Ogłoszenie wyginięcia rzadkich gatunków „storczyków wodospadowych” na wolności

Zespół botaników z Gwinei i Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew w Wielkiej Brytanii rzucił dzwonek śmierci dla rośliny z rodzaju Saxcoella, endemicznej w jednym miejscu w Gwinei. Smutnego odkrycia dokonał botanik Kew, dr Martin Cheek, który zbadał ostatnie znane współrzędne rośliny za pomocą skanów satelitarnych z Google Earth, po opublikowaniu przeglądu taksonomicznego rodzaju Saxicolella w czasopiśmie naukowym Biuletyn Q.

W artykule przedstawiono nauce kilka nowych gatunków, z których jednym jest Saxicolella deniseae lub „Saxicolella Denise”. Niestety, najnowsze zdjęcia satelitarne z listopada 2021 roku pokazują, że stacja została zalana wodą ze zbiornika z tamy hydroelektrycznej zaledwie 30-40 km w dół rzeki. Według dr. Cheeka ta ewolucja skutecznie doprowadziła do wyginięcia rośliny.

Ośmiogatunkowy rodzaj Saxicolella znajduje się w rodzinie „storczyków wodospadowych” zawierającej około 300 gatunków głównie w tropikach. Chociaż nie są to storczyki, wszystkie ograniczają się do spadków i zboczy. Oficjalnie znana jako Podostemaceae, jest to rodzina roślin wodospadowych ograniczona do życia w szybko poruszających się, przewiewnych wodach, z których wiele jest obecnie opisanych tylko dla nauki. Rośliny pojawiły się na początku tego roku w odcinku serialu dokumentalnego BBC The Green Planet, kiedy przyrodnik David Attenborough nazwał rodzinę „storczykami”.

Uważa się, że Saxicolella deniseae występuje endemicznie w jednym miejscu wzdłuż rzeki Conkouri w Republice Gwinei w Afryce Zachodniej, a obecnie jest domem dla kilku nowo wybudowanych zapór hydroelektrycznych zaopatrujących ten obszar w energię elektryczną. Jedyny znany okaz (i nazwany na cześć) botanika Dennisa Mollmo – pierwszego i ostatniego naukowca, który prawdopodobnie widział ten gatunek na wolności – został zebrany w ramach Gwinejskiego Programu Ważnych Tropików (TIPA) – międzynarodowego programu ochrony bioróżnorodności roślin tropikalnych na wolności .

„Wiemy, że wiele gatunków roślin ostatnio wyginęło, ale ten przypadek pokazuje, jak może nastąpić nagłe i nieoczekiwane wyginięcie. W Afryce gatunki „storczyków” są często ograniczone do „na jednym wodospadzie, czasem do dwóch, trzech lub czterech wodospady na tej samej rzece. W tym przypadku, z powodu tamy, wzdłuż rzeki Conquery znajduje się teraz wiele wodospadów, w których gatunek może również znajdować się pod zbiornikami, więc wydaje się pewne, że gatunki te wyginęły. Prawdopodobnie wydarzyło się to w zeszłym roku, nieznana nam do tej pory dopiero wtedy, gdy sprawdziliśmy, jak blisko jest dotarcie do miejsca, w którym znajduje się zbiornik”.

Niestety botanicy nie byli w stanie zebrać i przechowywać żadnych zdolnych do życia nasion, które mogłyby zachować materiał genetyczny S. deniseae. Eksperci stanęli w obliczu ograniczeń w podróżowaniu w latach 2020-2021 z powodu pandemii COVID, a partnerzy Kew w Narodowym Herbarium w Gwinei zostali utrudnieni przez wewnętrzne zamieszanie podczas przewrotu wojskowego we wrześniu 2021 roku. elektrownia byłaby jeszcze bardziej utrudniona z powodu złego stanu.Za dużo dla okolicznych dróg.

„Chociaż to wielki zaszczyt, że nazwany moim imieniem gatunek, który odkryłem na wolności, to naprawdę smutne, że prawie na pewno wymarł” – mówi Dennis Mollmo, botanik z UGAN-Narodowego Zielnika Gwinei. Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, czy uda nam się go znaleźć. W innych upadkach, chociaż szansa na znalezienie go żywego nie jest zbyt wysoka.

Wodospady były skierowane na dopływ rzeki Conquery, gdzie znaleziono S. deniseae, ponieważ nie ma znanych populacji tej rośliny wzdłuż większości rzeki, chociaż w Google Earth jest wiele wodospadów widocznych. Wskazuje to, że nikt nie badał bioróżnorodności życia roślinnego na wodospadach tej rzeki.

Aby zapobiec wyginięciu bioróżnorodności na wolności, botanicy muszą przeprowadzić pełne badania roślin w wodospadach w tropikach, zwłaszcza przed przystąpieniem do planów budowy elektrowni wodnych. Botanicy Kew uważają, że zbadanie wodospadu gatunków „storczyków” zajmuje tylko godzinę lub dwie, po czym następuje dodatkowy czas na ustalenie, czy są one krytycznie zagrożone, co jest nowością w nauce. Niestety formalne studia są rzadko przeprowadzane przed realizacją takich projektów.

„Wciąż jest bardzo mała szansa, że ​​ten gatunek gdzieś przeżyje” – mówi dr Cheek. „Ale od czasu tego projektu hydrologicznego i innego projektu w górę rzeki zanurzono około 150 kilometrów długości rzeki Concure, a także 30 kilometrów. dopływu, w którym wystąpił. „Ten gatunek, wydaje się bardzo prawdopodobne, że ten gatunek wyginął na zawsze. Będziemy kontynuować poszukiwania”.