Znamy już przyczynę dziwnej orbity komety Oumuamua

Pamiętasz, jak to było kilkadziesiąt lat temu, kiedy kometa z innego układu słonecznego odwiedziła nas w 2019 roku? Międzygwiezdna kometa 'Oumuamua trafiła na pierwsze strony gazet, gdy jej obiekt w kształcie cygara został zauważony na niezwykłej orbicie w naszym Układzie Słonecznym, a późniejsze badania wskazują, że mogła kiedyś być częścią planety podobnej do Plutona i mogła mieć kształt naleśnika.

Była jednak jedna rzecz, która szczególnie zdziwiła astronomów, ponieważ kometa oddalała się od Słońca po ścieżce, która wyglądała dziwnie. Teraz naukowcy twierdzą, że mają wyjaśnienie jego niezwykłej trajektorii i nie są to kosmici – to naturalne zjawisko zwane odgazowywaniem.

Komety składają się głównie z pyłu, skał i lodu, a zbliżając się do Słońca, nagrzewają się i emitują cząsteczki wody i pyłu (które tworzą charakterystyczne warkocze komet). Jesteśmy przyzwyczajeni do obserwowania średniej wielkości komet wypluwających gaz, co daje komecie lekkie kopnięcie i nieznacznie zmienia jej trajektorię.

Ale 'Oumuamua była znacznie mniejsza niż typowa kometa, miała nieco ponad 100 metrów średnicy, a kiedy została zaobserwowana po raz pierwszy, nie miała ogona i nie wydawała się wypluwać wody. Jak więc jej trajektoria może różnić się od typowej orbity eliptycznej spowodowanej grawitacją?

Główny badacz, astrochemik, pracował z astronomem nad pomysłem, że wodór wypluwany przez kometę może być uwięziony w lodzie komety.

„Kometa, która podróżuje przez ośrodek międzygwiezdny, jest zasadniczo gotowana przez promieniowanie kosmiczne, tworząc wodór. Nasze myślenie było następujące: jeśli tak się dzieje, czy naprawdę można ją uwięzić w ciele, tak aby po wejściu do Układu Słonecznego i podgrzaniu, wyprzedzi ten wodór?”, powiedziała badaczka Jennifer Bergner w a oświadczenie. „Czy to może wytworzyć siłę potrzebną do wyjaśnienia przyspieszenia niegrawitacyjnego?”

Para odkryła, że ​​efekt uwięzienia wystąpił, ale tylko w cienkiej skorupie wokół zewnętrznego ciała komety. Większość obserwowanych przez nas komet jest znacznie większa niż Oumuamua, ma kilka mil średnicy, więc efekt jest prawie niewidoczny. Ale na małym 'Oumuamua naukowcy odkryli, że uderzenie byłoby wystarczająco duże, aby zmienić jego orbitę.

„Piękno pomysłu Jenny polega na tym, że dokładnie tak powinno się dziać z kometami międzygwiezdnymi” – powiedział inny badacz, Daryl Seligman. „Mieliśmy wszystkie te głupie pomysły, takie jak wodorowe góry lodowe i inne szalone rzeczy, a to tylko bardziej ogólne wyjaśnienie”.

Publikacja badań w czasopiśmie Natura.

Zalecenia redaktorów