzeniu sztuki z kurzu, sieci i zanieczyszczeń | sztuka

drOkazuje się, że gobliny to urodzeni wykonawcy. Mają też skromne wymagania dotyczące inscenizacji. Po prostu daj im wysoki promień światła i zaciemnij pokój, a zaczną się kręcić, błyszczeć, stać i kręcić się tak energicznie, że jak mówi argentyński artysta Tomás Saracino: „Ludzie przychodzą do mnie i pytają:„ Co wrzuciłeś do powietrza ?'” Pomimo pryzmatycznej iluzji kolorystycznej, jego kompozycja – zatytułowana (Pewne materiały) – jest „zwykłym pyłem”.

Nowa wystawa prac Saraceno Mony El Kabeer, oceany powietrza, zajmie wszystkie trzy galerie objazdowe Fundacji Lutruwita (Tasmania) do lipca przyszłego roku. Tańczący pył jest w pierwszych 10 pokojach; To skuteczny sposób na przekonanie ludzi do sztuki Saracino, która opowiada o nowych sposobach widzenia – i miejmy nadzieję – ratowania świata.

W tym pokoju cichy artysta siedzi cicho w moją stronę w ciemności. „To nie jest tylko ziemski pył”, szepcze konspiracyjnie. Nagle wszyscy szepczemy, ale niski poziom głośności nie ma wpływu na to, jak szalenie intensywne nasze ciała i oddech mogą skondensować robaki pogo. „Tak wiele ton kosmicznego pyłu powróciło na Ziemię – myślę, że codziennie dotyka cię jedna drobina” – mówi Saracino.

Niektóre cząstki czarnego węgla (sadzy). „Drugą co do wielkości przyczyną śmierci na świecie jest złe powietrze” – mówi.

Kuratorzy: Emma Pike i Olivier Varenne, z wielką pomocą w Berlinie Studio Thomasa SaracenoSchody galerii Mony biegną w wielu kierunkach, które muzea Ambler mogą pomylić. Ale ci, którzy to popełnią, nigdy tego nie zapomną. Będą musieli dalej uderzać Przycisk Art Wank W zastosowaniu The O by Mona, bo Saraceno nie stroni od komplikacji. Pokoje są raczej ciemne.

„Ruszaj się powoli” — ostrzega Saracino. „Możesz nie widzieć ścian i – bum!” Śmiać się. „Chodzi o powolne poruszanie się”.

Na wystawie znajdują się rysunki wykonane tuszem przez zanieczyszczenia w Bombaju; sonikacja meteorytów. Modele 3D, które malują pajęczyny w kosmiczne sieci (to rzecz, Saraceno jest tego pewien); i ściana sprasowanych maków dotkniętych zanieczyszczoną glebą. Tymczasem w zasłoniętym pokoju, pod blaskiem pajęczej sieci w szklanym pudełku, pięciu nowo wyszkolonych tasmańskich wróżbitów tarota w używaniu Saraceno przepowiada swoją przyszłość. Arachnomancja Karty, które wykorzystują pająki i sieci, aby uczcić „radykalne wzajemne powiązania wszystkich rzeczy”.

Saraceno uważa, że ​​popchnęliśmy naszą planetę za daleko Antropocen A w epoce kapitalistycznej, kiedy istoty ludzkie „ugrzęzły w podglebiu wydobywczej moralności i rytmów kapitalizmu [and] Zatruł powietrze, sprawiając, że wielu nie może nim oddychać i narzucając nam wszystkim nowe reżimy nierówności”.

Jego czyn potwierdza jego słowa. W „Nie wszyscy oddychamy tym samym powietrzem” sześć kadrów zawiera równe rzędy okręgów, których kolor waha się od złamanej bieli do ciemnej, brudnej pomarańczy. Mogą to być wykresy księżyca lub próbki farb Dulux, ale są to filtry do maszyn do zanieczyszczenia powietrza ustawionych w sześciu australijskich stanach, które zasysają wiatr i wypluwają dane przez dwa miesiące. „Cała biała ramka to Tasmania” — mówi Saracino. „Jakość powietrza tutaj jest niesamowita!” Ale nawet Cape Grim w Lotroita, o której wiadomo, że ma Najczystsze powietrze na świeciePoziom zanieczyszczeń rośnie.

