Badanie wykazało, że przebywanie na terenach zielonych sprzyja zdrowiu mikroorganizmów jelitowych i skórnych

W niedawnym artykule przeglądowym opublikowanym w czasopiśmie Międzynarodowe środowiskoNaukowcy przeprowadzili systematyczny przegląd badań obserwacyjnych i interwencyjnych, aby ocenić związek między ekspozycją na tereny zielone a ludzką mikroflorą w różnych miejscach anatomicznych.

Odkryli, że ekspozycja na zieloną przestrzeń wiąże się ze zwiększoną różnorodnością i zmianami w składzie mikroflory w jelitach i skórze, co może prowadzić do zdrowszego profilu, natomiast dowody dotyczące wpływu na mikroflorę w jamie ustnej, nosie i oczach pozostają niejednoznaczne.

Pobyt: Przestrzeń zielona i mikrobiom człowieka: przegląd systematyczny. Źródło zdjęcia: Katrina Kuhn/Shutterstock

tło

W ostatnich latach badania w coraz większym stopniu skupiały się na potencjalnych korzyściach zdrowotnych wynikających z przebywania na terenach zielonych, w tym na zdrowiu psychicznym i zmniejszonym ryzyku chorób.

Chociaż wyniki są mieszane, przestrzenie zielone mogą mieć wpływ na ludzką mikroflorę, kluczową dla funkcji odpornościowych i zdrowia metabolicznego. Zrozumienie tej zależności może wyjaśnić mechanizmy stojące za skutkami zdrowotnymi przestrzeni zielonych.

O badaniu

Przegląd systematyczny ma na celu syntezę dowodów obserwacyjnych i interwencyjnych na temat wpływu terenów zielonych na różnorodność i skład ludzkiej mikroflory w różnych populacjach, narażenia i wyniki, starając się wyjaśnić aktualne luki w wiedzy i zapewnić informacje dla interwencji i polityk w zakresie zdrowia publicznego.

Metody obejmowały określenie zakresu poprzednich przeglądów i sformułowanie strategii wyszukiwania baz danych, ze szczegółowymi kryteriami wyboru badań w oparciu o zasady populacji, narażenia, porównania, wyniku i badania (PECOS).

Dwóch badaczy niezależnie przeprowadziło przeszukiwania, sprawdzanie zapisów i ekstrakcję danych. Ocenili ryzyko błędu systematycznego, gromadząc dowody zgodnie z wytycznymi dotyczącymi przeglądów systematycznych bez metaanaliz; Pewność dowodów oceniano przy użyciu metody Grading of Rekomendacje, Ocena, Rozwój i Ewaluacja (GRADE).

znaleziska

Po kilku rundach selekcji synteza jakościowa objęła 20 artykułów z 35 krajów, w tym z Finlandii, Kanady, Stanów Zjednoczonych, Chin, Holandii, Wielkiej Brytanii, Indii i Australii.

Połowa badań miała charakter przekrojowy, jedno było badaniem kohortowym, a pozostałe badania miały charakter interwencyjny, w tym dwa randomizowane badania kontrolowane.

W badaniach obserwacyjnych wykorzystano obiektywne miary, takie jak znormalizowany wskaźnik roślinności różnicowej (NDVI), procent powierzchni zielonej lub zmienne binarne pochodzące ze zdjęć satelitarnych lub map terenu, zapewniając dokładne przypisanie ekspozycji na przestrzeń zieloną. Badania interwencyjne obejmowały takie czynności, jak pocieranie ziemi rękami, uczestnictwo w zajęciach w parku czy ekologizowanie przedszkoli w różnych okresach.

W 20 badaniach zbadano zbiorowiska drobnoustrojów w różnych miejscach ciała człowieka: jelitach (13 badań), skórze (10 badań), jamie ustnej (5 badań), jamie nosowej (5 badań) i okolicach oczu (1 badanie).

