Osobiste historie są opowiadane za pomocą rzadkich przedmiotów

Szereg kolorów i zachcianek – tysiące błyszczących guzików, mechaniczne samochody, żywe okładki w miękkiej oprawie, głowa frenologa, ręcznie robione lalki i niezliczone antyki – powitało publiczność w miniony czwartek wraz z otwarciem Petaluma Collections, wystawy Dla lokalnych kolekcji w Petaluma Art Center, trwająca do 11 marca, wystawa obejmuje 21 wybitnych kolekcji 18 członków społeczności Petaluma.

Wszystko na tej dobrze zaprojektowanej i wykonanej wystawie opowiada ważną historię z życia Petalumana. Doświadczenie chodzenia po galerii jest jednocześnie zabawne i głębokie. W swojej wyjątkowości jest niesamowicie uniwersalny.

„W tych kolekcjach jest dużo zabawy i radości” – mówi kuratorka Lisa Demetrius.

Demetrius, doświadczony archiwista, jest przewodniczącym rady dyrektorów Petaluma Art Center. Od jakiegoś czasu interesuje się rzeczami zbieranymi przez Petalumanów, ale tak naprawdę pomysł na ten program zapoczątkowała krótka rozmowa z nieznajomym.

Nie wiedzieli, co zrobić z odziedziczoną kolekcją i jak ją wyeksponować.

„To był świetny i prosty pomysł, aby pokazać, co ludzie w naszym społeczeństwie zebrali i co przyniosło im szczęście” – mówi Demetrius.

A grupy, według Demetriusa, są połączeniem. Może to być skojarzenie z książką, osobą, miejscem, artystą, historią. Także twórczyni, gdy Demetriusz otrzymuje grupę, czuje się za nią bardzo odpowiedzialna.

„Wiele rzeczy można się nauczyć” – powiedziała. „Jestem zafascynowany tym, że jeden organizm może opowiedzieć tak wiele historii i naprawdę chciałem to zbadać i opowiedzieć te historie”.

Tuż za wejściem do galerii znajduje się urocza kolekcja autorstwa Kat Alden, która odkryła, że ​​jaskrawe ćwieki uszczęśliwiają ją podczas pandemii i pomagają zachować dobry nastrój. Zwykłe przedmioty, takie jak butelki i ciężarówki Tonka, pokryła organzą, a następnie przyszyła do nich ręcznie guziki.

Wciąż zbieram i szyję więcej dzieł sztuki.

Alden i jej mąż, Kevin Ford, również kolekcjonują kieszonki ścienne i małe ceramiczne wazony ścienne. Ford zaczęła kolekcjonować w latach 70. w szkole artystycznej, a dziś jej kolekcje liczą ponad 200, z których większość wisi w łazience dla gości. W pokoju znajdowało się kiedyś ponad 300 osób, ale ponownie połączono je w pary. Ich ulubione to 4H Wall Pocket i kolorowa Birdie Airbrushed Pocket od CZ.

Dziwaczna grupa peleryn i popiersi zdobi róg galerii z kolekcją Karen Spratt, która została zainspirowana podobnym zestawem w restauracji wiele lat temu. Wykonywane są w różnych formach z ceramiki, drewna, żeliwa i gipsu. Ma ich ponad 20, a niektóre z nich są znane, jak na przykład popiersie Szekspira.

Dwie z najbardziej rozpoznawalnych grup uwodzą rozbieżnościami w swoich szerokich tematach. Zawiera kolekcję „Yoda Painter” Stephena J. Sansweeta z Gwiezdnych Wojen, stworzoną przez artystę ulicznego Free Humanity, oraz rzadki polski plakat do filmu animowanego, na którym postacie nie mają twarzy. Kolekcja Lewis Carroll / Alicja w Krainie Czarów autorstwa Marka Borsteina zawiera storyboardy w stylu MC Eschera, a w innej pracy cała fabuła książki opowiedziana jest emotikonami.

Inne grupy skupiają się na sobie. Na przykład zbiór prac Saula Steinberga, który należał do matki Demetriusa, Lucii Eames. Artystka była przyjaciółką jej rodziców. Steinberg określił siebie jako „pisarza, który maluje” i jest najbardziej znany ze swojej pracy w The New Yorker .

W innym miejscu fotograf Michel Venera dzieli się swoją kolekcją fotografii przedstawiających prace innych fotografów.

Wiele linków ma powiązania rodzinne. Kuratorka Demetrius dzieli się kilkoma wyjątkowymi przedmiotami z kolekcji swojej rodziny, w tym świątecznymi pudełkami na prezenty z lat 60. i 70., a także imponującą kolekcją japońskiego papieru minji. Diane Power Zimmerman łączy nostalgiczny materiał z Tree Nut. Jej dziadkowie założyli Nut Tree, które w latach 50. przyjęło modernizm i rozwinęło wyjątkową estetykę z połowy wieku. Jest autorką książki o rodzinnym biznesie „Nut Tree: From a California Ranch to a Design, Food, Hospitality Icon”.

Wreszcie Andrea Jackson odziedziczyła trzy obrazy i wykorzystała je jako punkt wyjścia do rozpoczęcia swojej kolekcji obrazów historycznych. I chociaż jej babcie zmarły, zanim je poznała, Jackson wyobraził sobie, jak jej babcia podróżuje po świecie, przynosząc jej te talerze i opowiadając historie o wszystkich interesujących rzeczach, których można się z nich dowiedzieć.

Około 45 osób przesłało swoje kolekcje do galerii, a Demetrius żałuje, że nie pokazali więcej. Konieczne stało się decydowanie, co wyróżnić z grup i możliwość ochrony tego, co zostało pokazane.