„Nikt tak naprawdę nie myśli, że to się stanie”: pierwsi ukraińscy żydowscy uchodźcy przybywają do Izraela | Ukraina

Czerwony dywan, oklaski i dziesiątki niebiesko-białych flag czekały na przybycie pierwszego ukraińskiego żydowskiego uchodźcy do Izraela w ramach masowej akcji ratunkowej rozpoczętej przez inwazję Moskwy.

W niedzielę do Tel Awiwu wylądowało cztery samoloty z Polski, Mołdawii i Rumunii około 400 osób, w tym 100 dzieci mieszkających w żydowskim sierocińcu w północnym mieście Żytomierz. Większość nowo przybyłych odczuła wyraźną ulgę, że osiągnęli bezpieczeństwo; Jak zwykle wiele osób dotykało ziemi i całowało ją po zejściu z pokładu.

Wielu nowoprzybyłych nigdy wcześniej nie było w Izraelu i nigdy nie wyobrażało sobie, że tak się stanie. Wysoka – Migracja Żydów z diaspory do Ziemi Świętej – w tych warunkach. Ale jak to często bywa w ciągu ostatnich dwóch tygodni, odkąd Rosja ogłosiła operację militarną przeciwko swojemu sąsiadowi, historia wydaje się powtarzać.

„Izrael nie jest tym, czego się spodziewałem… Cóż, tak naprawdę nie wiedziałem, czego się spodziewać” – powiedział 17-letni programista komputerowy Yohor Sereda, który uciekł z Kijowa z ojcem i dziadkiem. Po niebezpiecznej podróży do polskiej granicy, przez dwa dni trio na zmianę stanęło w kolejce i drzemiło w samochodzie, zanim pozwolono im przejść. W Warszawie spotykają się z matką Ceridy i dwiema młodszymi siostrami, które spędzały wakacje w Egipcie, gdy wybuchła wojna.

„Zabrałem laptopa i plecak z ubraniami. Jazda poza Kijowem była bardzo przerażająca: wszędzie były wybuchy. Czułem się jak w filmie” – powiedział. „Ale zdecydowanie jesteśmy najszczęśliwsi”.

Podczas Holokaustu zginęło około miliona ukraińskich Żydów, ale Ukraina i Rosja nadal są domem dla dużych społeczności żydowskich. Izraelska minister spraw wewnętrznych Ayelet Shaked powiedziała we wtorek, że kraj przygotowuje się do przyjęcia do 100 000 Żydów z obu krajów i innych byłych republik sowieckich po wybuchu nowej wojny europejskiej w ramach izraelskiej operacji Safeguards.

Do 5 tys. nieżydowskich Ukraińców zostanie wpuszczonych do Izraela, a kolejnych 20 tys., którzy przybyli przed walkami, będzie mogło zostać tymczasowo. Wysoce krytykowana polityka zmuszania obywateli Ukrainy lub ich izraelskich gospodarzy do złożenia kaucji w wysokości 10 000 NIS (2 330 funtów) po przybyciu na lotnisko Ben Gurion została zniesiona.

Krajowe Prawo Powrotu – którego Palestyńczycy tak bardzo nienawidzą i do których nie ma zastosowania – daje osobom urodzonym z Żydów, konwertytom, małżonkom narodu żydowskiego oraz osobom z żydowskimi rodzicami lub dziadkami prawo do przeniesienia się do Izraela i uzyskania izraelskiego pochodzenia. obywatelstwo.

Od 1950 roku Izrael doświadczył kilku fal imigracji z krajów takich jak Sudan, Etiopia i Jemen. Operacja „Zabezpieczenia” Izraela jest jednak zadaniem nadzwyczajnym na skalę niespotykaną od czasu napływu ponad milionów ludzi po upadku Związku Radzieckiego w 1989 roku.

W czterogwiazdkowym hotelu obok głównego dworca autobusowego w Zachodniej Jerozolimie w środę w holu i restauracji zapanował chaos: walizki i torby z ubraniami zostały pozostawione na kanapach, podczas gdy Ukraińcy olimilub imigranci na swoich telefonach komórkowych w języku ukraińskim i rosyjskim dla bliskich i prawników sortujących swoje dokumenty. Małe dzieci biegały, bawiąc się, podczas gdy nastolatki kręciły filmy TikTok.

Pracownicy Departamentu Imigracji i tłumacze byli gotowi do pomocy. Ale dla Igora Fedyaeva z południowo-wschodniego miasta Zaporoże w pobliżu spornych obszarów Donbasu i Krymu, ogrom tego, co się wydarzyło, nie został jeszcze dotknięty. I choć państwo pomoże, on jeszcze nie wie, gdzie będzie mieszkać jego rodzina ani uczyć się hebrajskiego.

Dopiero 24 lutego, kiedy rozpoczęła się inwazja, Wiediajew podążył za wiadomościami. Jak zwykle wstaje wcześnie na cotygodniowy mecz futsalu przed pracą, tylko po to, by zorientować się, że coś jest nie tak: drogi były puste, siłownia zamknięta.

„Nikt tak naprawdę nie myślał, że tak się stanie. Dopiero następnego dnia zdaliśmy sobie sprawę, że musimy rozważyć ucieczkę” – powiedział 43-latek, ojciec dwójki dzieci.

Vidyaev rozważał emigrację do Izraela w 2019 roku po wizycie u przyjaciela w izraelskim mieście Netanja, ale zapomniał o tym podczas pandemii.

Rodzina zdała sobie sprawę, że będzie potrzebować pozwolenia od pierwszej żony Fedyaeva na zabranie jego 16-letniego syna Maxima. Chociaż była chętna do pomocy, nie było dostępnych prawników, którzy mogliby pomóc w dokumentowaniu dokumentów, a rządowe bazy danych zostały zamknięte. W końcu musieli wyjechać tylko z pisemną notatką od matki Maxima, zanim wyruszyli w 680-milową podróż samochodem, robiąc długie objazdy, aby uniknąć zbombardowanych miast i dróg.

„Zdjęcia, które oglądamy, wyglądają jak II wojna światowa” – powiedział. „Pod koniec każdej wojny widzisz to samo. Większość ludzi kocha swój kraj i kraj, w którym się urodzili. Tylko dlatego [you are Jewish] To nie znaczy, że chcesz odejść”.