Australia przypieczętowała serię, a Starc i Zampa zatrzymali pościg Anglii w drugim ODI krykiet

Mitchell Stark z górnej i tylnej flanki Adam Zampa kręci się przez środek, wybijając Anglię 72 z 280 Australii na 8 w Sydney krykiet Ziemska sobotnia noc.

James Vince i Sam Billings prowadzili odzyskiwanie z 34 na trzy i ostatecznie wrócili, by złapać z doskonałym partnerstwem 132, potrzebując kolejnych 124 w mniej niż biegnij piłką. Ale kiedy Vince spadł na 60 za 71, pościg spadł do serii siedmiu za 52, dając Australii One Day International Series 2-0.

To był kolejny dobry dzień dla meloników po Pucharze Świata T20, którzy zachowali równowagę między kijem a piłką. Pokład SCG zapewniał obfitość, a zwykli kapitanowie Joss Butler i Pat Cummins odpoczywali, zarówno angielski Moeen Ali, jak i szybki Australijczyk Josh Hazlewood prowadzili zespoły. Jednak to Starcowi najbardziej podobała się ta wycieczka.

Podczas ostatniego Pucharu Świata, Stark został przeniesiony ze swojej długiej początkowej roli w kręgle, a australijskie kierownictwo mówiło o nim jako o centralnym punkcie sprzedaży, zanim wyrzucił go w meczu z Afganistanem, który Australia musiała wygrać o milę.

Po odzyskaniu nowej piłki w ODI, Starc wznowił odbieranie bramek. Jason Roy zaskoczył go, skacząc na biodro i kucając za Alexem Currym, zanim Dawid Malan dostał pełną piłkę, której spodziewał się Roy, strzelając ze swoich klocków w kikuty. Starc miał dziewiczą podwójną furtkę.

Wspierany przez Hazlewooda, wściekle ściął piłkę w zaciętej walce z Philem Saltem, który ściął 23 z 16, po czym cofnął się i nie trafił w pniaki. Na trzecim miejscu w szóstej rundzie Vince odpowiedział klejnotem inningsa, zbierając dobre piłki, jednocześnie kontratakując w stylu, w tym trafienie Ashtona Agara z sześcioma overami.

W porównaniu z tym Billings był niejednolity, przeżył dokładną recenzję Zampy, ale przetrwał, dopóki nie osiągnął płynności, w tym kolejnych szóstek z Agar w dwudziestej drugiej. Odbijający osiągnął 50 w sześciu piłkach od siebie. Hazelwood zmienił kurs, a kapitan w pozycji stojącej odbił piłkę z powrotem, by uderzyć Vince’a z przodu.

Zmierzył się ze swoim przeciwnikiem, kapitanem Zampą, a Moen zmiażdżył czwórkę i szóstkę ze swoich pierwszych dwóch piłek obrotowych, ale spinner był zbyt dobry, wykonując szybsze dostawy przez obronę pleców Moena. Następnie Zampa pokazał swój zasięg, dryfując i nurkując pod nacierającym nietoperzem Billingsa i ponownie uderzając w pniaki w radykalnie odmienny sposób. Cztery piłki później, czas antenowy i googly sprawiają, że Sam Curran skraca swój wielki hit zbyt długo. To było 169 za siedem i wszystko inne.

Stark wrócił, by uderzyć w kikuty Chrisa Woakesa i Davida Williego, zanim Zampa złapał Liama ​​​​Dawsona, a meloniki zakończyli z czterema bramkami. Tylko Wasim Akram, Brett Lee, Mathiah Muralitharan i Wasim Akram robili to częściej niż Stark w jednodniowym krykiecie, a on rozegrał mniej niż połowę meczów niż którykolwiek z nich.

Dla Australii to był dobry dzień z piłką dopasowaną do kija. David Warner i Travis Head ponownie szybko wystartowali w 33, zanim obaj rzucili poniżej 20, ale Steve Smith i Marnus Labuschagin zbudowali wyważone partnerstwo 101, mierząc trudność boiska i jakość jego gry w kręgle, gdy Woakes znalazł odwrotny zamach, Willie użył wariacje, a Adil Rashid droczył się w powietrzu.

Rashid wyciągnął oba, ale nie wcześniej niż Labuschagny trafił 58, a Smith poszedł na 94, wyglądając o wiele bardziej błyszcząco niż latem zeszłego roku ze swoim nowym bezruchem w zagięciu. Mitchell Marsh również stwierdził, że odbijanie na tej nawierzchni w Sydney jest trudne, uderzając dwie szóstki, ale głównie wbijając piłkę w luki, dostosowując swoją grę do budowania 50 z 59.

Ajar zapewnił trochę późnego impetu, często biegając ciężko, zamiast uderzać w granice, i okazał się bardzo dobrym 280 w warunkach. Wynik prawdopodobnie doprowadzi do zbiorowego wzruszenia ramionami przez zmieniającą się drużynę Anglii: Moeen, Curran, Woakes i Rashid byli dodatkami po pierwszym meczu, a Butler, Chris Jordan, Olly Stone i Luke Wood wycofali się.

W przypadku Australii Warner, Smith i Carey byli zaangażowani, jeśli chodzi o zmiany w kręglach i pozycje w polu. Jeśli jednak w publicznym pytaniu za 20 lat zapytano, kim są jednodniowi przywódcy Australii, a Josh Hazlewood był zaskakującą odpowiedzią, przynajmniej wiedziałby, że wyszedł z wygraną.

„To było bardzo ekscytujące i trochę denerwujące” – powiedział później Hazelwood. „Na pewno mi się podobało.” Zastępczy kapitan również pochwalił efekt zamachu Starca. „Prawdopodobnie było to nieoczekiwane” – powiedział Hazlewood. „Przez całą grę nie było zamachu od nikogo innego. Było tam trochę piękna. „

„Dokładnie wiesz, co zamierza zrobić, ale reagowanie na niego to coś innego” – powiedział Vince z Anglii. „Przy takiej piłce trzeba mieć trochę szczęścia [to dismiss Malan]. Po tym, jak wcześnie straciliśmy te bramki, musieliśmy trochę odbudować i zrobiliśmy to, a kiedy wyszedłem, nastąpiła kolejna fala, która zatrzymała grę.

„Chciałbym większego wkładu w bramkę, tak jak w przypadku Bilba [Billings]– dodał Vince. „Gdybyśmy mogli utrzymać to partnerstwo dłużej, dalibyśmy sobie większe szanse na wygraną”.