Hubble koncentruje się na gromadzie kulistej NGC 1841

Nowe zdjęcie wykonane przez NASA i Kosmiczny Teleskop Hubble'a Europejskiej Agencji Kosmicznej przedstawia gromadę kulistą NGC 1841, zlokalizowaną w Wielkim Obłoku Magellana.

NGC 1841 Znajduje się około 162 000 lat świetlnych od nas, w gwiazdozbiorze Mensy.

To był blok Odkryć Angielski astronom John Herschel 19 stycznia 1836 r.

Znana również jako ESO 4-15, jest częścią Wielkiego Obłoku Magellana, galaktyki satelitarnej naszej Drogi Mlecznej.

„Galaktyki kosmiczne to galaktyki związane grawitacyjnie na orbitach wokół masywniejszej galaktyki macierzystej” – stwierdzili w oświadczeniu astronomowie Hubble'a.

„Zwykle myślimy, że najbliższą nam galaktyką jest Andromeda, ale trafniejsze byłoby stwierdzenie, że Andromeda jest najbliższą galaktyką, która nie kręci się wokół Drogi Mlecznej”.

„W rzeczywistości wokół naszej Galaktyki krążą dziesiątki znanych galaktyk satelitarnych, które są znacznie bliżej niż Andromeda, z których największą i najjaśniejszą jest Wielki Obłok Magellana, który można łatwo dostrzec gołym okiem z półkuli południowej”.

Gromady kuliste, takie jak NGC 1841, to układy bardzo starych gwiazd, połączonych grawitacyjnie w jedną strukturę o średnicy około 100-200 lat świetlnych.

Obiekty te zawierają setki tysięcy, a może milion gwiazd. Duża masa w bogatym w gwiazdy centrum gromady przyciąga gwiazdy do wewnątrz, tworząc kulę gwiazd.

Jest to jeden z najstarszych znanych obiektów we wszechświecie i pozostałość po wczesnych okresach powstawania galaktyk.

Uważa się, że każda galaktyka ma zbiór gromad kulistych; W naszej galaktyce Drogi Mlecznej znajduje się co najmniej 150 takich obiektów.

„Wielki Obłok Magellana jest domem dla wielu gromad kulistych” – twierdzą astronomowie.

„Te ciała niebieskie mieszczą się gdzieś pomiędzy gromadami otwartymi – które są znacznie mniej gęste i ciasno upakowane – a małymi, zwartymi galaktykami”.

„Coraz bardziej wyrafinowane obserwacje ujawniły, że gromady gwiazd i inne właściwości gromad kulistych są różnorodne i złożone, przy czym nie jest dobrze poznane, w jaki sposób powstają te ciasno upakowane gromady”.

„Jednakże istnieje pewna symetria we wszystkich gromadach kulistych: są one bardzo stabilne i dlatego mogą przetrwać przez długi czas, a zatem mogą być bardzo stare”.

„Oznacza to, że gromady kuliste często zawierają dużą liczbę bardzo starych gwiazd, co czyni je podobnymi do niebieskich „skamieniałości””.

„Tak jak skamieliny zapewniają wgląd w wczesną ewolucję życia na Ziemi, tak gromady kuliste, takie jak NGC 1841, mogą zapewnić wgląd w bardzo wczesne powstawanie gwiazd w galaktykach”.