Rewolucja w zakresie rozwiązań: jak składać noworoczne obietnice, których dotrzymasz | Nowy Rok

A Kilka tygodni temu zapytano mnie na imprezie, jakie są moje postanowienia noworoczne. Sam pomysł wydał mi się śmieszny. Nigdy niczego nie zmyślam – bo jestem idealistką i mam urojenia. Nie sądziłem też, że ktokolwiek to zrobił. Przepytałem moich znajomych, którzy byli równie lekceważący. „Nikt nie decyduje się na zrobienie czegokolwiek, to się po prostu dzieje” – powiedział Charlie. Mimi, artystce, udaje się – ale tylko z pozytywnymi stronami. „To okropne, że wszyscy robią te same rzeczy w tym samym czasie”. Jedyną decyzją Jamesa była „decyzja kozła górskiego”. Jest to nawiązanie do piosenki „This Year” zespołu o tej nazwie, która obiecuje: „Przeżyję ten rok, nawet jeśli mnie to zabije”.

To skłoniło mnie do przemyślenia kilku rzeczy. Po pierwsze, mam bardzo silnych przyjaciół. Po drugie, jakie są decyzje? Czy jest to już stare hobby, jak Auld Lang Syne? Coś, z czego można żartować, zamiast faktycznie działać?

Rozwiązania zawodzą, wiemy to. A YouGov Z badania przeprowadzonego pod koniec 2022 roku wynika, że ​​jedynie 28% osób udało się dotrzymać wszystkich swoich postanowień w minionym roku. Ale najwyraźniej ludzie nadal je tworzą, a 53% udało się wdrożyć przynajmniej część z nich. Być może to, czego nie traktujemy poważnie, to klasyczne sformułowanie: lista punktowana, spisana 1 stycznia.

„Zdecydowanie prowadzi się bardziej konsekwentną rozmowę, zamiast budzić się raz w roku i zdawać sobie sprawę, że należy coś poprawić” – mówi Gretchen Rubin, prowadząca niezwykle popularny program radiowy „Happier”. Bestsellerowe książki Robina to zbiór wskazówek dotyczących produktywności, metod kształtowania nawyków i spostrzeżeń motywacyjnych. Ma sens, że dla entuzjastów życia samodoskonalenie jest programem regeneracyjnym i korzystają z bardziej zaawansowanych strategii.

Moja najbardziej ugruntowana przyjaciółka, Victoria, sprawdza sama siebie za pośrednictwem spersonalizowanego dziennika podzielonego na cztery kategorie: osobiste, zawodowe, finansowe i wellness. (Kiedyś widziałem, jak robiła arkusz kalkulacyjny zawierający swoje ulubione orzechy). Słyszałem też o innych, którzy skupiają się na organizacji, konsolidacji i samorozwoju. Robin wyznacza sobie słowo roku, stawia osobiste wyzwanie i na koniec pisze różnorodną listę rzeczy, które chce zrobić. „Dla ludzi, którzy nie lubią postanowień, jest to sposób na zabawę pomysłami”.

Nie jestem aż tak zorganizowana. Mam buntowniczy instynkt i bardzo opieram się samopomocy. Wierzę, że uczynienie jednostek odpowiedzialnymi za poprawę swojego życia i odpowiedzialnością za swoje niepowodzenia przesłania siły społeczne pozostające poza ich kontrolą. Tak, dobrze się bawię na imprezach, dlaczego pytasz?

„Może to tylko przykrywka dla nadciągającego niepokoju” – mówi Anna Cattredge, psychoterapeutka w College of Life w Londynie, która podziela moje wahania. Zwraca uwagę, że postanowienia często podejmowane są w poczuciu winy z powodu cieszenia się świętami i mogą maskować głębszy egzystencjalny terror: rozpoczęcie kolejnego roku na własną rękę. „To dziwna zmiana. W styczniu nie piję alkoholu, nie chodzę na siłownię i jestem inną osobą”.

Jeśli zwiększasz intensywność ćwiczeń lub zmniejszasz spożycie węglowodanów, najgorszym czasem na rozpoczęcie jest środek zimy. Eksperci, w tym Catridge, uważają jednak, że symboliczny próg nowego roku może dodać energii nowym nawykom. W naukach behawioralnych „efekt świeżego startu” opisuje motywację, jaką odczuwamy, osiągając określone osiągnięcia. Tworzą poczucie odrębnych rozdziałów w naszym doświadczeniu – użytecznej granicy między „starymi” nami a tym, kim chcielibyśmy być. 1 stycznia to data arbitralna; Nie oznacza to, że nie jest potężny.

Jako osoba zdezorganizowana, która chce być mniej pesymistyczna i osądzająca, może nadszedł czas, aby na nowo przyjrzeć się bezużytecznej liście rzeczy do zrobienia brygady Goody-two-Shoes.

