Światło, które zadziwiło nawet astronomów – studenta Oksfordu

Astronomiczna moc należącego do NASA Kosmicznego Teleskopu Hubble’a spowodowała, że ​​bardzo niezwykły rozbłysk jasnego światła uderzył we Wszechświat w jeszcze dziwniejszy sposób. Zjawisko znane jako Luminous Fast Blue Optical Transient (LFBOT) nagle pojawiło się w nieoczekiwanym miejscu, z dala od jakiejkolwiek galaktyki macierzystej. Astronomowie są jeszcze bardziej zaskoczeni wynikami. Nie wiedzieli o istnieniu LFBOTów, a dane z Hubble’a obalając niektóre możliwe wyjaśnienia sugerują, że wiedzieli jeszcze mniej.

LFBOT eksplodują nagle i należą do najjaśniejszych zjawisk światła widzialnego znanych we wszechświecie. Od czasu pierwszego odkrycia w 2018 roku, wydarzenia oddalonego o około 200 milionów lat świetlnych, znanego jako „Krowa”, odkryto tylko kilka z nich. LFBOT są obecnie odkrywane mniej więcej raz w roku.

Najnowszy LFBOT był obserwowany przez kilka teleskopów w zakresie widma elektromagnetycznego, od promieni rentgenowskich po fale radiowe. Wyskakujące wydarzenie o nazwie AT2023fhn i pseudonimie „Finch” zaprezentowało wszystkie cechy charakterystyczne LFBOT. Świeciła jasno w niebieskim świetle i szybko ewoluowała, osiągając maksymalną jasność, a następnie blaknąc w ciągu kilku dni, w przeciwieństwie do supernowych, których blaknięcie zajmuje tygodnie lub miesiące.

Jednak w przeciwieństwie do innych LFBOTów widzianych wcześniej, Hubble odkrył, że Finch znajduje się pomiędzy dwiema sąsiadującymi galaktykami – około 50 000 lat świetlnych od pobliskiej galaktyki spiralnej i około 15 000 lat świetlnych od mniejszej galaktyki. „Obserwacje wykonane przez Hubble’a były naprawdę kluczowe. Uświadomiły nam, że jest to niezwykłe w porównaniu z innymi podobnymi obiektami, ponieważ bez danych z Hubble’a nie znalibyśmy Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (MNRAS).

Chociaż te spektakularne eksplozje są rzadkim rodzajem supernowych, znanych jako supernowe zapadnięcia się, masywne gwiazdy, które stają się supernowymi, żyją dość krótko według standardów gwiazdowych. W rezultacie masywne gwiazdy progenitorowe nie mają dużo czasu na podróż z miejsca urodzenia – grupy młodych gwiazd – przed eksplozją. Wszystkie poprzednie LFBOTy odkryto w ramionach spiralnych galaktyk, w których zachodzi powstawanie gwiazd, ale Fincha nie znaleziono w żadnej galaktyce.

„Im więcej dowiadujemy się o LFBOTach, tym bardziej nas zaskakują” – dodał Chrisms. „Pokazaliśmy teraz, że LFBOT mogą pojawiać się w dużych odległościach od centrum najbliższej galaktyki, a lokalizacja Fincha nie jest taka, jakiej byśmy się spodziewali w przypadku jakiegokolwiek rodzaju supernowej”.

Źródło obrazu: vijaifoon za pośrednictwem iStock

Opis obrazu: Artystyczna impresja szybkiego, jasnego, niebieskiego stanu przejściowego optycznego

Wyświetlenia postów: 47

Powiązany