Jak rekultywacja opuszczonych linii kolejowych może stworzyć lepsze miejsca do życia

Kiedyś był to ważny środek komunikacji między społecznościami, ale minęło prawie 40 lat, odkąd po torach przejechał pociąg.

Połączenie kolejowe między Crookwell i Goulburn w Nowej Południowej Walii przewozi pasażerów i towary przez pagórkowaty krajobraz przez dziesięciolecia od długo oczekiwanego otwarcia w 1902 roku.

Ale odkąd inny pociąg usunął wagony towarowe ze stacji w Crockwell we wrześniu 1985 r., Kolej pozostaje cicha i nieużywana.

Od lat chętni mieszkańcy starają się o wsparcie dla ożywienia przepustki kolejowej, wśród propozycji jest 57-kilometrowa trasa kolejowa dla rowerzystów i pieszych.

Przywrócenie życia nieużywanej infrastrukturze kolejowej jest przedsięwzięciem, które trwa od dziesięcioleci w Australii i na świecie.

Projekty obejmują zarówno skromne szlaki przez tereny wiejskie, jak i wielomilionowe przekształcenia miejskie, które mogą zmienić charakter dużego miasta.

Na zewnątrz możesz mieć szczęście podziwiać Nowy Jork z zielonych wzgórz High Line lub podziwiać piękno Paryża z zielonej Promenade Plantée René-Dumont.

Bliżej domu mogłeś pojechać na weekend przez busz lub dojeżdżać do pracy przebudowanym pasem kolejowym.

Ta infrastruktura pozostała po czasach świetności kolei może kształtować sposób poruszania się ludzi, czasami w subtelny sposób.

Eksperci twierdzą, że praktyka przekształcania dawnych tras kolejowych w parki i ścieżki będzie odgrywać coraz ważniejszą rolę w utrzymaniu zdrowia i szczęścia ludzi w miarę rozwoju miast i zmagania się z takimi problemami, jak zmiana klimatu.

Tory kolejowe mają „naturalny związek” ze ścieżkami rowerowymi i spacerowymi

Początki torów kolejowych sięgają lat 60. XX wieku w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, kiedy to przestały kursować tysiące kilometrów linii kolejowych – towarowych i pasażerskich.

Ponowne wykorzystanie linii kolejowych było postrzegane jako świetna okazja, szczególnie w rozwijających się miastach, powiedział Lee Roberts, pracownik naukowy w Centrum Badań nad Przyszłością Uniwersytetu Miejskiego Nowej Południowej Walii.

„Z powodu zmian w sposobie, w jaki ludzie prowadzą handel lub ze względu na zmiany w charakterze miasta, wiele linii kolejowych zostało porzuconych” – powiedział.

„Często zdarza się, że linia kolejowa jest porzucana, w pewnym sensie wraca do własności prywatnej i zwykle jest dzielona na małe działki i wchłaniana przez sąsiednie nieruchomości.

Dr Roberts powiedział, że istnieje „naturalny fizyczny związek” między typowymi cechami szlaków kolejowych a tym, czego ludzie szukają na ścieżkach pieszych i rowerowych.

„Pomyśl o tym, jak działają pociągi – nie mogą wjeżdżać i schodzić ze stromych wzgórz, nie mogą wykonywać ostrych zakrętów, nie mogą się zatrzymywać i ruszać bardzo szybko” – powiedział.

„Tak więc tory kolejowe mają zwykle bardzo gładkie zbocza, bardzo łagodne wzgórza, gładkie zakręty i nie mają wielu skrzyżowań z ulicami”.

Według dr Roberts dodanie ogrodu lub ścieżki spacerowej to coś więcej niż tylko poprawa bezpośredniej przestrzeni.

„Doświadczenie każdego miasta, któremu się przyglądałem, jest takie, że przestrzeń wokół torów kolejowych jest naprawdę pożądana jako miejsce do życia” – powiedział.

„Jeżeli znajduje się we właściwym miejscu, zmniejsza potrzebę dojeżdżania wszędzie samochodem, jeśli można dojeżdżać rowerem do pracy lub chodzić do sklepów wzdłuż torów kolejowych.

Istnieje wiele innych przyczyn rozlewania się miast [the lack of] Przystępność cenowa mieszkań, której tory kolejowe nie rozwiązują, ale mogą przyczynić się do rozwiązania”.

Jak jeden obszar przekształcił się z „ziemi niczyjej” w „kręgosłup miasta”

Zlokalizowany w samym sercu Ultimo w Sydney, przekształcenie nieczynnej drogi towarowej w liniowy park nie tylko przyciągnęło ludzi w przestrzeń, ale także zmieniło otaczające środowisko zabudowane.

Linia towarowa, o długości około kilometra, jest jedną z najkrótszych linii kolejowych w kraju, ale ze względu na swoje położenie ma duże znaczenie.

Na podwyższonym chodniku stare żwiry i linie kolejowe zostały zastąpione drzewami i roślinami, a także infrastrukturą, taką jak plac zabaw, sprzęt do ćwiczeń i trybuna.

Kiedy podjął się tego zadania, miejsce to było „rodzajem pustki w mieście” – powiedziała Sasha Coles, dyrektor projektowy Aspect Studios, która kierowała projektem Gods Lane.

„Ponieważ nie jechała już tam kolejka”, powiedział, „nie było z niej owocnego wykorzystania”.

„Ten kawałek ziemi był przez długi czas na ziemi niczyjej”.

Powiedział, że dawny korytarz kolejowy nie miał połączenia z otaczającymi go przestrzeniami i przez długi czas budynki projektowano tak, aby „odwracały się” do niego plecami.

