Kosmiczna chemia odsłania gwiezdny taniec

Uzbrojony w potężny zestaw teleskopów ALMA w Chile, zespół międzynarodowych naukowców rozwikłał kosmiczne tajemnice otaczające umierającą gwiazdę, odsłaniając złożony taniec nieba ukształtowany przez niezwykłą chemię.

Przełomowe badanie, opublikowane dzisiaj w czasopiśmie Nature Astronomy, rzuca światło na orbitę chłodnego czerwonego olbrzyma, który u schyłku swojego istnienia zrzuca swoje zewnętrzne warstwy pod wpływem ekscytujących wiatrów gwiazdowych.

W trakcie wciągającej eksploracji końcowych etapów życia gwiazdy naukowcy odkryli nieoczekiwane emisje molekularne po jednej stronie gwiazdy, kosmiczną anomalię wskazującą na obecność gorętszej gwiazdy towarzyszącej.

Główna autorka dr Taisa Danilovich, członkini Australijskiej Rady ds. Badań Naukowych (ARC) i DECRA ze Szkoły Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Monash, powiedziała:

„Gdy tylko zauważyliśmy dziwną emisję azotku krzemu po jednej stronie, wiedzieliśmy, że dzieje się coś niezwykłego”.

Ten kosmiczny spektakl rozgrywa się w układzie W Aquilae, gdzie umierająca gwiazda nie jest samotnym wykonawcą, ale dzieli swoją kosmiczną scenę z długowieczną gwiazdą podobną do Słońca. Do tej pory zawiłości jej orbity pozostawały owiane kosmiczną tajemnicą i spekulowano jedynie, że może ona obejmować stulecia.

Jednak ostatnie odkrycia poczynione w ramach badań dają zaskakującą odpowiedź – wysoce eliptyczną orbitę, której ukończenie jednego hipnotyzującego orbity zajmuje prawie tysiąc lat.

Zespół badawczy wykorzystał symulacje hydrodynamiczne, aby rozszyfrować wpływ towarzysza podobnego do Słońca na wiatr gwiazdowy umierającej gwiazdy. Wzory te były wizualizowane jako koncentryczne pierścienie, patrząc z boku, i nie były tylko teoretyczne; Zostało to wyraźnie potwierdzone przez dane ALMA.

Uzupełniony obserwacjami z instrumentu SPHERE na Bardzo Dużym Teleskopie Europejskiego Obserwatorium Południowego oraz spostrzeżeniami historycznymi z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a, zespół odkrył tajemnice ruchów gwiazd.

Konsekwencje wykraczają daleko poza kosmiczny etap W. Aquilae. Badanie to prowadzi do opracowania techniki wykorzystującej ALMA do wykrywania sygnatur chemicznych pozostawionych po przeszłych spotkaniach gwiazd, co stanowi narzędzie, które może odkryć ukrytych towarzyszy innych tajemniczych umierających gwiazd pokrytych kosmicznym pyłem.

W galaktyce, w której prawie połowa gwiazd takich jak nasze Słońce występuje w parach lub trojaczkach, badania te stanowią kluczowy kamień milowy w zrozumieniu, w jaki sposób gwiezdne towarzysze kształtują losy swoich niebiańskich sąsiadów.