Najkosztowniejsze katastrofy klimatyczne w 2023 r. pokazują, że biedni ludzie przegrywają w „globalnej loterii kodów pocztowych” | Kryzys klimatyczny

Według jednej z analiz lista 20 najbardziej kosztownych katastrof klimatycznych w 2023 r. ujawnia „globalną loterię kodów pocztowych przeciwko biednym”.

Badania przeprowadzone przez Christian Aid wykazały, że niszczycielskie pożary buszu i powodzie uderzają w tych, których nie stać na odbudowę, oraz w kraje, które w najmniejszym stopniu przyczyniły się do kryzysu klimatycznego, spalając znacznie mniej paliw kopalnych niż kraje bogate, które doświadczyły mniejszej liczby katastrof klimatycznych. .

Koszty wahają się od ponad 4000 dolarów (3155 funtów) na osobę z powodu pożarów na Hawajach do 9 dolarów (7 funtów) na osobę z powodu powodzi w Peru.

W badaniu zbadano 20 klęsk żywiołowych zaostrzonych przez załamanie klimatyczne, które w zeszłym roku dotknęło 14 krajów. Najwyższym kosztem na osobę były sierpniowe pożary na Hawajach, które znacznie przewyższyły drugie pod względem kosztów, czyli burze na Guam w maju, i kosztowały prawie 1500 dolarów (1182 funtów) na osobę.

Z opublikowanej w środę analizy wynika, że ​​kraje z gorszą infrastrukturą i wrażliwymi domami ponoszą większe koszty po katastrofie klimatycznej, ponieważ ich zaludnione obszary łatwiej ulegają zniszczeniu. Na obszarach, gdzie ludzie ponosili najwyższe koszty, wielu pracowało w rolnictwie, które jest podatne na ekstremalne warunki pogodowe, a rząd raczej nie będzie inwestował w zapobieganie lub odbudowę.

Patrick Watt, dyrektor naczelny Christian Aid, powiedział: „Jeśli chodzi o kryzys klimatyczny, istnieje globalna loteria kodów pocztowych skierowana przeciwko biednym. W biednych krajach ludzie są często mniej przygotowani na katastrofy związane ze zmianami klimatycznymi i mają mniej zasobów, aby W rezultacie umiera więcej ludzi, ożywienie gospodarcze jest wolniejsze i bardziej nierówne, a pojawia się podwójna niesprawiedliwość polegająca na tym, że społeczeństwa najbardziej dotknięte globalnym ociepleniem niewiele zrobiły, aby zaostrzyć problem.

„Rządy muszą pilnie podjąć więcej działań, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, aby ograniczyć emisje i dostosować się do skutków zmian klimatycznych. Tam, gdzie skutki przekraczają to, do czego ludzie są w stanie się przystosować, należy udostępnić zasoby Funduszowi Strat i Szkód, aby zrekompensować biedniejszym krajom straty skutki kryzysu, a nie jego wywołania.

Straty, które odnoszą się do płatności od bogatszych i bardziej zanieczyszczających krajów na rzecz tych, które emitują mniej paliw kopalnych, ale ponoszą największy ciężar załamania klimatu, stały się w ostatnich latach częścią negocjacji klimatycznych. Kraje rozwijające się zażądały sprawiedliwości klimatycznej po obliczu katastrof, których naprawa była zbyt kosztowna. Na tegorocznym szczycie klimatycznym Cop28 w Dubaju bogate kraje odpowiedzialne za kryzys klimatyczny obiecały łącznie nieco ponad 700 mln dolarów (556 mln funtów) na rzecz funduszu strat i szkód, co stanowi mniej niż 0,2% wydatków gospodarczych i szkód, jakie wyrządzono. nie ma do tego powrotu. Straty pozaekonomiczne, z którymi co roku borykają się kraje rozwijające się w wyniku globalnego ocieplenia.

20 największych katastrof klimatycznych w 2023 r. według kosztów na mieszkańca

1 Hawaje, USA, pożary – 4161 dolarów
2 Guam, burza – 1455 dolarów
3 Vanuatu, burza – 947 dolarów
4 Nowa Zelandia, burza – 468 dolarów
5 Nowa Zelandia, powódź – 371 dolarów
6 Włochy, powodzie – 164 dolary
7 Libia, powodzie – 105 dolarów
8 Peru, powodzie – 66 dolarów
9 Hiszpania, Susza – 50 dolarów
10 Birma, burza – 41 dolarów
11 Chile, powódź – 39 dolarów
12 Haiti, powódź – 36 dolarów
13 Burza w Meksyku – 35 dolarów
14 Chile, pożary lasów – 30 dolarów
15 USA, burza – 25 dolarów
16 Chiny, powodzie – 23 USD
17 Burza w Peru – 20 dolarów
18 Malawi, burza – 17 dolarów
19 USA, burza – 16 dolarów
20 Peru, powodzie – 9 dolarów