Najlepszy sposób, aby zobaczyć rój meteorów Eta Aquarius 2024 wokół Australii

Jeśli szukasz pretekstu, aby wyjść z domu w ten weekend, rój meteorów Eta Aquarid powraca i może olśnić około 15 do 20 meteorów na godzinę, w zależności od tego, gdzie mieszkasz w Australii.

Roje meteorów można obserwować w maju każdego roku, gdy Ziemia przemieszcza się przez pył i gaz pozostawiony przez Kometę Halleya.

To jeden z najlepszych rojów meteorytów na półkuli południowej, a w ten weekend będzie można podziwiać wspaniałe pokazy, ale żeby to zobaczyć, trzeba będzie wstać wcześnie.

„Wstań wcześnie rano i obserwuj je, popijając poranną kawę” – mówi Jonty Horner, astronom z University of Southern Queensland.

„To jedna z tych, która bardziej pasuje do rannych ptaszków niż do nocnych marków”.

Jak ty to widzisz?

the Szczyt liczebności Eta Akwariidów osiągnie rankiem 6 majaAstronomowie sugerują jednak, że – jeśli pogoda na to pozwoli – każdego ranka od 5 do 8 maja będzie wiele meteorów.

W tym roku, Gołąb odpowiada nowiu księżycaZatem na ciemnym niebie będzie więcej meteorów na godzinę.

„Chociaż technicznie rzecz biorąc szczyt przypada na ranek 6 maja, lepsze wskaźniki są 7 maja, kiedy mały kawałek Księżyca jest już na uboczu” – mówi astronom-amator Ian Musgrave.

Poniżej znajduje się prognoza dr Musgrave'a dotycząca liczby meteorów na godzinę dla każdej stolicy.

Najlepszy czas na ich obserwację to moment, gdy są wysoko na niebie, od 3:00 czasu lokalnego do świtu. Przed godziną 2:00 rój meteorów znajdzie się poniżej horyzontu i będzie zasłonięty obserwatorom z półkuli południowej.

„Mieszkańcy przedmieść powinni widzieć meteoryt mniej więcej raz na sześć minut, a na wsi mniej więcej raz na trzy do czterech minut” – mówi dr Musgrave.

Aby zobaczyć meteoryty, znajdź ciemne miejsce i spójrz na wschódI usiądź wygodnie. Gdy Twoje oczy przyzwyczają się do ciemności, planety będą ustawione w szeregu, aby wskazać obserwatorom drogę.

„Widzisz pionową linię planet i Księżyca” – mówi profesor Horner.

„Najbliżej horyzontu znajduje się Merkury, następnie cienki sierp Księżyca, następnie Mars i Saturn, wszystkie ustawione w jednej linii, wychodząc od horyzontu w stronę miejsca, w którym znajduje się ten promienny punkt”.

„Promiennik” – miejsce na niebie, z którego będą pojawiać się meteory – to Eta Wodnik, gwiazda w konstelacji Wodnika.

Co powoduje eta-gruźlicę

Meteory powstają, gdy małe kawałki pyłu i gruzu dostają się do atmosfery ziemskiej z niewiarygodnie dużą prędkością.

„Coś wielkości ziarenka ryżu dałoby w Eta Wodniku jasną kulę ognia, która mogłaby być prawie tak jasna jak Wenus” – mówi profesor Horner.

Meteory spadają nie tylko podczas deszczu, a podczas normalnej nocy na ciemnym niebie możesz mieć szczęście i zobaczyć jeden lub dwa w ciągu nocy. Ale roje meteorów są dla astronomów bardziej ekscytujące, ponieważ występuje większa częstotliwość meteorów, zawsze pojawiają się w tym samym czasie i zawsze wyglądają, jakby wszystkie pochodziły z tego samego obszaru nieba.

Eta Aquaridus to jeden z rojów meteorytów spowodowanych przez Kometę Halleya.

Chociaż Halley osiągnęła swój najdalszy punkt od Słońca pod koniec ubiegłego roku, nie zniknęła całkowicie. Pył i gaz uwalniane przez kometę podczas przelotu w przestrzeni kosmicznej pozostają za nią, tworząc po sobie duży pierścień gruzu.

Zarówno Eta Akwariidy, jak i Orionidy są wynikiem przelatywania Ziemi przez tę pętlę resztek jedzenia.

Powodem, dla którego nazwano je na cześć Oriona i Ety Wodnika, jest to, że meteoryty wydają się pochodzić z tego miejsca. W rzeczywistości te konstelacje nie mają nic wspólnego z rojami meteorów, ale umożliwiają śledzenie, gdzie pojawiają się na naszym niebie.

„Każdego roku przechodzimy przez te gruzy w tym samym czasie, a Wodnik znajduje się w tym samym miejscu na niebie o tej samej porze, dlatego zawsze wydaje się, że stamtąd pochodzi” – mówi Vanessa Moss, radioastronom z Instytutu CSIRO.

Według profesora Hornera, ze względu na sposób, w jaki zmieniała się orbita w czasie, w tym roku przechodzimy ścieżką pozostałą ponad 1500 lat temu.

„Ostatni raz kometa całkowicie przecięła Ziemię około 500 roku naszej ery” – mówi. „Oznacza to, że pył pozostawiony przez kometę około 500 roku naszej ery prawdopodobnie nadal będzie w stanie oddziaływać z Ziemią”.

„Pył, który spadł z niej w 1986 r., prawdopodobnie nie wejdzie w interakcję z Ziemią, dopóki się nie rozprzestrzeni, ponieważ w momencie pojawienia się komety… [isn’t intersecting perfectly] Z Ziemią.”

Chociaż Kometa Halleya ma jeszcze kolejne 38 lat, zanim spotka Ziemię, dobrze jest wiedzieć, że zasypie nas meteorami, gdy będziemy czekać, aż ją ponownie zobaczymy.