Co jest najłatwiejsze – i najtrudniejsze – do nauczenia się rodzimych użytkowników języka angielskiego?

Wielu z nas pomyślało o poszerzeniu horyzontów, a nauka języka obcego jest oczywistym wyborem.

To taki, który osobiście będę wspierać.

Moja indywidualna sytuacja była taka, że ​​mając dwanaście lat mogłem mówić po niemiecku, grecku i angielsku, więc języki stały się moją pasją i hobby.

Moja rada jest taka, że ​​powinieneś nauczyć się języka, ponieważ interesujesz się również kulturą i krajem.

Jeśli lubisz Tołstoja i Dostojewskiego, naucz się rosyjskiego.

Jeśli zamierzasz mieszkać w Bangkoku, naucz się tajskiego.

Jeśli twój partner jest Meksykaninem, naucz się hiszpańskiego.

I pamiętaj: chociaż możesz żyć jako turysta w ciągu tygodni, być może opanowanie języka to długoterminowe zobowiązanie, które zajmuje lata, a nie miesiące.

Oto kilka przykładów uporządkowanych według liczby godzin potrzebnych przeciętnemu uczniowi na opanowanie od niskiego do wysokiego:

Łatwiej (około 600 godzin nauki)

Oprócz niderlandzkiego i norweskiego, słynne języki łacińskie – włoski, francuski, hiszpański i portugalski – wymagają około 600 godzin nauki, aby osiągnąć „ogólne kompetencje zawodowe” w mówieniu i czytaniu.

kim oni są, hiszpański I Włoski Najłatwiej jest się go nauczyć rodzimym użytkownikom języka angielskiego, a zaraz potem portugalski I Francuski.

Dzielą wiele słów z językiem angielskim, ale to właśnie ten wspólny słownik tworzy „fałszywych przyjaciół” – słowa w różnych językach, które wyglądają lub odczuwają to samo, ale różnią się drastycznie w miarę upływu czasu.

Na przykład w języku hiszpańskim kobieta w ciąży „arabazada” jest w ciąży, podczas gdy francuski „środek konserwujący” nie jest dodatkiem do jedzenia, ale prezerwatywą.

Podczas gdy francuski i włoski są w dużej mierze standardem, musisz zdecydować, czy chcesz uczyć się hiszpańskiego w Ameryce Łacińskiej, czy „castellano”, którym mówi się w Hiszpanii; Różnią się tak samo, jak amerykański i brytyjski angielski.

Wybór jest bardziej uderzający w przypadku języka portugalskiego. Dawno temu wybrałem język brazylijski i do dziś nie rozumiem poprawnie mówców w Portugalii.

Niemiecki (750 godzin)

Jeden z moich nauczycieli niemieckiego żartował, że mija rok, zanim powiesz: „Jestem w autobusie”, ale kiedy już jesteś w tym autobusie, jest to łatwe.

Z rzeczownikami rodzaju męskiego, żeńskiego i neutralnego, czasownikami o silnej koniugacji i bardzo ścisłym sformułowaniem, język niemiecki może wydawać się trudny na początku.

Z drugiej strony wymowa i pisownia są jasne i kiedy już nauczysz się zasad – wielu przyznaje, że to wszystko.

Zrozumiesz również, dlaczego Niemcy nigdy ci nie przeszkadzają podczas rozmowy: czekają, aż usłyszysz czasownik na końcu, aby zobaczyć, o czym mówisz.

Malajski i suahili (900 godzin)

Nic dziwnego, że dwa języki pozaeuropejskie, których łatwiej się nauczyć, używają alfabetu łacińskiego.

Malajski jest lingua franca w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej i został uproszczony dzięki używaniu go jako drugiego języka przez obcokrajowców.

Na przykład liczba mnoga w języku malajskim jest tworzona przez dwukrotne powtórzenie słowa – buku oznaczające książkę i buku-buku oznaczające książki.

Podobnie, suahili rozwinął się jako język handlowy w Afryce Wschodniej i został opisany jako zawierający arabskie słownictwo w gramatyce afrykańskiej.

Safari dało nam wszystkie postacie król lew (Simba, Timon, Pumbaa) i African American Kwanzaa Vacation.

Węgierski (1100 godzin)

Jeśli lubisz wyzwania, spróbuj języka węgierskiego.

Nie przypomina żadnego innego języka europejskiego, jaki słyszałem, z wyjątkiem baskijskiego.

Pamiętam rozmowę, którą kiedyś odbyłem z przyjacielem, który nalegał: „Rzeczowniki są odrzucane, ale czasowniki towarzyszą”; Z wyjątkiem języka węgierskiego, oboje odrzucacie i kojarzycie rzeczowniki, czasem razem.

Określasz własność (mój ogród, ogród, ogród itp.), Umieszczając końcówki czasowników w ogrodzie rzeczownikowym.

Pomyśl o „bierzesz” i „bierzesz” Szekspira.

W tym przypadku Twój „ogród” będzie Twoim „ogrodnikiem”, a jego „ogród” będzie Twoim „ogrodnikiem”.

Możesz zapytać, co dzieje się z podwójnymi posiadłościami (kwiaty ogrodowe mamy) lub różnicą między kwiatami ogrodowymi mojego ojca (liczba mnoga, liczba pojedyncza, liczba mnoga) a kwiatami ogrodowymi mojego ojca (liczba pojedyncza liczba mnoga) – ale właśnie z tego zrezygnowałem.

