Nowa Zelandia wycofuje finansowanie szkolnego Festiwalu Szekspirowskiego, powołując się na „kanon imperializmu” | Nowa Zelandia

Rada Sztuki Nowej Zelandii wycofała finansowanie Festiwalu Szekspirowskiego, który odbywa się w szkołach średnich od prawie trzech dekad, po tym, jak zakwestionowano jego związek z krajem i skupiono się na „kanonie imperializmu”.

Każdego roku New Zealand Shakespeare Globe Centre organizuje Sheila Wayne Shakespeare Festival – konkurs dla szkół średnich, w którym uczniowie wykonują fragmenty sztuk Szekspira.

Uczniowie mają możliwość reżyserowania i komponowania muzyki, wykonywania i tworzenia scenografii i kostiumów do swojego spektaklu. Było to tak popularne wydarzenie, że od początku jego istnienia wzięło w nim udział ponad 120 tys. uczniów szkół średnich z ponad połowy szkół średnich w kraju.

Festiwal regularnie otrzymuje około 30 000 dolarów rocznie od państwowego organu finansującego sztukę – Creative New Zealand. Ale w tym roku zarząd postanowił wycofać pieniądze.

W dokumencie oceny finansowania komitet doradczy stwierdził, że chociaż festiwal miał silny udział młodzieży i pozytywny wpływ na uczestników, „nie wykazał związku z kontekstem współczesnej sztuki Aotearoa w tym czasie, miejscu i krajobrazie”.

Rada zauważyła obawy, że organizacja jest „całkowicie paternalistyczna” i że ten typ „podlega kanonowi imperializmu i traci okazję do stworzenia żywego programu nauczania i zademonstrowania jego znaczenia”.

Jeden z oceniających powiedział, że aplikacja skłoniła ich do „pytania, czy pojedyncze skupienie się na elżbietańskim dramatopisarzu było najbardziej istotne dla dekolonizacji w Aotearoa w latach dwudziestych XX wieku i później”.

Zarząd uznał, że centrum nie złożyło mocnej propozycji w porównaniu z innymi grupami poszukującymi finansowania.

Dyrektor naczelny centrum, Don Sanders, powiedział, że organizacja była przerażona tą decyzją.

„Creative New Zealand mówi, że nie ma nic wspólnego ze współczesną Nową Zelandią – jest odwrotnie” – powiedziała. „Zajmujemy się tym, co ludzie myślą, ludzką psychiką, rywalizacją, zazdrością, mizoginią i wieloma całkowicie powiązanymi rzeczami”.

Sanders powiedział, że „zupełnie źle” było, gdy oceniający fundusze przyjmowali założenia dotyczące znaczenia festiwalu, dodając, że duża liczba studentów z Maorysów, Pacyfiku i innych mniejszości etnicznych regularnie dostosowywała dzieła Szekspira w nowy i kulturowo znaczący sposób.

„Ponad 76% sztuk jest wyreżyserowanych przez studentów, więc produkujemy również młodych liderów i myślicieli” – powiedział Sanders.

Sanders powiedział, że festiwal odbyłby się bez funduszy, które stanowią około 10% jego całkowitych kosztów, ale pieniądze trzeba by znaleźć gdzie indziej.

Rozmawiając z Odp.: aktualnościNicola Hyland, starszy wykładowca teatralny na Victoria University of Wellington, z Te Atihaunui-a-Pāpārangi, z pochodzenia Ngāti Hauiti, powiedziała, że ​​rozpoznała poezję i opowiadanie Szekspira, ale uważała, że ​​jest on nadreprezentowany w kraju.

Hyland powiedział, że brytyjscy koloniści wykorzystali dzieła Szekspira jako przykład tego, jak ludzie powinni się zachowywać. „Byłby to wspaniały i wspaniały akt dekolonizacji, gdybyśmy najpierw odkryli nasze historie, a Szekspir później.

Czy nie byłoby fajnie, gdyby chłopaki wrócili do domu i powiedzieli: „Hej, mamo, tato, właśnie znalazłem tę historię i jest naprawdę jak Hinemoa i Tūtānekai. To Romeo i Julia.