„Cała strategia Goods Line brzmiała:„ Okej, ten piękny liniowy szlak jest tam, więc dlaczego nie zamienimy go w pracę nóg, rowery i aktywny transport? ”- powiedział. „

„W takim razie, jeśli to zadziała, cały pomysł polega na tym, że wszystkie budynki zamienią swoje tylne drzwi w drzwi wejściowe i staną się prawie jak kręgosłup miasta lub kręgosłup kampusu, który możesz mieć na uniwersytecie”.

Powiedział, że przekształcony odcinek linii ładunkowej został starannie zaprojektowany, aby połączyć się z otoczeniem.

„Jeśli pomyślimy o tych liniach kolejowych jako o kręgosłupie ciała, mają one kręgi, które są bocznymi ulicami, które biegną w dół” – powiedział.

Pan Coles powiedział, że trasa może stać się „naturalnym wyborem” dla osób dojeżdżających z Sydney Central Station do Chinatown lub do instytucji kulturalnych, takich jak Powerhouse Museum.

Pomimo drastycznej zmiany, dotychczasowe życie przestrzeni nie zostało całkowicie wymazane.

Jego nazwa jest hołdem dla jego przeszłości, a niektóre zardzewiałe tory kolejowe zostały zachowane, a wewnątrz rosną rośliny.

Pan Coles powiedział, że kolej, niegdyś „silnik gospodarki”, została zastąpiona przez coś, co odzwierciedla nowe gałęzie przemysłu definiujące Sydney, z których wiele opierało się raczej na pomysłach niż na produktach.

„Dużo mówimy o linii cargo jako infrastrukturze społecznej, a nie kolejowej” – powiedział.

Dr Roberts powiedział, że projekty mające na celu przekształcenie starzejącej się infrastruktury kolejowej w dużych miastach, takie jak High Line w Nowym Jorku, pokazały, że możliwe jest uzyskanie „naprawdę dużych i znaczących wyników”.

„Najważniejszą lekcją z High Line jest to, że ponieważ korytarze kolejowe są nieco oddzielone od reszty tkanki miasta, wszystkie mają niemal uniwersalną jakość” – powiedział.

„Jesteś w mieście, ale w jakiś sposób, na pewnym poziomie, jesteś z dala od niego”.

Objazdy pociągów „nie zakończą się wkrótce”

W Australii Damien McCrohan, prezes Rail Trails Australia, powiedział, że zainteresowanie ponownym wykorzystaniem nieużywanych pasów kolejowych pojawiło się kilka dekad po Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, a tory kolejowe zostały spopularyzowane w latach 80.

„Pod koniec lat 70. i 80. zamknięto wiele linii kolejowych w Australii” – powiedział.

„Niektóre społeczności zaczynają zdawać sobie sprawę, poczekaj chwilę, mamy ten wspaniały korytarz, którego możemy użyć do ponownego zjednoczenia społeczności”.

Tam w całym kraju 174 tory kolejowe Obejmują one od 161-kilometrowego toru Brisbane Valley Railway do takich, które mają zaledwie kilometr lub mniej, jak The Gods Line w Sydney.

Trwa realizacja kilkudziesięciu bardziej oczekiwanych projektów, głównie w społecznościach regionalnych na wschodnim wybrzeżu Australii.

Victoria ma najlepiej ugruntowane tory kolejowe w kraju, w tym Great Victorian Railway, która wije się przez 134 km regionu High Country.

Linia kolejowa Inner Circle w centrum Melbourne biegnie 4 km od pierwotnego toru pasażerskiego pociągu parowego, który służył mieszkańcom w obszarach takich jak Fitzroy, Parkville i Carlton North i jest intensywnie używany przez mieszkańców śródmieścia.

McCrohan powiedział, że w niektórych przypadkach przekształcenie pasów dla pieszych i rowerzystów pozwoliło im stać się tak samo ważnymi dla społeczności, jak kiedyś usługi kolejowe.

„Część z nich ponownie staje się istotną częścią społeczeństwa” – powiedział.

Na niektórych obszarach konwersja nieużywanych torów kolejowych na szlaki rekreacyjne była kontrowersyjna.

Podczas planowania i budowy niedawno otwartego odcinka torów kolejowych Northern Rivers w Nowej Południowej Walii przeciwnicy powiedzieli, że woleliby przywrócić pociągi pasażerskie.

Ale tam, podobnie jak w wielu regionach, oceny wykonalności wykazały, że wydatki związane z renowacją kolei i obsługą usług utrudniają realizację takich projektów.

McCrohan powiedział, że rozumie nastroje.

Powiedział, że w niektórych przypadkach linie kolejowe zbudowane w XIX wieku dla parowozów były zbyt wietrzne i musiałyby zostać „wyprostowane”, aby pomieścić nowoczesne pociągi poruszające się z większą prędkością.

Pomimo różnych opinii na temat najlepszych sposobów ponownego wykorzystania starych torów kolejowych, eksperci tacy jak dr Roberts stwierdzili, że sama obfitość przestrzeni zwiększa prawdopodobieństwo, że kreatywne konwersje będą trwały na dłuższą metę.

„Rzeczywistość tego, jak żyjemy teraz w miastach – transport, zdrowie, dostęp do otwartych przestrzeni i terenów zielonych – to palące problemy naszych czasów w miastach” – powiedział.

„Te problemy nie znikną w najbliższym czasie.

„Może za 100 lat będziemy mieli tak rozwiązane problemy transportowe lub zmiany klimatu, że nie będzie pilnej potrzeby budowy torów kolejowych, ale nie sądzę, aby stało się to w najbliższym czasie”.