Niepokojąca teoria stojąca za wzrostem autyzmu w Australii

Minister edukacji w gabinecie cieni Sarah Henderson mówi, że „rodzice zasługują na przejrzystość” ze strony NDIS po tym, jak raport wykazał, że Australia ma jeden z najwyższych wskaźników autyzmu na świecie.

Jak wynika z nowego badania przeprowadzonego przez naukowców z Crawford School of Public Policy, liczba diagnoz autyzmu u dzieci znacznie wzrosła w ciągu ostatnich 10 lat, w znacznie szybszym tempie niż w innych krajach, takich jak Kanada, USA i Wielka Brytania.

Główny autor badania, Mathu Rangan, powiedział, że NDIS jest „kluczowym czynnikiem występującym wyłącznie w kontekście australijskim i prawdopodobnie wyjaśnia dodatkowy wzrost częstości występowania chorób w Australii”.

„Jest prawdopodobne, że wzrost wskaźników rozpowszechnienia powyżej średniej światowej w Australii można przypisać zachętom finansowym stworzonym w ramach polityki rządu, w szczególności wdrożeniu NDIS” – napisała w artykule zatytułowanym „Zrozumienie rozpowszechnienia autyzmu”.

Od jego początkowego wdrożenia w 2013 r. NDIS pomógł 620 000 Australijczyków niepełnosprawnych, przy czym osoby z autyzmem stanowią 45% tej liczby.

„Wskaźniki autyzmu rosną szybciej na obszarach, gdzie wdrożono NDIS” – stwierdziła Ranjan.

„To sugeruje, że wprowadzenie NDIS miało wpływ na liczbę osób poszukujących diagnozy i otrzymujących diagnozę, ale potrzeba więcej pracy, aby określić przyczynowy wpływ NDIS na częstość występowania autyzmu”.

Uczestnicy NDIS z autyzmem otrzymują średnio 33 800 dolarów rocznie, przy czym bardzo niewielu uczestników opuszcza program.

Gwałtowny wzrost liczby przypadków autyzmu przyczynił się do wysokich kosztów programu o wartości 41 miliardów dolarów.

Koszty NDIS rosną o około 13 procent rocznie i oczekuje się, że do 2032 r. wzrosną do 114 miliardów dolarów, kiedy liczba uczestników wzrośnie do ponad miliona.

Pani Ranjan stwierdziła, że ​​zrozumienie, dlaczego liczba uczestników NDIS z autyzmem rośnie, pomoże w przeprojektowaniu programu.

We wcześniejszym raporcie opisała program jako „niezrównoważony”, ponieważ wdrożenie NDIS zmusiło wiele usług dla osób niepełnosprawnych w całym kraju do wycofania się i znacznego ograniczenia swoich usług, pozostawiając rodziny z bardzo ograniczonymi możliwościami pomocy.

„Pracownicy medyczni stoją przed dylematem diagnostycznym, czy postawić diagnozę poziomu 2, która gwarantuje pakiet wsparcia w ramach NDIS przez całe życie, czy diagnozę poziomu 1, ponieważ rodziny stoją przed perspektywą samofinansowania”.

Zamiast tego proponuje wdrożenie społecznego modelu niepełnosprawności, który uczyniłby NDIS „zrównoważonym finansowo” poprzez odejście od finansowania indywidualnego i zamiast tego inwestowanie w specjalistyczne ścieżki wspierające wczesną interwencję.

Niezależny przegląd NDIS ogłoszono w październiku, a jego celem jest „poprawa dobrostanu niepełnosprawnych Australijczyków i trwałość programu”.