Toby Green traci apelację w sprawie zawieszenia, Jesse Hogan unieważnia oszałamiający zakaz w postępowaniu odwoławczym, najnowsze wiadomości GWS Giants, wideo

GWS zwyciężyło jeden na dwóch przed trybunałem AFL, uwalniając Jessego Hogana od rażącego zakazu, ale nie unieważniając zakazu na jeden mecz nałożonego przez Toby'ego Greena za kolizję.

Stwierdzono, że Green zachował się nierozsądnie, cofając się po tym, jak zdał sobie sprawę, że nie może już znaczyć piłki – i dlatego nie walczył o piłkę – po zderzeniu z Jordanem Boydem z drużyny Carlton.

Sąd zgodził się jednak z Giants, że wpływ Hogana na Lewisa Younga z Carltona był minimalny, więc zarzut został wycofany.

Oglądaj na żywo każdy mecz każdej rundy sezonu Toyota AFL Premiership bez przerw na reklamy podczas gry w Kayo. Czy jesteś nowy w Kayo? Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś >

Kluczowe było to, że prezes Sądu Najwyższego Geoff Gleeson wskazał na konflikt w regulaminie AFL i rozwój wydarzeń na korzyść Giants.

Oświadczył, że uderzenie w uderzenie musi wiązać się z większym wpływem niż minimalny wpływ – pomimo nowej zasady wprowadzonej na 2024 r., która stanowi, że zdarzenia o minimalnym wpływie mogą zostać uznane za zdarzenia o niskim wpływie na podstawie prawdopodobieństwa spowodowania poważnych obrażeń.

„W świetle orzeczenia w tej sprawie, aby poziom naładowania akumulatora był stały, konieczne jest stwierdzenie wpływu większego niż minimalny. Nie stwierdziliśmy czegoś takiego” – powiedział Gleason.

Incydent został sklasyfikowany jako zamierzony ze względu na brak piłki, niewielki wpływ i wysoki kontakt, co skutkowało zakazem na jeden mecz.

Giants, reprezentowani przez Ennisa Darvilla, argumentowali po pierwsze, że Hogan nawiązał kontakt fizyczny i że ten intensywny kontakt miał „nic innego jak nieistotny sposób”, a po drugie, że Hogan nie uderzył Younga celowo powyżej ramion.

W raporcie medycznym stwierdzono, że nie zastosowano natychmiastowego ani ciągłego leczenia.

Hogan czuł, że w poprzednich konkursach był poddawany „brutalnemu traktowaniu”, zanim wziął udział w „targach”.

Powiedział, że cios „odbił się” od ramienia Younga i „zadrapał” jego twarz.

„Powiedział: «Dostaniesz za to tydzień». Zapytałem: «Dlaczego, koleś?» Mówiłeś, że wrzuciłeś mnie na pocztę” – powiedział Hogan.

„Właściwie nie zdawałam sobie sprawy, że wywieram jakąkolwiek siłę na jego twarz. Siła była skierowana w stronę jego klatki piersiowej, ponieważ to właśnie robiliśmy razem”.

„Po (meczu) rozmawiałem z nim i powiedziałem: «Czy naprawdę rozumiesz?» Był miłym przyjacielem”.

Zapytany przez AFL, reprezentowaną przez Andrew Woodsa, czy zamierza uderzyć Younga, Hogan odpowiedział: „Czy jego pchnięcie na mnie jest niesamowite? Poszedłem go popchnąć w podobnym obszarze”.

„Kiedy to się dzieje, jeśli on tego dotyka, dotyka go to trochę.

„Gdybym wylądował z tak dużą siłą, jaką wykonałem (próbując go uderzyć), (głowa Younga) poruszyłaby się ze znacznie większą siłą”.

AFL argumentowała, że ​​zamiar był jasny, ponieważ „pan Hogan był wyraźnie zdenerwowany i mógł wyrazić niezadowolenie” sędziemu bezpośrednio przed incydentem.