Grecki (1100 godzin)

Współczesna greka jest prawdopodobnie najłatwiejszym do nauczenia językiem, który używa innego alfabetu.

Jest książka zatytułowana Tongue of Cheek Ucz się greckiego w wieku 25 lat, Ale byłbyś zdumiony, jak łatwo jest nauczyć się alfabetu: te samce widziały jego wersje alfa, beta i gamma.

Ponieważ tak, grecki jest również językiem, który wniósł wiele słów do języka angielskiego.

W rzeczywistości w 1957 roku Xenophon Zolotas był ówczesnym prezesem Banku Grecji, Wygłosił dwa przemówienia przed Międzynarodowym Funduszem Walutowym Który zawiera tylko greckie zapożyczenia oprócz nieuniknionego podstawowego języka angielskiego. (Przykład: „Nasza polityka musi bardziej opierać się na kryteriach ekonomicznych, a w mniejszym stopniu na kryteriach politycznych”).

Rosyjski (1100 godzin)

Ogromną zaletą nauki rosyjskiego jest to, że po opanowaniu go możesz zrozumieć inne języki słowiańskie, takie jak czeski, polski czy bułgarski.

Jest również używany i rozumiany we wszystkich regionach byłego Związku Radzieckiego, od Armenii po Kirgistan.

Ukryty za zasłoną cyrylicy jest jednym z trudnych do opanowania języków, do tego stopnia, że ​​wielu Rosjan mówi nim nieprawidłowo.

Ale każdy miłośnik literatury, muzyki i baletu lub aspirujący astronauta – rosyjski jest przedmiotem obowiązkowym w NASA – powinien uczyć się języka zawierającego ponad 500 000 słów (z których niektóre mają długość do 38 liter), gdzie litera „e” wygląda jak jak „e” lub „” Imiona są „żywe” lub „martwe”.

Arabski (2200 godzin)

Istnieje miejska legenda o firmie farmaceutycznej, która ogłasza pigułkę łagodzącą z trzema niewerbalnymi obrazami do spożycia na całym świecie.

Zdjęcie po lewej stronie przedstawia kobietę cierpiącą na ból głowy.

W środku pokaż jej połykanie pigułki, a po prawej, uśmiechając się po ustąpieniu bólu.

Działał wszędzie, z wyjątkiem świata arabskiego, który czytał go od prawej do lewej.

Kierunek czytania i tekst rękopisu, który może zawierać samogłoski lub nie, są główną przeszkodą dla uczących się arabów.

Klasyczny arabski – język Koranu – sprawi, że będziesz zrozumiały wszędzie, ale potoczny arabski może być bardziej przydatny, ponieważ gdy miejscowi zaczną ze sobą rozmawiać, stracisz fabułę.

Ale kto może oprzeć się językowi, który ma 11 słów miłości, pięć stopni przekleństw i prawie 100 słów opisujących zdania?

Japoński (2200 godzin)

Kraj, który wzbogacił świat o sushi, karaoke i mangę, Japonia ma wielu wielbicieli, szczególnie wśród graczy i maniaków.

Ale mają do czynienia z bardzo trudnym językiem, który wykorzystuje importowane chińskie znaki (kanji) odcięte od ich pierwotnego znaczenia, a także dwie sylaby – hiragana i katakana (powinieneś się nauczyć, kiedy używać jednej z nich).

Liczenie rzeczy zależy od tego, czy są długie i cienkie (stuk), małe i okrągłe (jabłka), cienkie i płaskie (liście), szerokie i płaskie (dywany) i setki innych odmian.

Język japoński, którym mówisz, zależy również od Twojej płci.

Jest „twardy” język dla mężczyzn i bardziej „uprzejmy” dla kobiet, ale musisz rozumieć oba.

Jak najbardziej, zacznij kurs języka japońskiego w domu, ale jeśli chcesz w ogóle awansować, ołówkiem po miesiącu intensywnego treningu w Kraju Kwitnącej Wiśni.

Kantoński / mandaryński (po 2200 godzin)

Praktycznie każdy chiński dialekt jest innym językiem, ale mandaryński (po chińsku Putonghua, co oznacza wspólny język) jest uważany za język urzędowy we współczesnych Chinach.

Wszyscy mają (prawie) jeden dobrze rozwinięty system pisma, określany jako 書面語 (lub język pisany), który został wymyślony do kierowania dużym i zróżnicowanym imperium.

Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, istnieją dwa główne typy chińskich znaków zapisanych w tym samym systemie pisma: tradycyjny chiński używany w Hongkongu i na Tajwanie oraz chiński uproszczony w Chinach kontynentalnych (znormalizowany i uproszczony w latach pięćdziesiątych XX wieku w celu zwiększenia umiejętności czytania i pisania w tym kraju).

Na przykład mucha została napisana w tradycyjnym chińskim i uproszczonym chińskim.

Zasadniczo jest to ta sama postać napisana na dwa różne sposoby, ale odmiennie wypowiadana, gdy mówi się z innym akcentem.

Zdezorientowany jeszcze?

Każde wymawiane słowo nie jest wzajemnie zrozumiałe dla osób posługujących się mandaryńskim w Pekinie i kantońskim w Hongkongu.

Jeśli uważasz, że to dziwne, rozważ nasz system liczbowy: symbol „9” jest powszechnie rozpoznawany, ale „dziewięć” wymawia się w języku angielskim, a „devet” w języku słoweńskim.