„Ironbound” Martyny Majok na Gammie | rozrywka

Warwick – „Ironbound” Martiny Majuk, rozdzierający serce humorystyczny dramat o marzeniach i rzeczywistości doświadczeń amerykańskich imigrantów, otwiera się w tym tygodniu w GAM Theatre.

Akcja toczy się w brudnej okolicy New Jersey i trwa 22 lata w życiu Dargi, polskiej imigrantki, która zajmuje się sprzątaniem i pracą w fabryce – i samą wolą przetrwania.

Na przystanku autobusowym w zaniedbanym mieście w New Jersey Dargah skończył mówić o uczuciach. Czas porozmawiać o pieniądzach, a Daraja negocjuje swoją przyszłość z mężczyznami, którzy mogą zaoferować jej miłość lub bezpieczeństwo, ale nigdy jedno i drugie. Ironbound został opisany jako „mrocznie zabawny, bolesny portret okrutnej kobiety, dla której miłość jest luksusem – i ciężarem – a przetrwanie jest jedyną miarą sukcesu”.

Podobnie jak w swoim nagrodzonym Pulitzerem filmie Koszt życia, Majok wykorzystuje pozbawione emocji dialogi, aby stworzyć złożone, autentyczne postacie Iron Pound.

Urodzona w Polsce dramatopisarka dorastała w North Jersey jako córka gospodyni i czerpiąc z doświadczeń swojej matki, napisała swoją docenioną przez krytyków sztukę.

Dyrektor artystyczny Gamm, Tony Estrella, powiedział, że uczciwy obraz desperacji klasy robotniczej, jaki Majok przedstawia, podkreśla często niewidzialną populację.

„Martina Majuk napisała mocną i jasną historię o kobiecie na marginesie amerykańskiego życia, która jest często pomijana” – powiedziała Estrella w oświadczeniu wydanym przez teatr. W połączeniu z „Skeleton Crew” Dominica Moreso i nagrodzonym Pulitzerem filmem „Ironbound”, „Ironbound” skupia się na prymacie pracy „robotniczej” i kontynuuje dumną tradycję sięgającą czasów Clifforda Oddsa i Arthura Millera. „

Dodał: „Te historie sprowadzają głosy klasy robotniczej z powrotem do serca amerykańskiej tradycji dramatycznej i ujawniają podziały klasowe, które leżą w sercu rozdartego narodu” oraz niebezpieczeństwa, które czekają na kulturę, która nadal jest ignorowana. . „

Rachel Walsh reżyseruje czteroosobową obsadę, w tym Donellę Hughes jako Darię, główną bohaterkę sztuki, Steve Kidd jako Tommy, Gunnar Manchester jako Max i nowy przybysz Gamma Rodney Witherspoon II jako Vic – Mężczyźni, którzy kochają i zawodzą Darię. .

Pseudonimy są całkiem fajne, prawda? Walshe pisze w ostatnim wydaniu Teatru. „Słowo kojarzy nam się z obrazem i otwiera się przed nami cały świat skojarzeń. Najlepsze tytuły dają nam wiele możliwości odczytania go, a „Ironbound” nie jest wyjątkiem!

„Na jednej warstwie »Ironbound« jest dosłownym miejscem, które odnosi się do konkretnej dzielnicy w Newark w stanie New Jersey” – kontynuuje. „Ta głęboko wieloetniczna, robotnicza dzielnica jest sceną sztuki Majoka. Nazwa pochodzi od faktu, że ta dzielnica jest „połączona” w większości aspektów kolejami i być może dlatego, że kiedyś była kwitnącą gospodarką napędzaną przez przemysł metalowy.

Walsh pisze: „W takim razie istnieje niezliczona ilość obrazów i tematów, które są przywoływane przez połączenie tych dwóch słów”. „To, co najbardziej rezonuje we mnie, to kontrast między byciem związanym i wyzwolonym przez brutalną siłę”.

Konkluduje: „Ironbound przypomina nam, że twardość, lub w tym przypadku Iron-ess, może nas uwięzić tak bardzo, jak może popchnąć nas do przodu”. „Biorąc pod uwagę, że bohater Dargah wyemigrował z PRL-u, w tytule pojawiają się również echa żelaznej kurtyny.”

– Nancy Burns Fusaro