Naukowcy zidentyfikowali w mózgu białko transportowe, które odgrywa kluczową rolę w habituacji

Podczas przyzwyczajenia organizm tak bardzo przyzwyczaja się do widzenia, wąchania, odczuwania lub brzmienia wszędzie, że praktycznie znika. Rona Hamid z CSIR Center for Cellular and Molecular Biology w Hyderabadzie w Indiach wraz z kolegami zidentyfikowali białko transportowe w mózgu, które odgrywa istotną rolę w przyzwyczajeniu, donoszą w nowym badaniu opublikowanym 16 grudnia w czasopiśmie. genetyka PLOS.

Przyzwyczajenie jest powszechne u ludzi i innych żywych istot, ponieważ pozwala im zwracać uwagę na najważniejsze cechy ich otoczenia -; jedzenie, towarzysze, niebezpieczeństwo -; Bezpiecznie ignorując nieistotne informacje. Obecnie obwody w mózgu i mechanizmy molekularne zaangażowane w habituację są słabo poznane.

Zespół Hamida zbadał te mechanizmy, badając zdolność muszek owocowych do dostrajania się do określonego zapachu. Odkryli, że transporter choliny, białko, które przenosi cholinę do komórek nerwowych, aby komórki mogły wytwarzać neuroprzekaźnik acetylocholinę, reguluje przyzwyczajenie do zapachów. Muszki owocówki z mniejszą ilością transporterów choliny w niektórych częściach mózgu nie są przyzwyczajone do zapachu i zamiast tego stają się nadwrażliwe.

Nadwrażliwość i inne zmiany obserwowane u much z mniejszą ilością transporterów choliny są podobne do objawów obserwowanych u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Ponadto wcześniejsze prace wykazały, że różnice w transporterach choliny są związane z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Wyniki badań otwierają nowe możliwości dla przyszłych badań nad rolą transporterów choliny w zaburzeniach związanych z habituacją. Praca ta może mieć daleko idące implikacje dla naszego zrozumienia wielu zaburzeń neurologicznych.

Nasze badanie podkreśla nowe spojrzenie na funkcję transportera choliny. Daje wgląd w mechanizm „habituacji”, zjawisko utrwalane w całym królestwie zwierząt, które umożliwia organizmowi skupienie uwagi tylko na bodźcach zmysłowych istotnych w środowisku i ignorowanie nieistotnych bodźców. „

Rona Hamid, CSIR – Centrum Biologii Komórkowej i Molekularnej