Popularne jest sekwencjonowanie amplikonu ukierunkowane na gen rybosomalnego DNA 16S (rRNA), a do analiz bioinformatycznych wykorzystuje się projekty takie jak Quantitative Into Microbial Ecology (QIIME), Mothur czy Usearch. Wyniki obejmowały różnorodność alfa, różnorodność beta i względną liczebność taksonów.

Włączone badania oceniono pod kątem ryzyka błędu systematycznego, z czego trzy sklasyfikowano jako „ryzykowne” ze względu na mylące błędy systematyczne. W czterech badaniach stwierdzono „prawdopodobnie wysokie” ryzyko wynikające z innych źródeł, takich jak nieodpowiednie metody statystyczne. Małe próbki zmniejszają wiarygodność niektórych badań interwencyjnych.

Ogólnie rzecz biorąc, badania wykazały, że narażenie na przestrzeń zieloną wiąże się z większą różnorodnością alfa, zmienionym ogólnym składem i zmienioną względną liczebnością taksonów w mikroflorze jelitowej człowieka, jak wykazano w 12 z 13 badań, w tym w projektach przekrojowych i interwencyjnych.

Badania przekrojowe ujawniły różnorodne powiązania ekspozycji na tereny zielone z różnorodnością alfa, różnorodnością beta i liczebnością taksonów tego samego gatunku. Badania interwencyjne wskazują na pozytywny wpływ interwencji na tereny zielone na różnorodność alfa i liczebność taksonów tego samego gatunku.

Spośród dziesięciu badań sprawdzających związek pomiędzy ekspozycją na tereny zielone a mikrobiomem ludzkiej skóry. Badania przekrojowe i zagnieżdżone ujawniają pozytywne powiązania między różnorodnością zieleni i mikroflory skóry, zmienionym składem i zmianami w liczebności taksonów.

Badania obserwacyjne uwypukliły powiązania z pokryciem lasów i gruntów rolnych, natomiast interwencje wykazały zwiększoną różnorodność alfa i zmianę kombinacji z działalnością na terenach zielonych.

W kilku badaniach zbadano związek między ekspozycją na tereny zielone a mikrobiomem człowieka w jamie ustnej, nosie i oczach. Zaobserwowano mieszane wyniki. Badania mikroflory jamy ustnej wykazały wzrost bogactwa pobliskiej zieleni, natomiast badania mikroflory nosa przyniosły niespójne wyniki.

Mikroflora oka nie wykazywała istotnego związku z przestrzenią zieloną. Badania interwencyjne wykazały, że aktywność w zielonej przestrzeni może pozytywnie wpływać na różnorodność mikroflory nosa.

Ocena pewności dowodów dotyczących terenów zielonych i ludzkiego mikrobiomu różniła się w zależności od lokalizacji ciała. Początkowe oceny były wysokie lub umiarkowane, ale zostały obniżone do umiarkowanych lub niskich ze względu na niedokładność i niespójne wyniki. Ogólnie rzecz biorąc, pewność dowodów dotyczących terenów zielonych i mikrobiomu we wszystkich miejscach budowy ciała została oceniona jako bardzo niska.

Wnioski

W przeglądzie systematycznym ocenie poddano 20 badań dotyczących narażenia terenów zielonych i mikroflory ludzkiej, głównie w Europie i Ameryce Północnej. Dowody sugerują, że ekspozycja na tereny zielone zwiększa różnorodność mikroorganizmów jelitowych i skórnych, faworyzując pożyteczne bakterie zamiast patogenów.

Odnotowano jednak heterogeniczność badania, ograniczenia projektu i błędy systematyczne. Wyniki są zasadniczo spójne z poprzednimi recenzjami, ale zapewniają bardziej wszechstronną ocenę. Mechanizmy obejmują narażenie na różnorodne drobnoustroje środowiskowe, redukcję zanieczyszczeń powietrza i poprawę stylu życia.

Zaleca się dalsze badania podłużne i badania interwencyjne, biorąc pod uwagę różne aspekty przestrzeni zielonych, charakterystykę uczestników i funkcje mikroflory.