Kanadyjczyk George Corones bada śmiercionośną Kryształową Jaskinię w Meksyku

Kanadyjski odkrywca George Corones był jednym z nielicznych, którym udało się – i odważyli się – wejść do pięknej i zabójczej Kryształowej Jaskini w Meksyku.

Zdradziecka jaskinia, ukryta 300 metrów pod ziemią, jest wypełniona ogromnymi kryształami, które mogą zabić odwiedzających w ciągu kilku minut, słońce raporty.

Do ścian gorącej, płonącej jaskini przymocowane były setki nieziemskich kryształów, które rosły nieprzerwanie przez co najmniej pół miliona lat.

Olśniewające szklane kawałki pod górą Sierra de Naica w sercu Chihuahua mierzą 10 metrów wysokości i ważą do 55 ton.

53-letni George powiedział, że było to najbardziej niesamowite miejsce, w jakim kiedykolwiek był – co jest trudne, biorąc pod uwagę dzikie miejsca, w których był na całym świecie.

„To jest wspaniałe, naprawdę. Byłem jedną z nielicznych osób, które miały zaszczyt wejść do tej jaskini lata temu, kiedy jeszcze była dostępna” – mówi. „Teraz okazja jest stracona, ale to jak podróż na inną planetę.

„Temperatura powietrza jest nie do zniesienia – jest tak gorąco i wilgotno, że powietrze uderza w twarz jak młot.

„Nawet z respiratorami z chłodzonym powietrzem i kombinezonami wypełnionymi lodem mogliśmy wejść tylko na około 40 minut”.

Chociaż jaskinia jest wyposażona w atuty, które czynią ją idealną atrakcją turystyczną, jaskinia ma wszelkie zadatki na śmiertelną pułapkę.

Powietrze jest kwaśne, a temperatury sięgają 58 stopni Celsjusza przy wilgotności bliskiej 100 procent.

Ale nawet mając na sobie kombinezony chroniące przed ciepłem i respirator, odwiedzający mogą wytrzymać warunki panujące w jaskini tylko przez 15 do 60 minut, zanim prawdopodobnie stracą przytomność.

„Rozglądasz się i to jest jak forteca samotności Supermana. Wszystkie te gigantyczne kryształy sprawiały, że wyglądał, jakby był na obcej planecie” – powiedział George.

„Było tak pięknie, ale każda komórka twojego ciała krzyczy, żebyś wyszedł, ponieważ tak szybko się przegrzewasz w tym surowym środowisku z upałem i wilgocią.

„Ale właśnie to sprawia, że ​​jest jeszcze piękniejszy, ponieważ wiesz, że masz tam bardzo mało czasu. To czyni go naprawdę wyjątkowym.”

Niesamowita i niebezpieczna jaskinia od tysięcy lat jest jedną z tajemnic ziemi, mimo że przez wieki działała pobliska kopalnia Naica.

Dwóch niczego niepodejrzewających górników natknęło się na cud natury – obecnie zwany Gigantyczną Kryształową Jaskinią – w 2000 roku, kiedy kopali nowy tunel dla firmy wydobywczej.

Ponad nimi znajdowały się nieskończone, świecące, mlecznobiałe kryształy – jedne z największych kryształów, jakie kiedykolwiek odkryto.

Ale te gruboziarniste kryształy nie osiągnęły swojego masywnego kształtu z dnia na dzień.

Naukowcy, którzy ryzykowali życie, zapuszczając się do jaskini, uważają, że ich rozwój mógł zająć od 500 000 do 900 000 lat.

Powstanie magmy miliony lat temu wepchnęło gorącą, bogatą w minerały wodę do jaskini, która jest tak szeroka jak boisko do piłki nożnej i dwupiętrowy budynek.

Upakowane w wodę minerały gipsowe wraz z komorą magmową pod jaskinią, działającą jak kuchenka, zapewniały idealne warunki do formowania się kryształów.

Stałe ciepło utrzymywało się przez setki tysięcy lat – powodując przekształcenie gipsu w wodzie w kryształy selenitu.

Śmiertelnie przezroczyste belki osiągają teraz długość 10 metrów, a wiele z nich jest na tyle szerokich, że można po nich chodzić.

Są zbyt gorące, aby można je było dotknąć gołą ręką i są ostre jak brzytwa, ale miękkie jak ludzki paznokieć.

W 2017 roku biolodzy dokonali zdumiewającego odkrycia formy życia uwięzionej w kryształach, których wiek szacuje się na około 50 000 lat.

Zespół mikrobiologów z NASA odkrył, że drobnoustroje – które są zbyt małe, aby można je było zobaczyć bez mikroskopu – czają się w płynie w nacięciu.

Naukowcy uważają, że drobnoustroje są w stanie przetrwać na manganie, żelazie i innych pierwiastkach mineralnych znajdujących się w kryształach.

Ogłaszając niezwykłe odkrycie w American Association for the Advancement of Science tamtego roku, Penelope Boston — prezes Instytutu Astrobiologii NASA — określiła mikroby jako „cudowne życie”.

Ale jest mało prawdopodobne, aby jaskinia została ponownie zbadana, ponieważ została ponownie zalana w ostatnich latach po zaprzestaniu działalności wydobywczej.

Dostęp do jaskini zależny był od kopalnianych pomp wodnych, które zostały wyłączone w 2017 roku – umożliwiając ponowne napełnienie jaskini wodą gruntową. Przez około dwie dekady kryształy były wystawione na działanie powietrza, ale teraz uważa się, że zaczęły ponownie rosnąć.

Ta historia pojawiła się pierwotnie słońce Jest ponownie publikowany tutaj za zgodą