Aby stworzyć model wyjścia z bałaganu związanego z paliwami kopalnymi, Saraceno przekazał swoje eroceńskie rzeźby – kule zdolne do unoszenia się w powietrzu, wykorzystując tylko ciepło słoneczne – do globalnego przedsięwzięcia open-source o nazwie Firma Aerocene. Jego rzeźby lotnicze zostały oficjalnie zaprezentowane na konferencji ONZ w sprawie zmian klimatycznych w Paryżu w 2015 roku, a trzy gigantyczne kule przypominające piłki plażowe unoszą się teraz nad głównymi schodami Mony. To nowe wynalazki, ale emanują z nich pewnego rodzaju futurystyczny optymizm, z czasów, gdy idea podróży lotniczych i kosmicznych była wciąż ekscytująca i kiedy większość ludzi myślała, że ​​przyszłość będzie jaśniejsza niż przeszłość.

przytwierdzony do ściany coś, co może – wola? – Zostań Australijczykiem jako pierwszy, jeśli ktoś podejmie wyzwanie: plecak Aerocene, przenośny zestaw pływający czekający na pilota-wolontariusza. „Mylę się, może wspólnie zrobimy przedstawienie?” mówi Saracino.

oznacza „my” ode mnie, nie ja. A może on ma na myśli mnie? Każda gra się nada.

Wystawa zawiera materiał filmowy z 16-minutowego lotu argentyńskiego nauczyciela w 2020 r., który według społeczności aerocene.org jest najbardziej trwałym lotem w historii ludzkości, wykonanym w ramach solidarności z 33 rdzennymi społecznościami w Salinas Grandes w kraju. Obszar.

„Dawno, dawno temu artyści tworzyli piękne rzeczy” — mówi David Walsh, właściciel i założyciel firmy Mona z Saracino. „Teraz w większości chcą zmienić świat. Spośród artystów, których znam, Tomás Saraceno jest tym, który najprawdopodobniej zmieni świat. I robi piękne rzeczy.”

Jednak najpiękniejszych rzeczy w oceanach powietrza wcale nie stworzył Saraceno. Pajęczyny namiotu (ów) Iona to pomieszczenie z przezroczystymi pudełkami, które przedstawiają pajęczyny utkane w Berlinie i przewiezione do Australii w cudowny sposób nienaruszone. Niektóre są opadające i przezroczyste, podczas gdy inne wyglądają na napięte jak kratka w drzwiach z moskitierą. Z daleka może to być rozrzucanie kryształów lub lśniący śnieg na szczycie góry. Niektóre mają miedziany połysk.

Saraceno kocha pająki, ale jeszcze bardziej kocha ich sieci. „Zawsze mówię:„ Współpracuję z pająkami ”- powiedział Baltimore Museum. sztuka podcast w 2017 r. „Ale myślę, że współpracują z nami pająki. Pająki na tej planecie przetrwały.” [for] 400 milionów lat, znacznie dłużej niż my tutaj, i będą nadal żyć, kiedy nas nie będzie”.

Od razu widać, dlaczego Saraceno wykorzystuje te „współprace międzygatunkowe” do zmiany perspektywy. Ponieważ w domu, podobnie jak kurz, sieci są irytacją domową; skubać i dryblować W galerii patrzymy z szacunkiem na każdą sieć, otulając wizją każde jedwabiste pasmo. Nie musimy masturbować się sztuką Mony, aby to zrozumieć: jeśli nasze domy są również domami pająków, nie powinniśmy ich zamiatać. Oczywiście nie. A Saracino wie, że tam ląduje większość ludzi.

„Praca Thomasa ma cały ten kręgosłup, złożoność i otaczającą ją społeczność, wielką wizję” — mówi Pike. „Ale pod koniec dnia uderza cię to również w jelitach. Możesz to zobaczyć i poczuć.”