„Wydawało się, że to odwet za zamieszanie Younga, co było całkiem spójne.

„Jego dłoń może początkowo dotknąć przedramienia Younga, ale nie musi, ale zdecydowanie przesuwa się w górę i dotyka twarzy Younga”.

Według Woodsa kontakt ten sprawił, że strajk był „z natury niebezpieczny”.

„Głowa Younga poruszyła się dokładnie w jednej linii z dłonią zbliżającą się do niego, która musiała być w tym momencie połączona z głową” – powiedział Woods.

Główny trybunał Geoff Gleeson zwrócił uwagę na zamieszanie w przepisach AFL, gdzie ocena meczu może zmienić wpływ z minimalnego na niski w oparciu o prawdopodobieństwo spowodowania kontuzji, chociaż stwierdził również, że wpływ musi być większy niż minimalny, aby stanowić przestępstwo podlegające zgłoszeniu . Woods argumentował, że zwyciężył pierwszy punkt.

„To trochę niezwykłe, że jeśli się co do tego mylisz, MRO może ulepszyć wszystko oprócz uderzenia” – powiedział Gleason.

Darvill argumentował w imieniu Giants, że drugi punkt, zgodnie z którym skutek musi być większy niż minimalny, aby stanowił przestępstwo podlegające zgłoszeniu, powinien przeważać, ponieważ jest to ogólna zasada dotycząca wszystkich kar, a nie zasada szczegółowa.

„Na nagraniu nie widać nic poza dowodami przedstawionymi obecnie przez pana Hogana” – stwierdził.

„To akcja, którą widzimy setki razy w każdym meczu NFL”.

Gleeson zwrócił uwagę na nową zasadę, która stanowi, że zawodnik, który zamierza popchnąć przeciwnika, powodując skutek uderzenia, będzie uważany za umyślnego.

Darvill odpowiedział, że Hogan „chciał zrobić to samo, co do tej pory. Ingerencja w placówkę pana Younga… wystarczy, że nie jest to jeden z incydentów, do których odnosi się ten domniemany przepis”.

Tego typu sytuacja „może być typowym przypadkiem, więc nie jestem pewien, czy to czyni ją tak niezwykłą” – powiedział Gleason.

Po przejściu do narady sąd powrócił z Gleesonem, wyjaśniając instrukcje, jakie przekaże innym członkom – dotyczące konfliktu w powyższych przepisach.

Wyjaśnił, że Zasada 4.3(a) dotyczy wyłącznie uderzeń, podczas gdy Zasada 4.2(b) dotyczy uderzenia w ogóle.

Gleason wskazał na zasady dotyczące prób pobicia, a także potknięć i kopnięć, jako podstawę do tego, aby przestępstwo pobicia obejmowało niewielkie uderzenie – zatem pobicie wymaga czegoś więcej niż tylko niewielkiego uderzenia, a możliwość spowodowania obrażeń nie może prowadzić do wypadków o niewielkim uderzeniu. Jest podniesiony do niskiego wpływu.

W przypadku Greena jego kolizję z Jordanem Boydem uznano za brutalne zachowanie, podobnie jak zderzenie Petera Wrighta z Harrym Cunninghamem – chociaż Boyd nie odniósł obrażeń.

Incydent został sklasyfikowany jako wynik zaniedbania, o średnim wpływie i częstym kontakcie, co skutkowało zakazem na jeden mecz.

Zespół Giants, reprezentowany przez Ennisa Darvilla, argumentował, że działania Greena nie były nierozsądnym ani bezdusznym zachowaniem, ponieważ rozsądna była rywalizacja o piłkę tak jak on, ale gdyby ten argument zawiódł, nie mogliby argumentować przeciwko średniemu uderzeniu i wysokim wynikom kontaktu.

W raporcie medycznym stwierdzono, że Boyd został przebadany na boisku pod kątem urazu głowy, ale nie wymagał dalszego leczenia.

Green złożył zeznania i powiedział, że przygotował się, czując, że może grać piłką „do ostatniej minuty”.

„Dopiero gdy odbiłem się od ziemi, zdałem sobie sprawę, że ręce Boyda dotrą tam tuż przed moimi, co oznaczało, że jeśli wejdę do środka z otwartą klatką piersiową, narażę się na uderzenie” – powiedział Green.

„Więc odwróciłam się, aby się chronić, wiedząc, że on dotrze tam przede mną”.

Zapytany, czy myślał o zepsuciu Greene'a, odpowiedział, że nie.

„Przez cały czas myślałem: «Zamierzam go oznaczyć»” – powiedział.

„Nie zdawałem sobie sprawy, że tam dotrze, dopóki ręce Boyda nie dotarły tam ułamek sekundy przed moimi, więc odwróciłem się i przygotowałem”.

Greena zapytano, czy wie o powrocie Boyda z wyjazdem i czy należycie opiekuje się swoim przeciwnikiem.

Green zaprzeczył, że Boyd nie wiedział, gdzie jest, mówiąc, że Boyd spojrzał na niego, zanim pobiegł z powrotem po piłkę, podczas gdy Green powiedział, że ani razu na Boyda nie spojrzał.

Organizacja NFL, reprezentowana przez Andrew Woodsa, argumentowała, że ​​podczas skoku odwrócił się na bok, ponieważ było dla niego jasne, że nie oznaczy piłki. Green powiedział, że decyzja została podjęta w powietrzu.

Organizacja NFL argumentowała, że ​​gdyby próbował dostrzec piłkę odrywającą się od ziemi, jego ręce nie byłyby skrzyżowane i skrzyżowane. Green powiedział, że mógł mieć skrzyżowane ręce, ale nie był pewien, czy skrzyżowane.

„Jeśli podejdę do tagu z wyciągniętą ręką, a on wkroczy, bo chce wziąć tag, będę bardzo bezbronny i zagrożony” – powiedział Green.

Organizacja NFL argumentowała, że ​​Green nie próbował przejąć posiadania piłki, kiedy odrywał się od ziemi – o czym świadczy jego ramiona skierowane do wewnątrz, a nie na zewnątrz – i dlatego należy to uznać za duże wybicie.

„Ułożył swoje ciało w tej klasycznej pozycji” – powiedział Woods.

Powiedział, że Green „albo widział, albo powinien był widzieć”, że Boyd zbliżał się do piłki, nie widząc Greena.

Nawet gdyby nie było to uderzenie, „nierozsądne byłoby bieganie i skakanie tak szybko, z odwróconym ciałem i skrzyżowanymi ramionami… ponieważ dla każdego gracza byłoby oczywiste, że połączenie tych dwóch czynników nieuchronnie doprowadzi do bardzo duży wpływ na Boyda, który się tego nie spodziewał.” Woods powiedział. że”.

Dodał, że gdyby ramiona Greena były wyciągnięte, istniałaby realna szansa na zmniejszenie siły uderzenia i zmniejszenie ryzyka.

Powołując się na czterotygodniowe zawieszenie Petera Wrighta, liga AFL stwierdziła, że ​​działania były bardzo podobne, a obaj gracze „lekko cofali się i podnosili ramię, nawiązując mocny kontakt z zawodnikiem, który wracał do lotu”.

Giants powiedzieli, że Green zachowywał się dokładnie tak, jak można by się spodziewać po zawodniku, który chce zaznaczyć piłkę, ze wzrokiem skierowanym na piłkę, aż do opuszczenia boiska.

Argumentowali, że jego ręce były przyczepione do klatki piersiowej, ponieważ spodziewał się, że dostanie znak na piersi, zatem nie miało znaczenia, że ​​jego ramiona nie były wyciągnięte – oraz że „sąd po prostu nie może działać na podstawie tego, że istnieje tylko jeden sposób go zabić.” Weź znak, bo inaczej możesz się chronić tylko w jeden sposób.

Argumentowali, że „całkowicie rozsądne” było przekonanie Greena, że ​​ma okazję obserwować piłkę opuszczającą ziemię oraz że zasady pozwalają graczowi „podjąć rozsądną decyzję i podjąć ją błędnie”.

Prezes Sądu Najwyższego Jeff Gleason zapytał, czy gracz może „przestać próbować go oznaczać i spróbować się chronić”, na co Giants zgodzili się.

Zastanawiał się także, czy rekwizyt należy postrzegać jako rywalizację o piłkę.

„Nie jestem pewien, czy podzielam sugestię (Gigants), że nie może rywalizować o piłkę” – powiedział Gleason.

Giants argumentowali, że orzeczenie przeciwko Greenowi byłoby sprzeczne z „jedną z najważniejszych cech naszej gry, spornym znakiem”.

„Jeśli dojdzie do wniosku, że Green jest nierozsądny, w rezultacie Green powinien był całkowicie wycofać się z konkursu” – powiedział Darvill.

W porównaniu z incydentem z Peterem Wrightem, Giants argumentowali, że Wright nie starał się zaznaczyć piłki i że „rezerwa była jego walką”.

Sąd zastanowił się nad dokładnymi wydanymi instrukcjami.

Pytanie, powiedział Gleason, brzmi: czy zawodnik, który próbował dostrzec piłkę, ale potem przestał próbować to dostrzec, jest właściwie liczony jako walczący z piłką. Jego instrukcje wskazywały, że Green nie walczył o piłkę.

„Jeśli podpórką jest guzek, a zawodnik nie walczy z piłką, wówczas wyjątek (jaki kontakt jest dozwolony podczas walki z piłką) nie ma zastosowania” – powiedział Gleason.

Pełne uzasadnienie zielonej decyzji

Ładunek jest ściskany na dwóch naprzemiennych zasadach. Element nieostrego zachowania (wysokie nierówności) i ogólny element nieostrego zachowania.

Najpierw weź podstawę wysokich nierówności.

Pierwsze pytanie dotyczy tego, czy Green spowodował kontakt z Wade'em

To przynajmniej niewielki wpływ na głowę i szyję Boyda.

Greene wyraźnie zgodził się z tym pytaniem. Przyznaje, że to było potknięcie. Przyznaje, że podczas zderzenia z Boydem spowodował co najmniej słaby kontakt z głową lub szyją Boyda.

Następne pytanie dotyczy tego, czy Zielony rywalizuje o piłkę i czy rywalizacja o piłkę w ten sposób jest nieuzasadniona.

Dałem komisji instrukcje, że jeśli zawodnik przestanie próbować zostawić ślad przed uderzeniem i przygotowuje się do uderzenia w takich warunkach, nie będzie walczył z piłką.

Pozostaje tylko pytanie, czy Greene przestał próbować zostawić ślad przed uderzeniem i zamiast tego przygotowywał się na uderzenie.

Dowody wskazują, że właśnie to robił.

Do takiego wniosku możemy dojść także po uważnym obejrzeniu materiału wideo.

Przed uderzeniem Green porzucił próbę zlokalizowania piłki i obrócił ciało, przygotowując się do uderzenia.

Wynika z tego, że wyjątek od wymogu niegrzecznego zachowania (wysokie nierówności) nie ma zastosowania i nie ma powodu rozważać, czy jego zachowanie było rozsądne.

Wynika z tego, że zarzut niestosownego zachowania został objęty klauzulą ​​dotyczącą wysokiego progu, ponownie zauważając, że Green przyznał, że było to duże uderzenie.

Nie ma potrzeby rozpatrywania ogólnego orzeczenia dotyczącego niestosownego zachowania, ponieważ zarzut zostaje podtrzymany.

W środę o 13:00 AEST/11:00 AEST zawodnik West Coast Tom Barrass złoży sprzeciw wobec zakazu za niestosowne zachowanie na jeden mecz.