Potencjalny marker genetyczny zwiększa przeżycie w przypadku raka głowy i szyi

Naukowcy z Kompleksowe Centrum Onkologii UCLA Health Johnson Po raz pierwszy wykazano, że gen powszechnie kojarzony z olbrzymią neuropatią aksonalną, rzadką i ciężką chorobą neurologiczną, odgrywa również rolę w hamowaniu wzrostu agresywnych komórek nowotworowych w nowotworach głowy i szyi.

Zespół odkrył, że brak określonego wariantu genetycznego (allel SNP T w eksonie GAN 8) genu GAN powoduje wytwarzanie pewnych białek, które zwiększają prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych i stają się oporne na leczenie.

Wyniki te sugerują, że obecność wariantu genetycznego i wysoka ekspresja produktu genu gigaksoniny GAN mogą przyczyniać się do poprawy przeżycia w nowotworach głowy i szyi oraz mogą być stosowane jako markery prognostyczne w identyfikacji mniej agresywnych postaci choroby.

tło

Istnieje kilka chorób neurodegeneracyjnych, które wiążą się ze zwiększonym ryzykiem raka. To zwiększone ryzyko często wiąże się z mutacjami genetycznymi, które utrudniają komórce prawidłową naprawę uszkodzeń DNA. Olbrzymia neuropatia aksonalna, rzadkie zaburzenie genetyczne powodujące postępujące uszkodzenie nerwów obwodowych i ośrodkowego układu nerwowego, jest spowodowane mutacjami w genie GAN, które powodują utratę ekspresji białka zwanego gigaksoniną. Białko to jest niezbędne do utrzymania integralności strukturalnej komórek. W poprzednich badaniach nad rakiem głowy i szyi zespół z UCLA odkrył, że gigaksonina wchodzi w interakcję z innym białkiem zwanym p16, dodając cząsteczkę zwaną ubikwityną do białka zwanego NF-κB. Proces ten, znany jako ubikwitynacja, polega na tym, jak komórki regulują aktywność białek. Jednakże dokładna rola gigaksoniny w nowotworach nie jest jeszcze dobrze poznana. Tutaj autorzy pokazują, że ubikwitynacja NF-κB prowadzi do regulacji w dół ślimaka, białka związanego z przejściem nabłonka do mezenchymalnego (EMT), znanym również jako przerzuty. Zatem ekspresja gigaksoniny hamuje agresywny wzrost ludzkich komórek nowotworowych.

droga

Aby uzyskać wgląd w rolę gigaksoniny w rozwoju nowotworów, naukowcy przeanalizowali DNA prawidłowe i nowotworowe z nowotworów szyjki macicy oraz głowy i szyi. Zbadali także linie komórek nowotworowych o różnych odmianach genetycznych, aby zrozumieć związek między zmiennością genetyczną, ekspresją gigaksoniny i wzrostem komórek nowotworowych, w tym ich reakcją na cisplatynę – rodzaj chemioterapii. Ponadto zbadali, w jaki sposób gigaksonina uczestniczy w ubikwitynacji czynnika transkrypcyjnego NF-κB i może być powiązana z rozwojem raka głowy i szyi.

uderzenie

Badanie zapewnia wgląd w mechanizmy molekularne leżące u podstaw rozwoju nowotworów głowy i szyi. Jeśli zostanie potwierdzone w dodatkowych badaniach, zastosowanie gigaksoniny jako markera diagnostycznego mogłoby pomóc w opracowaniu terapii celowanych opartych na szlaku gigaksoniny.

czasopismo

Badanie zostało opublikowane w Komunikaty dotyczące badań nad rakiemDziennik Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań nad Rakiem.

Autorski

Współpracujący starsi autorzy są Iri Srivatsanprofesor chirurgii w Veterans Affairs Medical Center of Greater Los Angeles Healthcare System (VA GLAHS) oraz Davida Geffena w Szkole Medycznej Uniwersytetu KalifornijskiegoI Doktor Daniel Shin, adiunkt medycyny w Centrum Medycznym VA GLAHS i Szkole Medycznej Davida Geffena. Oboje są członkami Kompleksowe Centrum Onkologii UCLA Health Johnson I Instytut Biologii Molekularnej. Pierwszym autorem badania jest Mysore Veena, naukowiec z Geffen School of Medicine. Inni autorzy UCLA to Jongmo Zhang, Dr. Mustafa Alani, Albert Kuo, Saroj Basak, Isabelle Liu, Kimberly Huang, Gina Chatov, Natarajan Venkatesan, Marco Morselli, Weihong Yan, Ibrahim Ali, Karolina Elbieta Kaczor-Urbanovic, Bhavani Shankara Gowda i Patrick. Frost, Matteo Pellegrini, dr. Nada Motamed, dr. Marilyn Wang.

Finanse

Praca ta była częściowo wspierana przez VA GLAHS, Program badawczy edukacji chirurgicznej w West Los Angeles oraz Fundację Conquer Cancer/Amerykańskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej.