„Potencjał pandemiczny”: ogniska ptasiej grypy zwiększają ryzyko rozprzestrzeniania się choroby na ludzi | Środowisko

MCiężkie fale ptasiej grypy pozostawiły ślad dewastacji na całym świecie, powodując śmierć i egzekucje ponad 100 000 osób 300 milionów kurczaków, kaczek i gęsi i nieznaną liczbę dzikich ptaków w latach 2005-2021.

Dziś z częściami Europy i Ameryki Północnej pośrodku najgorszy wybuch Na płycie, globalna grupa naukowców obserwuje ostrożnie wśród obaw o wpływ choroby na ludzi.

„Istnieje obawa o możliwość wybuchu pandemii” – mówi Wendy Play-Burier, wirusolog molekularny z Tufts University. „Zanim Covid znalazł się na czyimś radarze, było to coś, co wszyscy bardzo uważnie obserwowaliśmy”.

Mówi, że wirus jest obecnie uważany za niskie zagrożenie dla ludzi. „Ale wszystko, co ma zdolność do szybkiej replikacji i ewolucji, i wszystko, co ma taką zdolność do infekowania wielu różnych gospodarzy, jest jakby pożyczone w czasie”.

Większość ekspertów koncentruje się na wirusie H5N1, wysoce zaraźliwej chorobie ptasiej grypy, która częściowo doprowadziła do wzrostu liczby przypadków na całym świecie. Pierwszy wybrany Wirus pojawił się na farmie gęsi w Guangdong w Chinach w 1996 roku Co najmniej 63 gatunki dzikiego ptactwa i wykazano, że zaraża ssaki, takie jak rysie rysie, foki i niedźwiedzie.

Thijs Kuiken, profesor na Wydziale Wirusologii Centrum Medycznego Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie, mówi, że im bardziej wirus się rozprzestrzenia, tym większe jest prawdopodobieństwo, że przeniesie się on na ludzi. Gdy wirus zainfekuje ludzi, istnieje obawa, że ​​może się dalej przystosować, aby umożliwić przenoszenie się z człowieka na człowieka.

mówi, odnosząc się do grypy z 1918 r., która prawdopodobnie zabiła jak najwięcej ludzi 50 milionów ludzijako przykład pandemii, z którą powiązano Ptasia grypa Występuje u ptaków.

Ponieważ wirus H5N1 podróżuje po całym świecie, jego wpływ na ludzi wywołał alarm; Między 2003 a październikiem 2022 wirus Okazuje się Dotknął 865 osób w 21 krajach, powodując 456 zgonów. Podczas gdy przypadki – głównie w Afryce i Azji – były związane z obchodzeniem się z zakażonymi żywymi ptakami, a nie z przenoszeniem się z człowieka na człowieka, liczby wskazują, że wirus „ma wysoki wskaźnik śmiertelności wśród zarażonych ludzi” – mówi Kuiken.

Urzędnicy zdrowia publicznego ryzykują niewiele szans. W Wielkiej Brytanii, gdzie hodowcy kaczek Test dał wynik pozytywny W przypadku wirusa pod koniec 2021 r., po kontakcie z zakażonym drobiem, Agencja Bezpieczeństwa Zdrowia opracowuje „gotowe do użycia ćwiczenie”, aby przygotować się na wybuch ptasiej grypy u ludzi, poinformował NHS w e-mailu do Guardiana.

W kanadyjskiej prowincji Kolumbia Brytyjska urzędnicy ds. zdrowia publicznego Ostatnio ostrzeżony Lekarze powinni wystrzegać się infekcji ptasiej grypy wśród pacjentów, po gwałtownym wzroście przypadków infekcji wśród drobiu na lokalnych fermach.

Jest prawdopodobne, że wirus wymagałby więcej niż jednej lub dwóch zmian, aby umożliwić transmisję z człowieka na człowieka, mówi Ian Barr, zastępca dyrektora Collaborative Center for Influenza Reference and Research w Melbourne.

„Nigdy tak naprawdę nie wiemy o istnieniu tych wirusów… ale są one z nami od 18 lat w różnych formach i jeszcze nie uzyskały funkcji łatwego przenoszenia się na ludzi” – mówi Barr. „Miejmy więc nadzieję, że wirus uzna to za wyzwanie, ale jest to coś, czego do końca nie wiemy”.

Opisał to jako grę liczbową. „Im więcej jest wirusów, im więcej gatunków zarażają i im dłużej przeżywają, tym większa szansa, że ​​coś zmutuje, zmieni się lub zrekombinuje z niepożądanym skutkiem”.

Rebecca Paulson z University of Georgia College of Veterinary Medicine mówi, że wysiłki mające na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się tego szczepu wirusa były skomplikowane z powodu jego występowania u dzikiego ptactwa.

„Wiemy, że ptaki przemieszczają się na niewiarygodnie duże odległości” – mówi. „A jeśli te ptaki zostaną zarażone i uwolnią te wirusy podczas przemieszczania się po krajobrazie, mogą rozprzestrzenić je bardzo szeroko w bardzo krótkim czasie”.

Obecność wirusa u dzikiego ptactwa i drobiu hodowlanego umożliwiła mu krążenie między populacjami i nasilenie jego rozprzestrzeniania się, powiedziała Nicola J. Hill, adiunkt biologii na University of Massachusetts w Bostonie.

„Myślę, że kiedyś utknęliśmy z myślą, że możemy kontrolować wirusa u drobiu, jesteśmy przygotowani, nie ma problemu” – mówi. „A teraz stoimy w obliczu nowej ery, ponieważ jeśli jest ona zakorzeniona w dzikich ptakach, jest to o wiele bardziej złożona sytuacja, jeśli chodzi o ustalenie, jak ją kontrolować i przewidywanie, dokąd pójdzie dalej”.

Jednak jasne jest, jaką rolę odegrała nasza dieta w doprowadzeniu nas do tego punktu, mówi, powołując się na duże zagęszczenie drobiu obserwowane w rolnictwie komercyjnym i podobieństwo genetyczne większości zwierząt. „Wszystkie te rzeczy składają się na sytuację, w której wirus może zdobyć przyczółek, a następnie ewoluować w kierunku zjadliwości”.