Postanowienia noworoczne sięgają 4000 lat wstecz, kiedy starożytni Babilończycy zobowiązali się do spłaty swoich długów. Jednakże pierwsze odnotowane użycie tego wyrażenia pojawiło się w bostońskiej gazecie już w 1813 roku. W artykule krytykowano czytelników, którzy grzeszyli przez cały grudzień, zanim złożyli ustne obietnice, „z pełną wiarą, że odpokutują i wytrzą całą swą krew .” Wady z przeszłości.” (Nadal na ciebie patrzymy.) Już w pierwszym wydaniu to sformułowanie było pełne wstydu, oszukiwania samego siebie i gorącej postawy.

„To zjawisko bardzo zachodnie” – mówi Cottridge. „Znak idealnego, wysoce indywidualnego „ja”. Tam, gdzie ćwiczymy naszą wolę, inne kultury cieszą się tym. I nigdzie bardziej niż w Ameryce Południowej. W Nowym Roku Brazylijczycy przeskakują siedem fal i spełniają siedem życzeń; Sąsiedzi Kolumbijczycy zjadają winogrono za każde wybicie północy przez zegar. Argentyńczycy zostawiają przeszłość za sobą, niszcząc stare dokumenty i wyrzucając je jak skrawki papieru. Tymczasem Peruwiańczycy pod koniec roku wyrównają swoje rachunki walką wręcz. Ale zawsze to akceptują.

Powinniśmy zrobić Mniej samolubne decyzje? W krajach buddyjskich na ulicach biją dzwony, aby życzyć wszystkim powodzenia. Japończycy śmieją się z wybiciem północy, co jest hojną propozycją dla otaczających Cię osób. Fascynuje mnie rumuński i belgijski zwyczaj okazywania życzliwości bydłu w Nowy Rok. Ale parafrazując Barta Simpsona: nie mam krowy, stary!

Robin upiera się, że nie ma dylematu w ustaleniu priorytetu naszego szczęścia. Badania sugerują, że szczęśliwsi ludzie bardziej przejmują się problemami świata i innych. Częściej głosują, przekazują pieniądze i swój czas jako wolontariusze. Mają emocjonalną zdolność zwracania się na zewnątrz. „Jeśli pragnienie bycia szczęśliwszym jest samolubne” – podsumowuje – „to powinniśmy być samolubni, choćby z bezinteresownych powodów”.

Cóż, jestem sprzedany. Podejmijmy pewne decyzje. Skąd wiesz, czego chcesz? Nawet na tym etapie sprawa nie jest taka prosta.

Catridge wspomina tradycję wśród przyjaciół, z którą spędza 31 grudnia. Każdy z nich pisze do siebie notatkę zawierającą życzenie. Następnie zostaje to przekazane komuś innemu i zapomniane; Aż do przyszłego roku, kiedy notatka zostanie dostarczona ponownie. Chodzi o to, żeby sprawdzić, czy udało się to osiągnąć bez świadomego wysiłku. Często jest inny efekt. „Otwiera kopertę i śmieje się. «To jest to, czego chciałam? Czy to się dla mnie liczy?»”. Lekcja jest niepokojąca. „Nie jesteśmy dobrzy w wiedzy, co nas uszczęśliwi”. Życie i często dokonujemy wyborów, których nawet nie rozpoznajemy. Niedługo później cytuje innego filozofa Alaina de Bottona: „Jeśli nie wstydzisz się osoby, którą byłeś w zeszłym roku, czy naprawdę się rozwijasz?”

Wszelkiego rodzaju dziwne pomysły również ucieleśniają ducha czasu i są zniewalające swoją wszechobecnością. Weźmy pod uwagę popularną obecnie mentalność „oszustów”, która czerpie absurdalną inspirację z nawyków szalonych dyrektorów generalnych i prowadzi nas wszystkich do myślenia, że ​​powinniśmy wstawać o 4 rano, aby praktykować okresowy post. Nawet szybkie spojrzenie na dowody sugeruje, że najskuteczniejszym nawykiem, na którym powinien się skupić każdy początkujący milioner, jest urodzenie się w pieniądzu.

Nawet jeśli opieramy się współczesnemu myśleniu, możemy podejmować decyzje, mając na uwadze nasze wyobrażone ja. Mogę podjąć decyzję, że chcę zostać profesjonalną tancerką, ponieważ kocham tańczyć. Słabe ścięgno Achillesa, niezdolność do opanowania choreografii i ogólna praca nóg będą miały w tej sprawie swoje zdanie. I odwrotnie, możemy zdecydować, że dane rozwiązanie brzmi jak ciężka praca – zapominając, że rozwój rzadko jest komfortowy.

OK, skończ z tym – porozmawiajmy o tym, jak właściwie postępować. Tutaj Robin jest moim dobrym aniołem, pełnym praktycznych rad.

„Don't Break the Chain” to jeden z jej najpopularniejszych utworów instrumentalnych. Najlepszym sposobem na wyrobienie nawyku jest robienie czegoś każdego dnia. Dodaje dynamiki, obniża próg trudności i odciąża podjęcie decyzji. Z tego samego powodu na przykład powstrzymanie się od cukru jest łatwiejsze niż „wszystko z umiarem”.

