Europa Środkowo-Wschodnia: Wahania Banku Centralnego | stan

Trzeci kwartał tego roku będzie prawdopodobnie punktem zwrotnym dla polskiej gospodarki. Zestaw miesięcznych danych za sierpień pokazuje stopniową poprawę sytuacji w budownictwie i sprzedaży detalicznej, podczas gdy aktywność w przemyśle pozostała niska ze względu na słabe wyniki w przetwórstwie przemysłowym. Weryfikujemy nasze szacunki PKB za trzeci kwartał z -0,2 do 0% rok do roku i spodziewamy się wzrostu PKB o ponad 2% w trzecim kwartale tego roku. Ogółem w 2023 r. oczekuje się, że wzrost gospodarczy wyniesie zaledwie 0,4%. Wskaźnik ten powinien wzrosnąć do 2,5% w 2024 r. dzięki ożywieniu konsumpcji gospodarstw domowych i mniejszej liczbie zbywanych zapasów.

Wrześniowa inflacja CPI spadła do 8,2% r/r z 10,1% r/rw sierpniu, mniej niż najnowsze prognozy Narodowego Banku Polskiego (NBP) i prognozy prezesa zaprezentowane na wrześniowej konferencji prasowej. Prawie połowa spadków ma charakter jednorazowy, czyli gwałtowny spadek cen benzyny doprowadził do załamania rynku pomimo rosnących cen ropy naftowej, dewaluacji złotego, wprowadzenia częściowo bezpłatnych leków, tańszych biletów i wydłużenia zamrożonych cen energii elektrycznej.

Co więcej, ceny żywności spadły czwarty miesiąc z rzędu. Oczekuje się, że inflacja będzie nadal spadać do połowy 2024 r., ale w wolniejszym tempie. Po tym okresie oczekujemy, że inflacja ustabilizuje się na poziomie około 5-6% r/r, przy czym średnioterminowy cel BOJ nie jest jeszcze znany. Wysokie ceny ropy, luzowanie monetarne, słaba policja cywilna i ekspansja fiskalna utrudnią podniesienie CPI do celu banku centralnego w latach 2024-2025.

Narodowy Bank Japonii zaskoczył rynki odważną obniżką stóp procentowych o 75 punktów bazowych we wrześniu, osłabiając polskiego złotego. We wrześniu bank przeszedł na obniżkę stóp procentowych o 25 punktów bazowych. Zarówno my, jak i rynek oczekujemy obecnie, że cykl łagodzenia polityki pieniężnej w tym roku będzie kontynuowany, choć w mniejszych krokach, aby zapobiec dalszemu osłabieniu złotego. Oczekujemy kolejnej obniżki o 25 punktów bazowych w listopadzie. W 2024 r. widzimy przestrzeń do łagodzenia polityki pieniężnej o 75 punktów bazowych, a do końca roku stopy procentowe osiągną poziom 4,75%.

Widzimy także dalsze osłabienie złotego pod koniec roku, osiągając okolice 4,72. Gołębie nastawienie Narodowego Banku Japonii pozostaje kontrastem do nastawienia głównych banków centralnych regionu i również sprzyja wspomnianej słabości. Zasadniczo spodziewamy się spowolnienia poprawy obrotów bieżących Polski ze względu na słabe perspektywy gospodarcze w strefie euro. Co więcej, sondaże wskazują na dość niepewny krajobraz polityczny po październikowych wyborach powszechnych i pewne scenariusze, które sprawiają, że dostęp do funduszy RFF jest niepewny. Długoterminowe obligacje polskiego rządu pozostają zagrożone. Ministerstwo Finansów zapowiedziało już stosunkowo dużą emisję w IV kwartale tego roku (9-20 mld zł). Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) wyemituje także obligacje. Biorąc pod uwagę bardzo ograniczone zainteresowanie inwestorów zagranicznych krajowym długiem, istnieje duże prawdopodobieństwo rozszerzenia zakresu swapów aktywów. Surowe złagodzenie polityki Banku Japonii i dalsze zobowiązania fiskalne sugerują, że osiągnięcie docelowego wskaźnika CPI prawdopodobnie zajmie lata. W związku z tym krzywe obligacji krajowych i swapów prawdopodobnie się wystromią.