CIBER-2 wykonuje swój pierwszy lot

CIBER-2 będzie teraz dokonywał pomiarów na sześciu długościach fali, dając dokładniejsze zrozumienie poświaty podczerwonej wszechobecnej na naszym niebie. CIBER-2 potrafi odróżnić światło pochodzące od wczesnych gwiazd i czarnych dziur oraz światło pochodzące od zabłąkanych gwiazd pozagalaktycznych. Światło emitowane przez pierwsze gwiazdy i czarne dziury, które uformowały się we wszechświecie, powinno mieć wyraźne spektrum barw spowodowane absorpcją światła ultrafioletowego przez międzygalaktyczną mgłę wodorową we wczesnym wszechświecie. Mgła wodorowa od tego czasu wyblakła, więc nie wpływa na widmo zabłąkanych gwiazd, które niedawno się uformowały.

Misją CIBER-2 kieruje Michael Zimkoff, adiunkt fizyki i astronomii w Rochester Institute of Technology (RIT) w Nowym Jorku. Zemcov był starszym badaczem podoktoranckim w Caltech z Bock, zanim dołączył do wydziału w RIT.

„Wiemy, że gwiazdy pozagalaktyczne są często powodowane przez pływowe odrywanie się od interakcji z innymi galaktykami, ale pytanie brzmi w jakim stopniu?” mówi Zmkow.

„Ta poświata tła jest całkowitym światłem, które zostało wytworzone w historii kosmosu” – mówi Bock, który jest również starszym naukowcem w Jet Propulsion Laboratory (JPL), prowadzonym przez Kalifornijski Instytut Technologii dla NASA. Uważa się, że większość kosmicznego tła podczerwonego pochodzi od tak zwanych gwiazd M i K, najpowszechniejszych typów gwiazd we Wszechświecie, chociaż musi istnieć również składnik pierwszych gwiazd i czarnych dziur, aby je uformować. „Nasza metoda mierzy całkowitą ilość światła wyemitowanego w historii kosmosu, w tym wszelkie źródła, które astronomowie mogli przeoczyć” – mówi Bock.

Instrument CIBER-2, podobnie jak poprzedni instrument CIBER, na którym jest oparty, nuty z pocisk brzmiącyMała rakieta suborbitalna, która przewozi instrumenty naukowe podczas krótkich podróży w kosmos. Będąc nad ziemską atmosferą, CIBER-2 bada skrawek nieba o powierzchni około 4 stopni kwadratowych; Dla porównania, pełnia księżyca zajmuje około pół stopnia. Przeniesie rakietę sondującą CIBER-2 na wysokość kosmiczną około 300 km w ciągu 10 minut lotu, a następnie zwróci instrument na Ziemię. W ciągu najbliższych pięciu lat zostanie to zrobione cztery razy.

Misje CIBER są ważnymi prekursorami do Spektrofotometr do historii wszechświata, ery rejonizacji i misji Ice Explorer (SPHEREx); Teleskop, który ma zostać wystrzelony w 2024 roku, będzie skanować niebo przez dwa lata na 102 długościach fal, co pozwoli na dokładniejsze badania tła. SPHEREx pomoże również astronomom zrozumieć, w jaki sposób powstał nasz Wszechświat i jakie są wspólne składniki życia w młodych gwiazdach i układach planetarnych. „Zetnęliśmy zęby, aby opracować te nowe technologie w CIBER, ale nadchodzące dane SPHEREx przeniosą tę naukę do nowej dyscypliny” – mówi Bock, który kieruje misją prowadzoną przez JPL.