Dodajmy trochę skóry do gry. Nie sądzę, że chcę być mniej osądzający, kiedy o tym myślę. To część mojej pracy. Więc czego chcę? Nie jestem z tego dumny, ale mam dość bycia wrażliwym i rozdartym. Chcę dużo pieniędzy.

„To nic nie znaczy!” Robin sprzeciwia się. Decyzje muszą być konkretne. Na czym polega moja droga do pieniędzy? Czy chcę zmienić zawód, ukończyć studia i zainwestować w nowe gadżety? „To jakby powiedzieć: «Chcę nauczyć się włoskiego»”. Nie możesz obudzić się pewnego ranka i nauczyć się włoskiego. Abstrakcyjne pragnienia są pragnieniami. Jej rada to skupienie się na codziennych działaniach, na które możemy mieć wpływ, a nie na wynikach.

Identyfikacja kroków, które możemy podjąć każdego dnia, pozwala nam zastosować schemat: „Czy to zrobiłem, czy nie?” Jednak Cottridge twierdzi, że powinniśmy również unikać nadmiernego kierowania. „Przekształcenie pragnienia w pole wyboru powoduje, że traci ono wszelkie znaczenie”. Daje przykład kogoś, kto chce być lepszym ojcem. Zbyt wąska definicja osiągnięć może spowodować, że będą one sztywne. „Może chodzić bardziej o otwartość i komunikowanie się z dziećmi, jak osiągnąć lepsze wyniki. Poprzeczka może się zmienić”.

„Parowanie” to kolejny sposób na zwiększenie motywacji. Pozwól sobie na ulubiony podcast tylko wtedy, gdy jesteś na przykład na siłowni. W przeszłości korzystałem z tego słabo, wykonując dwuminutowy bieg z kawałkiem ciasta z mżawką cytrynową. To jest sedno mojego problemu z uchwałami: wydają się zbyt ponure.

Robin zgadza się, że często jest to sposób na bycie wobec siebie surowym. Ale nie ma powodu, dla którego nie mogłoby to być zabawą, na przykład zapisaniem większej ilości czasu na czytanie lub inne rzeczy, które sprawiają mi przyjemność. Nigdy o tym nie myślałem. Decyzja może być pyszna. Zaleca także zwiększenie motywacji w dniu 2 lipca „w połowie drogi”; Okazja, aby przyjrzeć się temu, co osiągnęliśmy do tej pory. „Często skupiamy się na zadaniach, a nie na zadaniach!” Jakie są jej zabawne przedsięwzięcia? „Chcę robić sobie więcej drzemek” – uśmiecha się.

Podejmowanie dobrej decyzji i jej przestrzeganie ma ostatecznie ten sam rdzeń: samowiedzę. Odkryj swoje tendencje, zwłaszcza sposób, w jaki reagujesz na oczekiwania stawiane Tobie przez siebie i innych – mówi Robin. Czy lubisz grupową odpowiedzialność społeczną? A może lepiej reagujesz na indywidualną motywację i niestandardowe procedury? Pomyśl o tym, co sprawdziło się w Twojej przeszłości. Jeśli decyzja nie zostanie sprawdzona, zaufaj jej i wypróbuj inne podejście.

„Kiedy jakieś działanie jest zgodne z Twoimi podstawowymi wartościami, istnieje większe prawdopodobieństwo, że będziesz się go trzymać” – mówi Catterridge. Znajdź sens zmiany, którą wprowadzasz, a pojawi się ona pełniej. Świadomość swojego nastroju i zrównoważenie konkretnych kroków z podstawowymi wartościami wydaje się kluczem do dobrego rozwiązania. Niestety, nie sądzę, że „bogactwo w złocie na poziomie toalety” wystarczy, chociaż byłoby miło.

Dlatego w tym roku robię listę i sprawdzam ją dwa razy. Jestem uzbrojony w dobre intencje i rozsądne rady. Wymyśliłem siedem zasad, które wyglądają na łatwe do opanowania i ekscytujące. A może wolałabym być na brazylijskiej plaży. Zawsze jest następny rok.

Siedem decyzji Ricka

Zachowaj prostotę, a możesz się jej trzymać

1. Codziennie napisz jedno zdanie, myśl lub notatkę specjalnie dla siebie. Bądź kreatywny.

2. Nie potrzebujesz przekąsek ani cukru. Twoje usta są po prostu znudzone. Zamiast tego pij herbaty ziołowe, napary i wywary. Noś ze sobą ludzi, jeśli muszą.

3. – Przejdź 10 000 kroków pięć dni w tygodniu. Korzystnie działa na żołądek od wewnątrz i od zewnątrz.

4. Zejdź z drogi dla zwierząt. Dobre nogi, futrzane nogi są znacznie lepsze.

5. Nie traktuj ludzi w swoim życiu jako coś oczywistego. Przyjrzyj się im jeszcze raz i powtarzaj im dobre rzeczy o sobie.

6. Umyj zęby po obiedzie, aby gdy poczujesz się zmęczony, możesz po prostu położyć się do łóżka.

7. Wejdź do morza.