Gospodarka Putina narażona na zakaz ubezpieczeń

Ponad połowa tych statków pływa pod banderami europejskimi (większość pływa pod banderą grecką), ale co najważniejsze, ich ochronę ubezpieczeniową zapewniają prawie w całości ubezpieczyciele brytyjscy, europejscy i amerykańscy oraz ich reasekuratorzy.

Lloyds of London dominuje w zapewnianiu ochrony ubezpieczeniowej od uszkodzeń statków, podczas gdy ubezpieczenie ochronne i od odpowiedzialności cywilnej, które obejmuje odpowiedzialność osób trzecich (pomyśl o wyciekach ropy itp.), jest w dużej mierze zapewniane przez kombinację ubezpieczycieli brytyjskich i europejskich. Zabezpieczają około 95 procent światowej floty cystern.

Stany Zjednoczone, wraz z Europejczykami, mają duży udział w światowym rynku reasekuracji, co pozwala pierwotnym ubezpieczycielom ograniczać swoją ekspozycję.

Bez ubezpieczenia Rosja nie byłaby w stanie uzyskać dużej części ropy dla swoich klientów końcowych. Niewielu, jeśli w ogóle, właścicieli tankowców, dealerów towarów lub ich finansistów byłoby skłonnych zaryzykować transport ropy bez ubezpieczenia.

Rosja mogłaby stworzyć własną ochronę ubezpieczeniową, popartą suwerennymi gwarancjami, ale nadal potrzebowałaby dostępu do floty globalnych przewoźników, gdyby chciała przekierować wolumeny, które utraciłaby z powodu europejskiego zakazu.

Ładowanie

Istnieją również inne przeszkody w przekierowywaniu eksportu na nowe rynki.

Chociaż Chiny i Indie chętnie kupują rosyjską ropę po mocno obniżonych cenach i mają wystarczające zdolności rafineryjne do obsługi kluczowej ropy Ural, ich ilość jest ograniczona. Inne rynki azjatyckie nie są w stanie poradzić sobie z wysoką zawartością siarki na Uralu.

W związku z tym istnieje ograniczony rynek na tę rosyjską ropę, co sprawia, że ​​jest mało prawdopodobne, aby mógł on po prostu sprzedać całą swoją ropę gdzie indziej. Możliwe jest również, że producenci z Bliskiego Wschodu, którzy dominują na rynkach azjatyckich, prawdopodobnie nie poświęcą znacznej części własnych wolumenów, aby zrobić miejsce dla większej ilości rosyjskiej ropy.

Zakaz ubezpieczenia jest sprytny, ponieważ miałby mrożący i globalny wpływ na logistykę utrudniania rosyjskiego eksportu energii drogą morską. Nie jest to bez kosztów (będzie kosztować sektor ubezpieczeniowy), ale jest stosunkowo tanim sposobem na wywarcie skutecznego wpływu na rosyjską gospodarkę i wzmocnienie skutków unijnego zakazu importu.

Oprócz utraty dochodów firm ubezpieczeniowych (flota tankowców nieuchronnie zostanie zreorganizowana, aby transportować takie same ilości na różnych trasach, ponieważ świat nadal będzie potrzebował podobnych ilości ropy), wystąpią pewne efekty uboczne na resztę świata.

Rynek na tę rosyjską ropę jest ograniczony, co sprawia, że ​​jest mało prawdopodobne, aby po prostu był w stanie sprzedać całą swoją ropę gdzie indziej.

Jeśli unijny zakaz i wycofanie ubezpieczenia zostaną połączone zgodnie z zamierzeniami, duże dostawy ropy – Rosja produkuje około 10 procent światowej ropy – zostaną zamrożone z rynku. Oznacza to, że ceny ropy, już wysokie, pozostaną wysokie w nieskończoność. Obecna cena to około 122 USD za baryłkę.

To z kolei będzie nadal napędzać stopy inflacji na całym świecie, które osiągnęły już poziomy niesprawdzane od dziesięcioleci, a w odpowiedzi na te stopy, stopy procentowe będą rosnąć znacznie dłużej.

Żadna z sankcji nałożonych przez Zachód na Rosję w odpowiedzi na jej inwazję na Ukrainę nie była bez znaczących kosztów dla Zachodu, a zwłaszcza Europy, która jest silnie uzależniona od rosyjskiej ropy i gazu. Z sankcjami wiąże się globalna cena.

Ładowanie

Ani unijny zakaz, ani planowane wycofanie ubezpieczenia nie będą miały bezpośredniego wpływu na Rosję, choć może pojawić się większy element samoukarania przez ubezpieczycieli, armatorów, handlowców i ich finansistów przed wejściem w życie umowy ubezpieczeniowej z UE. Ban, pod koniec tego roku.

Sześciomiesięczny okres karencji daje flocie tankowców, ubezpieczycielom i szerszemu rynkowi ropy czas na zaplanowanie nie tylko tego, jak wdrożyć embargo, ale także rynku bez bardzo fizycznego procentu rosyjskiej produkcji.

Daje też okno na zmieniające się warunki i przebieg wojny na Ukrainie.

Odpowiedzialność za tego rodzaju zmiany, które doprowadzą do wycofania sankcji, będzie bardzo jednostronna i spoczywać będzie przede wszystkim na Rosji, która teraz przyjrzy się zaległościom sankcyjnym – ostatnio szóstemu pakietowi sankcyjnemu UE pracuje nad siódmym – i zda sobie sprawę, że od końca tego roku naprawdę zaczną gryźć. Znacznie zaostrzą presję na główne źródło dochodu.

Biuletyn Business Briefing zawiera najważniejsze artykuły, ekskluzywne relacje i opinie ekspertów. Zapisz się na to każdego ranka w tygodniu.