„Nie planowaliśmy być tak popularni!” Australijsko-koreański raper 1300 to hit | muzyk

jaThriller Parka Chan-wooka z 2003 roku Oldboy, mężczyzna przetrzymywany w niewoli przez 15 lat, zanim został wepchnięty do pudełka i zabrany na puste pole, zostaje sam, aby rozwiązać zagadkę, jak i dlaczego się tam dostał.

Dwie dekady i 8000 kilometrów dalej, członkowie wysokooktanowego kolektywnego hip-hopu 1300 (czyt. sto trzysta) wygładzają kołnierzyki, majstrują z włosami i dostarczają swoich najlepszych wrażeń z postaci Oh Dae-su i bandytów terroryzujących go na swoich singiel, zwany także Old Boy. Ale tam, gdzie Oh Dae-su stał samotnie, 1300 kamera mafijna jako paczka, uśmiechając się podczas Trumpa z jednymi z najbardziej imponujących interpretacji, jakie widziano w australijskim stroju od lat.

Producent i piosenkarz 1300 Nerdy opisuje wpływ filmu – i szerzej kultury Korei Południowej – na muzykę, którą 1300 tworzy teraz na przedmieściach Sydney. „Kiedy byłem dzieckiem, oglądałem wiele filmów o oszustwach” — mówi 24-latek. „Miałem uwolniony. Mój dziadek miał sklep DVD w garażu, w którym można było wypożyczyć nielegalne DVD. Właśnie oglądałem całe to szalone bzdury. Przez tydzień oglądałem iRobot w kółko.”

On i raper Raku, lat 24, rozmawiają z Guardian Australia w przerwie od dnia w studiu. Przekazują sobie między sobą waporyzator, przypominając sobie, jak poznali innych członków zespołu – rapera Daly’ego Harta (lat 23), Goyo (26 lat) i producenta Bockarie. Społeczność muzyczna w Sydnej. „To nie jest wielki spektakl”, wyjaśnia Nerdi. „To jak kilka osób”.

Na początku 2021 roku, kiedy wydali swój singiel No Caller ID, było jasne, że 1300 wszedł w rzadką reakcję chemiczną. „Nie musisz mówić, dopóki nie dowiesz się, że to kiełbasa” – napisał w recenzji Hau Latukefu z Koolism, gospodarz dedykowanego hip-hopowego show Triple J.

1300 nagina i włącza do swoich tekstów koreański i angielski, podczas gdy ich produkcje czerpią ze współczesnych odniesień – od rapu SoundCloud po house i hardstyle – oraz z emo i punk-popu, które konsumowali jako dzieci.

„Wszyscy dorastaliśmy, słysząc, czego mogą słuchać nastolatki w Australii” — mówi Nerdi, sprawdzając nazwę Fallout Boy, Panic! W Disco i Linkin Park, razem z tańcem amerykańskim i hip-hopem. „ja i [Pokari.Sweat] Australijczyk, więc jest bardzo zachodni wpływ na produkcję – myślę, że dlatego może brzmieć trochę inaczej niż Koreańczycy, którzy wydają zachodnie dźwięki w Korei”.

Doświadczenie Raku było trochę inne. Dorastał w Perth, ale konsumował wyłącznie muzykę pochodzącą z Korei. „Gust muzyczny naszych pięciu członków [vary]Stopień kontaktu z kulturą koreańską też jest inny”. Między nimi rozciągają się spektrum „od kultury niekoreańskiej do bardzo koreańskiej – i spotykamy się pośrodku”.

W swojej pierwszej mieszance w języku obcym 1300 naprawdę napina mięśnie, odmawiając siedzenia w jednym miejscu przez długi czas. Za każdą dowcipną i mądrą piosenkę jak ROCKSTAJest taki utwór jak Ralph – słuchanie go to jak wkładanie głowy do automatu do pinballa. Jak Oh Dae-su, który wyciąga się z pudełka, 1300 przenosi cię w przyszłość i pozostawia puste pola dotyczące tego, jak się tam dostałeś.

Kontynuują premierę albumu serią koncertów, w szczególności występem w Splendor in the Grass i narodowymi występami wspierającym Confidence Man, po przerwie w Sydney Opera House w ramach Vivid.

To ważny koncert dla zespołu, który rok temu nie był pewien, czy Australia ma odwagę na to, na co się szykuje.

„Nigdy tak nie myśleliśmy muzyka australijska „Ludzie wybiorą naszą muzykę” – mówi Rako. „wiesz, Piszemy po koreańsku. Zawsze uważaliśmy, że bariera językowa to wielki mur do pokonania”.

„To nie istnieje w twoim umyśle, tak jak możliwość działania” – zgadza się Nerdi. „Tylko dlatego, że jesteś koreańskim chłopcem. Zrobiłeś dziwny hip-hop. W Australii. To po prostu nie ma sensu, na przykład dlaczego ludzie to lubią? No dalej!”

Z biegiem czasu granice wokół gatunku takiego jak australijski hip-hop – który przez dziesięciolecia brzmiał i brzmiał jak tylko jedna rzecz – zatarły się i pojawiły się nowe dźwięki. „Są dwie generacje”, mówi Nerdi: „wszystkie klasyki”, które śledził, gdy dorastał, w tym 360, Kerser i Hilltop Hoods, oraz „rodzaj nowej generacji bardziej zróżnicowanych artystów wykonujących prace Afrobi i wszelkiego rodzaju różnych rzeczy” – wśród nich Genesis.Owusu, którego występy na żywo poparły 1300 osób, Agung Mango i Raj Mahal, obaj występujący w obcym języku.

„To była taka zmiana w sposobie myślenia”, mówi Nerdi, o tym, jak miłość Australii do lat trzynastych sprawiła, że ​​on i jego koledzy z zespołu zaczęli poważniej traktować to, co robią. Ale mógł z łatwością mówić o latach powolnej, stopniowej zmiany, która doprowadziła do punktu, w którym ma teraz 1300 lat, co wyróżnia się jako najbardziej obiecująca i dynamiczna praca, jaką Australia wyprodukowała od lat.

„Nie planowaliśmy być tak dużymi, tak popularnymi. Szczerze mówiąc, nie sądziliśmy, że ktokolwiek będzie tego chciał. Ale nie ma końca temu, w co możesz teraz wejść”.