T1D u matki związana z ryzykiem wrodzonych wad serca u potomstwa

Krajowe badanie przeprowadzone w Finlandii wykazało, że cukrzyca typu 1 (T1D) u matki wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia jakiejkolwiek wrodzonej wady serca (CHD) u potomstwa oraz że nadwaga lub otyłość matki są powiązane z występowaniem niektórych wad serca u potomstwa. Wyniki opublikowano w Sieć JAMA jest otwarta.

Chociaż wiadomo, że cukrzyca oraz nadwaga lub otyłość w czasie ciąży zwiększają ryzyko choroby niedokrwiennej serca u potomstwa, autorzy badania wyjaśnili, że w żadnym dużym badaniu nie oceniano tych wyników w jednym modelu. W ogólnokrajowym badaniu populacyjnym obejmującym wszystkie dzieci urodzone w Finlandii między styczniem 2006 r. a listopadem 2023 r. naukowcy przeanalizowali związek między cukrzycą matki a nadwagą lub otyłością z występowaniem choroby niedokrwiennej serca u potomstwa.

„Chociaż wyraźnie istnieje czynnik genetyczny powiązany z chorobą niedokrwienną serca, modyfikowalne czynniki matczyne, takie jak nadwaga, otyłość, cukrzyca przedciążowa i cukrzyca ciążowa (PGD i GD), są powiązane ze zwiększonym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca u dzieci. potomstwo” – napisali naukowcy. „Rola cukrzycy typu 1 u matki jako ważnego czynnika ryzyka jest dobrze udokumentowana, ale znaczenie cukrzycy u matki, otyłości i nadwagi jest mniej jasne, zwłaszcza w przypadku określonych podgrup choroby niedokrwiennej serca”.

Do analizy włączono ogółem 620 751 dzieci urodzonych przez 573 259 matek w wieku od 20 do 40 lat w Finlandii, a 10 254 z tych dzieci (1,7%) miało izolowaną CHD.

Głównymi wynikami zainteresowania były iloraz szans wystąpienia choroby niedokrwiennej serca u potomstwa, przy czym oceniono także 9 anatomicznych podgrup choroby niedokrwiennej serca. Stan cukrzycy u matki podzielono na brak cukrzycy, T1D, cukrzycę typu 2 (T2D) lub inną cukrzycę oraz GD.

W okresie objętym badaniem częstość występowania cukrzycy wzrosła z 10,3% w 2006 r. do 19,2% w 2016 r. Wskaźniki nadwagi i otyłości u matek wzrosły z odpowiednio 20,3% i 10,7% w 2006 r. do odpowiednio 22,2% i 13,3% w 2016 r. Wśród matek dzieci z chorobą niedokrwienną serca GD występowała częściej u matek z nadwagą i otyłością (odpowiednio 21,1% i 41,1%) niż u matek, których wskaźnik masy ciała (BMI) mieścił się w granicach normy (8,2%).

T1D u matki wiązało się ze znacznie większym prawdopodobieństwem wystąpienia choroby niedokrwiennej serca u potomstwa (OR, 4,03; 95% CI, 3,51-4,61). T2D i GD były również w mniejszym stopniu powiązane ze zwiększonym ryzykiem izolowanej choroby niedokrwiennej serca u potomstwa w porównaniu z brakiem cukrzycy u matki (T2D: OR, 1,87; 95% CI, 1,32-2,64; GD: OR, 1,08; 95% CI, 1,02-1,14). T1D wiązała się także ze zwiększonym ryzykiem w 6 z 9 podgrup choroby niedokrwiennej serca, wahającym się od OR 3,28 (95% CI, 1,55-6,95) dla innych ubytków przegrody do OR 7,39 (95% CI, 3,00-18,21) dla wielkiego pomostu tętniczego.

Co więcej, nie stwierdzono powiązania pomiędzy nadwagą lub otyłością matki a izolowaną wrodzoną wadą serca u potomstwa w porównaniu z niemowlętami urodzonymi przez matki z prawidłowym BMI. Istnieją jednak powiązania pomiędzy nadwagą lub otyłością u matki a niektórymi chorobami niedokrwiennymi serca. Nadwaga matki była związana z niedrożnością drogi odpływu lewej komory (LVOTO) (OR 1,28; 95% CI 1,10–1,49) oraz ubytkami w przegrodzie międzykomorowej (OR 0,92; 95% CI 0,86–0,98). Otyłość u matki była związana ze złożonymi wadami (OR 2,70; 95% CI 1,14–6,43) i niedrożnością drogi odpływu prawej komory (RVOTO) (OR 1,31; 95% CI 1,09–1,58).

Ograniczenia badania obejmowały stosunkowo małą liczbę potomstwa w podgrupach z CHD oraz niewiarygodne dane dotyczące przerywania ciąży i poronień, co zdaniem autorów jest ważne, ponieważ wiadomo, że wady wrodzone są częste w przypadku poronień. Zauważyli, że dodatkowe badania, obejmujące przerwanie ciąży i urodzenie martwego dziecka przed 22 tygodniem ciąży, dostarczą ważnych informacji.

Jednakże wyniki podkreślają wpływ matczynej T1D jako czynnika ryzyka związanego z chorobą niedokrwienną serca u potomstwa oraz nadwagi lub otyłości jako niższych czynników ryzyka niektórych chorób niedokrwiennych serca. Warto zauważyć, że badanie przeprowadzono w warunkach dużych zasobów i przy kompleksowej opiece prenatalnej.

„Wykazano, że standardowe leczenie cukrzycy u matki wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem nieprawidłowości anatomicznych u potomstwa. Naukowcy doszli do wniosku, że pierwotna profilaktyka nadwagi i otyłości u matki oraz ostrożne leczenie PGD może być szansą na zmniejszenie ciężaru choroby.” Wreszcie, lepsze zrozumienie mechanizmów: „Powiązanie nadwagi i otyłości u matki ze zwiększaniem ryzyka rozwoju LVOTO, RVOTO i złożonych wad u potomstwa może jeszcze bardziej poprawić zapobieganie tym podtypom choroby niedokrwiennej serca”.

odniesienie

Turunen R, Polaka A, Metsala G i in. Matka cierpi na cukrzycę, przyrost masy ciała i wrodzone wady serca u dzieci. JAMA Netw jest otwarta. Opublikowano w Internecie 5 stycznia 2024 r. doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.50579