Czy Jacinda Ardern zdoła zamienić swoją popularność za granicą w krajowy sukces, zanim będzie za późno? | Henryk Cook

miNa początku tego roku, gdy ceny zaczęły niebezpiecznie rosnąć, a ugruntowane rządy na całym świecie zaczęły nerwowo dryfować na głowie, pracownik Partii Pracy powiedział mi po prostu: „Jeśli benzyna kosztuje trzy dolary za litr, przegrywamy wybory”.

Ci, którzy zawodowo piszą o polityce, nie lubią pogodzić się z tym, że barwny dramat życia parlamentarnego łatwo może zostać zmieciony przez inne okoliczności, ale to w dużej mierze prawda. Szoki cen ropy generalnie powodują osłabienie obecnych rządów – patrz Bill Rowling z Nowej Zelandii w 1975 r., prezydent USA Jimmy Carter w 1980 r. lub To drobiazgowe badanie ponad 200 wyborów w 50 demokracjach. Wydaje się, że nie ma znaczenia, czy jesteś z lewej, czy z prawej – jak tylko ludzie zaczynają czuć, że nie mogą żyć tak, jak żyli rok temu, zaczynają obwiniać, kto jest winny. To wyjaśnia, dlaczego wciąż popularna premier Nowej Zelandii, Jacinda Ardern, stoi przed bardzo realną możliwością utraty rządu w przyszłym roku.

Nie oznacza to, że obecne rządy powinny spakować się i wrócić do domu – żadna zasada w polityce nie jest wieczna – ale daje wyobrażenie, dlaczego Ardern i Rishi Sunak w Wielkiej Brytanii stosują zasadniczo tę samą politykę, aby stłumić wysoką inflację: opłacenie kosztów utrzymania plus Niższe podatki od benzyny. To są wiadra wody, gdy dom się pali; Nie przestawaj pytać o kolor wiadra.

W polityce liczą się poszczególne postaci i aktorzy. Była przywódczyni krajowa Judith Collins nie mogła wydostać się z dziury, którą wykopała w swojej partii podczas wyborów w 2020 roku, z dzikimi komentarzami na temat otyłości, chaotycznymi przeciekami i wezwaniami do Ardern, by ją pozwał. Nawet gdy kraj zaczął się pogarszać w odpowiedzi na Ardern i Covid podczas blokady Auckland w 2021 r., Nie można było jej wyobrazić jako premieraWięc ludzie postanowili zamiast tego wyobrazić sobie Davida Seymoura z Act.

Ale następca Collinsa nie boryka się z tymi samymi problemami.

Christopher Luxon, były dyrektor generalny Air NZ i spacerowicz na LinkedIn, który obecnie kieruje Partią Narodową, nie miał wspaniałych kilku tygodni.

Po raz pierwszy został aresztowany przez media za opublikowanie wideo na Facebooku wskazującego, że to był ten dzień Zwiedzanie serca Nowej Zelandii, kiedy faktycznie był na wakacjach na Hawajach. Potem w tym tygodniu musiał łamać obie strony obietnicy utrzymania zwiększonych wydatków na zdrowie i edukację powyżej inflacji – początkowo nie dotrzymał tej obietnicy, a potem ponownie się do niej zobowiązał. Ta zła łatka następuje po wstydliwym okresie dla Luxon po zamachu stanu Roe v Wade w Stanach Zjednoczonych, kiedy Osobiste poglądy na temat aborcji Zostali poddani dokładnemu badaniu.

Dla niektórych po lewej ta seria wiadomości przedstawiała długo oczekiwaną dziurę w balonie Luxon. Działacz związkowy Shen Tie Bo napisał kilka felietonów sugerujących, że miasto Luxun zostało nieodwracalnie zniszczone i że partia rozważy przejście na swojego zastępcę, Nicholasa Willisa.

Takie poślizgnięcia nie są nieistotne. Tego oczywiście można by oczekiwać od faceta, który nie jest w Parlamencie od pełnych dwóch lat, ale ma pewność siebie, którą większość Nowozelandczyków przezwyciężyła przed okresem dojrzewania. Reprezentują media twardniejące przeciwko Luxonowi, Odmówić prowadzenia uproszczonej linii Obniżki podatków naprawią globalną inflację bez wyzwania. I wydaje się, że mają pewien wpływ na jego osobiste oceny w sondażach.

Ale National wciąż wyprzedza Partię Pracy w ostatnich sondażach, co rok temu było niewyobrażalne. Najgorsze dla Partii Pracy jest to, że centroprawicowy blok w National and Act wciąż wyprzedza centrolewicowy blok Partii Pracy i Zielonych – chociaż pośpiech Te Pāati Māori w dwóch ostatnich sondażach czyni to interesującym..

Luxon nie popełnia tych samych błędów, które cofnęłyby Partię Pracy do czasów hegemonicznych. Partia jest prawie dwukrotnie większa niż jej poprzedniczka była w stanie osiągnąć i zebrać darowizny. Jego biuro parlamentarne działa dobrze pomimo stresu Zasoby dla tak małej opozycji — krytyczny czynnik, aby media potraktowały cię poważnie.

Tymczasem rząd Ardern walczy o zdefiniowanie narracji, nawet z absolutną dominacją w parlamencie. Jego największe i najważniejsze polityki, takie jak uczciwe porozumienia płacowe i masowa reforma sektora zdrowia, są zbyt skomplikowane, aby wyborcy mogli dostrzec jak najwięcej natychmiastowych korzyści z nich. Prawdziwe osiągnięcia, takie jak droga do obywatelstwa w Australii, wyjątkowo niskie bezrobocie i transakcje biznesowe za granicą, nie przyciągają zbytniej uwagi opinii publicznej zaniepokojonej płaceniem rachunków.

Czy to oznacza, że ​​poślizgnięcia Luxun są nieistotne? nie dokładnie. Prawie każde mieszane wybory proporcjonalne są blisko. Rok 2023 pokazuje wszelkie oznaki zaciętego wyścigu. W tych okolicznościach, przy prezydenckich debatach podsycanych przez media, niektóre słabo wytyczone granice mogą doprowadzić do dni utraty impetu.

Ale to jest problem do rozwiązania dla Luxona, którego zastępca kapitana ma głębokie doświadczenie w komunikacji i grał wcześniej w Ardern podczas przygotowań do debaty. Z drugiej strony Ardern ma kilka dobrych opcji, aby Nowozelandczycy znów poczuli się bogaci. Przynajmniej gaz nie kosztuje już trzech dolarów.

Nawet jeśli inflacja osłabnie, prawdopodobnie będą jej towarzyszyć wysokie stopy procentowe, sytuacja gospodarcza, która jest całkowicie odcięta od wahających się wyborców z przedmieść z klasy średniej, którzy decydują o każdych wyborach. Ardern jest dobra, ale ma prawdziwe ograniczenia, zwłaszcza w kraju, który widuje na co dzień, a nie w okazjonalnych, pastelowych historiach na Instagramie.