Czynniki odporności łagodzą samotność u osób starszych: badanie

Nowe badanie wykazało, że „czynniki elastyczności”, takie jak angażowanie się w większą liczbę zajęć, poszerzanie sieci społecznościowej i coraz częstsze korzystanie z technologii, mogą zmniejszyć ryzyko samotności wśród osób starszych.

Główny autor powiedział, że te „czynniki elastyczności” pomagają zmniejszyć negatywne konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego związane z samotnością. Juliana LiuSzkolenie studentów medycyny w świecie badań geriatrycznych, Centrum Starzejącego się Mózgu, Hinda i Arthur Marcus Institute for Aging ResearchHebrajski Lives Senior.

Liu powiedział, że działania te można osiągnąć poprzez strategie, takie jak zajmowanie wyższych stanowisk, udział w działaniach wolontariackich oraz zwiększony dostęp i wiedza na temat nowoczesnych urządzeń technologicznych, które umożliwiają wirtualną komunikację społeczną. Powiedziała, że ​​te środki są praktycznymi sposobami zmniejszenia szkodliwych skutków samotności.

Jednocześnie naukowcy odkryli, że kilka czynników ryzyka zwiększa prawdopodobieństwo doświadczania samotności: zaawansowany wiek, niezdolność do wykonywania codziennych czynności, słaby wzrok, depresja i niepokój. Samotność to uczucie niepokoju lub dyskomfortu w odpowiedzi na postrzeganą izolację i jest powszechne wśród osób starszych, zwłaszcza w okresach izolacji społecznej. Może wiązać się ze złymi wynikami zdrowotnymi i dlatego jest ważnym tematem do rozmów i zapobiegania, jeśli to możliwe.

Naukowcy wykorzystali dane zebrane przed i podczas pandemii COVID-19 od uczestników dotyczące pomyślnego starzenia się po planowej operacji (znak) Badanie w okresie wstrzymania pandemii COVID-19. Uczestnicy badania SAGES wypełniali wywiady z hebrajskimi seniorami w życiu przez około 10 lat; Dlatego Hebrew SeniorLife dysponował już solidnym zestawem danych z kilkoma zmiennymi oceniającymi funkcje poznawcze i wydajność, które wykorzystano w tym badaniu związanym z COVID.

„To badanie wykazało kilka czynników ryzyka, które zwiększyły prawdopodobieństwo poczucia samotności podczas pandemii COVID-19” – powiedział Liu. „Co ważne, zidentyfikowano również możliwe do zastosowania„ czynniki elastyczności ”, które pomogły złagodzić niektóre negatywne skutki samotności dla zdrowia fizycznego i psychicznego” Tamary J Fong, współautor i pedagog. Odkrycia te zostały opublikowane w publikacji The American Journal of Geriatric Psychiatry, w artykule pt. Związek samotności ze zmianami w zdrowiu fizycznym i emocjonalnym osób starszych podczas zamknięcia COVID-19 Lub

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1064748123003731

Współpracujące instytucje i badacze

Hebrajskie życie osób starszych: Ray Yun-ju, Eva M. Schmidt, Francesca Arias, Tammy T. Heshe, Thomas G. Travison, Tamara G. Fung, Sharon K. Inouye, Iran Metzger

Brown University: Richard N. Jones

Connell School of Nursing, Boston College: Patricia A. tabluski

Harvard Medical School: Francesca Arias, Tammy T. Hacha, Thomas J. Travison, Edward R. Marcantonio, Tamara G. Fong, Sharon K. Inoue

Brigham i szpital dla kobiet: Francesca Arias, Tammy T

Centrum medyczne Beth Israel Deaconess: Eran Metzger, Edward R. Marcantonio, Tamara J. Fong, Sharon K. Inoue

Informacje o finansowaniu lub wymagania dotyczące darczyńców

Narodowy Instytut ds. Starzenia się, grant nr. 3P01AG031720-08S1 i R33AG071744 do Szaron K. Inoueoraz 5T35AG038027-13 (Stypendium MSTAR) autorstwa Juliany Liu.

O życiu starszego Hebrajczyka

Hebrew SeniorLife, stowarzyszona z Harvard Medical School, jest starszym krajowym liderem usług, który w wyjątkowy sposób poświęca się przemyśleniu, badaniu i ponownemu zdefiniowaniu możliwości starzenia się. Hebrew SeniorLife codziennie opiekuje się ponad 4500 seniorami w sześciu kampusach w całym Bostonie. Lokalizacje obejmują: Hebrajskie Centrum Rehabilitacji – Boston I Hebrajskie Centrum Rehabilitacji, Newbridge, Dedham; Newbridge na Charles, Dedham; Orchard Cove, Kanton; Simon C Fireman Society, Randolph; Społeczności Brooklyn Center, Brooklyn; I Dom Jacka Sattera, Revere. Założona w 1903 roku, prowadzi również wpływowe badania nad starzeniem się Hinda i Arthur Marcus Institute for Aging Research