Możliwe, że galaktyka krążąca wokół Drogi Mlecznej pływa w ciemnej materii

Czy kiedykolwiek spojrzałeś w ciemność i zastanawiałeś się, co jest na skraju Drogi Mlecznej? Gwiazdy, galaktyka obracająca się na orbicie, prawie niezrozumiała ilość Ciemna materia.

Astronomowie, którzy faktycznie nawigowali po naszej najodleglejszej galaktyce na podstawie danych z Nowości NASA I Temat ESA W misjach pojawiła się nowa mapa dla Co tam pływa. W tak zwanym halo galaktycznym coś wydaje się ciągnąć Wielki Obłok Magellana (LMC), znacznie mniejszą galaktykę, która wciąż znajduje się na swojej pierwszej orbicie wokół Drogi Mlecznej. To również pozostawia gwiazdy w żaglach LMC. Niewidzialne siły, które mogą to zrobić, pochodzą z ciemnej strony.

Darth Vader mógł nie odnieść wiele korzyści z ciemnej materii, ale Nicholas Garvito Camargo z University of Arizona, który niedawno kierował badaniem, i współautor Rohan Naidoo z Harvard University i ich koledzy uważają, że może to być przyczyną LMC w końcu się zawiesiło. W Drodze Mlecznej – coś, czego gwiazda śmierci nigdy nie musiała robić.

„Zaobserwowano, że gwiazdy w zewnętrznych regionach galaktyki poruszają się szybciej niż oczekiwano, biorąc pod uwagę ilość masy obserwowanej w gwiazdach” – powiedział Garvito Camargo w wywiadzie dla SYFY WIRE. „To był pierwszy dowód na to, że w galaktyce musi być większa masa, niż została zaobserwowana”.

Ponieważ w naszej galaktyce jest więcej masy, niż są w stanie zobaczyć, astronomowie doszli do wniosku, że reszta masy musi pochodzić z niewidzialnej substancji, którą jest ciemna materia. To, co sprawia, że ​​ciemna materia jest naprawdę niewidoczna (zamiast być po prostu ukryta), to to, że nie emituje światła i nie może jej oświetlić. Hipoteza tego rodzaju substancji została po raz pierwszy postawiona jakiś czas temu Obserwatorium Vera Rubin Odkrył rozłączenie między masą gwiazd w galaktycznym halo a prędkością, z jaką się poruszał. Podczas pomiaru Krzywa rotacji Z sąsiedniej galaktyki Andromeda był to jeden z pierwszych przypadków, w których naukowcy podejrzewali ciemną materię.

Dziwna krzywa rotacji Andromedy oznacza, że ​​masy i prędkości gwiazd krążących wokół gwiazd w galaktyce, w porównaniu z ich radialną odległością od ich środka, nie narosły. Okazuje się, że krzywa rotacji Drogi Mlecznej ma ten sam problem. Pomiar krzywej rotacji i ilościowe określenie niewidzialnej materii dało wyobrażenie o tym, z jaką ilością ciemnej materii mają do czynienia w galaktycznym halo. Gwiazdy pomogły także oświetlić drogę do niewidzialnego. Garvito-Camargo i jego zespół wykorzystali dane NEOWISE do dokładnego pomiaru światła gwiazd Podczerwień Długość fali, która dała największe gwiazdy w koronie.

„Korzystając z tych informacji, możemy rozróżnić gigantyczne gwiazdy, a po ich wybraniu możemy obliczyć odległość do tych gwiazd, aby zobaczyć pozorną jasność, którą mierzyliśmy, nie tylko w podczerwieni, ale także w Jaya – powiedział. „Możemy to zrobić, ponieważ mamy modele, które mówią nam, jaką jasność mają te gwiazdy w określonej odległości”.

Mapując halo galaktyki, naukowcy mają również możliwość przetestowania właściwości jej ciemnej materii Teoria zimnej ciemnej materii. Zakładanie, że ciemna materia jest zimna, oznacza, że ​​porusza się ona powoli, a nie faktycznie zamarza. Ponieważ galaktyki i gromady galaktyk zawierają ogromne ilości tej powolnej i gęstej ciemnej materii, ich grawitacja trzyma je razem i zapobiega wybuchom gwiazd, planet i innych rzeczy w dowolnym miejscu w przestrzeni. Nie byłoby możliwe wysłanie statku kosmicznego w dowolne miejsce, gdyby nie siła grawitacji ciemnej materii, która utrzymuje rzeczy na właściwym miejscu.

„Użycie innej teorii ciemnej materii wpłynęłoby na morfologię jawy” – powiedział Garvito Camargo. Możemy dokonać pomiaru lepkości. Bardziej lepkie płyny mogą działać inaczej, nawet jeśli doświadcza tych samych zaburzeń. Podobnie, niektóre modele ciemnej materii mogą inaczej oddziaływać z LMC. W rezultacie forma przebudzenia będzie inna ”.

Ponieważ ciemna materia w halo galaktyki generuje tak ogromną grawitację, będzie nadal przyciągać Wielki Obłok Magellana coraz bliżej Drogi Mlecznej z każdą kolejną orbitą, aż połączy się w ciągu kolejnych dwóch milionów lat.

Przynajmniej możemy śmiało powiedzieć, że do tego czasu nikogo z nas nie będzie.