Era nowych Niemiec kanclerza Schulza – Monash Lens

Olaf Schulz zostaje zaprzysiężony jako nowy kanclerz Niemiec, kończąc 16-letnią kadencję Angeli Merkel w centrum niemieckiej i europejskiej polityki.

63-letni Scholz otrzymał przydomek „Scholzomat” („maszyna Scholza”) za kompetencje na tym stanowisku. Przed awansem na ministra finansów był ministrem finansów w rządzie Merkel, a wielu widziało, że para ma wspólne cechy, z przemyślanym i rozsądnym podejściem do problemów politycznych.

W tym sensie był postrzegany jako coś w rodzaju bezpiecznej alternatywy dla Merkel.

Po miesiącach negocjacji, Partia Socjaldemokratyczna (SPD) Schulza utworzyła z Zielonymi i Wolną Partią Demokratyczną (FDP) tzw. koalicję czerwono-zielono-żółtych świateł drogowych.

Taka sytuacja nie jest bezprecedensowa. Koalicja Jamajka, w skład której wchodzi większość Chrześcijańskich Demokratów (CDU), wraz z Partią Zielonych i FPD, została utworzona we wczesnych latach kanclerza Merkel. Od 2013 roku CDU Merkel rządzi w „wielkiej koalicji” z SPD jako drugorzędnym partnerem.

Na pierwszy rzut oka sojusz Partii Socjaldemokratycznej, która zazwyczaj prowadzi bardziej społecznie zorientowany program polityczny, z pro-biznesową Partią Wolności i Rozwoju oraz Zielonymi może wydawać się nieco dziwny. Jednak – mimo różnic – wszystkie strony dostrzegają potrzebę unowocześnienia elementów niemieckiego krajobrazu politycznego.

Co to oznacza dla Niemiec?

W centrum krajowej agendy Scholza znajduje się zobowiązanie do wprowadzenia Niemiec do czystej gospodarki opartej w dużej mierze na energii odnawialnej. w list październikowy, Nazwał to „największą modernizacją przemysłową, jakiej Niemcy doświadczyły od ponad wieku.

Chociaż jest to imponujący cel, nie jest on pozbawiony pułapek dla Schulza. Koszt będzie zbyt wysoki, a ponieważ Zieloni będą pod presją szybkiego działania, FDP nie popiera dużych pożyczek rządowych, aby to zrobić.

Schulz będzie musiał polegać na umiejętnym i skrupulatnym manewrowaniu politycznym, które Merkel umiejętnie zademonstrowała, jeśli nowy niemiecki rząd ma wywiązać się z tego ambitnego zobowiązania politycznego.

W rzeczywistości niektórzy analitycy Niemcy ostrzegają Że Scholz i SPD flirtują z kłopotami, ponieważ ich postępowe, lewicowe platformy sugerują, że są daleko od siebie.

Ponadto próby elementów SPD napisania historii lat Merkel na nowo, tak zimnych i wyspiarskich, mogą przynieść odwrotny skutek, ponieważ wiele inicjatyw Merkel, takich jak przyjmowanie uchodźców w 2015 r., było wysoko oceniane przez obie strony niemieckiej polityki.

A co z Europą i poza nią?

Niezależnie od wewnętrznych przeszkód politycznych, Schulzowskie Niemcy stoją przed poważnymi wyzwaniami na froncie międzynarodowym, które mogą wystawiać na próbę integralność sojuszu.

Na czele złożonych stosunków Niemiec z Rosją. Jedną z podstawowych dynamik jest napięcie między strategiczną potrzebą wycofania asertywnej postawy Rosji wobec krajów nadbałtyckich i Europy Wschodniej, zwłaszcza Ukrainy, a potrzebą rosyjskiej energii do napędzania niemieckiego przemysłu.

Świadczy o tym kontrowersyjny projekt Nord Stream, który dostarcza gaz z Rosji do Niemiec. Jednak Niemcy mają Jeszcze nie potwierdzone Eksploatacja gazociągu Nord Stream 2. Geopolityka od dawna odgrywa rolę w projekcie sprowadzenia rosyjskiego gazu do Europy przez Niemcy.

Władimir Putin od dawna jest oskarżany o odcięcie dostaw gazu do niektórych krajów europejskich jako dźwignię Polityczna przewaga Moskwy W grze o sumie zerowej. Ale dla Berlina dodatkowa komplikacja wiąże się z dwoma strategicznymi kwestiami, które rozgrywają się w Europie Wschodniej.

Pierwszym z nich jest prowadzona przez Rosję polityka destabilizacji Europy Wschodniej, która pozostaje problemem dla niemieckich przywódców. W minionym miesiącu Putin znacząco zwiększył liczebność rosyjskich wojsk na granicy z Ukrainą. Amerykański wywiad obawia się, że wkrótce mogą nastąpić dalsze działania militarne przeciwko Ukrainie.

Oczywiście może to być wyrachowany chwyt Putina mający na celu odwrócenie uwagi decydentów politycznych na Zachodzie i zasianie podziałów między państwami członkowskimi UE i NATO. Niemcy są ważnym partnerem strategicznym w obu instytucjach, a kontakty z Rosją będą wczesnym testem dla kanclerza Schulza.

Po drugie, kryzys migracyjny, w którym prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenko pozwolił dziesiątkom tysięcy uchodźców starających się przedostać do Unii Europejskiej przez Białoruś na granicy z Polską.

Posunięcie to jest powszechnie uważane za akt polityczny obliczony za cichą aprobatą Rosji. Europejska odpowiedź na problemy wymaga jasnej i konsekwentnej polityki Niemiec.

Relacje z Chinami

Poza tym Chiny stawały się coraz ważniejszym czynnikiem w niemieckiej polityce zagranicznej, a nowy rząd niemiecki zapowiadał zmiany.

Schulze potwierdził Znaczenie poszanowania przez Pekin prawa międzynarodowego i wspierania praw człowieka. Ponadto objął bardziej znaczącą pozycję na Tajwanie i w Hongkongu, podczas gdy nowa minister spraw zagranicznych Niemiec, liderka Partii Zielonych Annalena Barbock, jest Wezwanie do „polityki zagranicznej opartej na wartościach” jest wyraźniejsze.

dla tej części, Chiny ostrzegły Niemcy Jakakolwiek zmiana tonu polityki zagranicznej Pekinu nie zostanie dobrze przyjęta.

Wszystko to wskazuje na przewartościowanie niemieckiej polityki zagranicznej wobec Pekinu.

Czas pokaże, czy nowa polityka zastąpi pragmatyczne podejście gospodarcze Merkel do Chin. Z Chinami jako ważnym partnerem gospodarczym Niemiec, narzucają Realpolityka Może zobaczyć, jak Schulz złagodził swoją politykę i podążał bardziej konsekwentną linią z Merkel.

Za tymi wszystkimi sprawami stoi Schulz a Różnica między odstraszaniem nuklearnym polityka w jego koalicji. Partia Zielonych i elementy Partii Socjaldemokratycznej kierowanej przez lidera Partii Socjaldemokratycznej Rolf MutzenichChcą usunięcia amerykańskiej broni jądrowej z Niemiec i domagają się, aby ich kraj podpisał Traktat o zakazie broni jądrowej. Broń jądrowa przechowywana w Niemczech jest podstawą strategii odstraszania nuklearnego NATO i istnieje od lat pięćdziesiątych.

Jednak w tym momencie Berlin najprawdopodobniej stanie po stronie pragmatyzmu strategicznego, a polityka nuklearna NATO zostanie zachowana. Jednak osiągnięcie równowagi może stać się trudne dla Schulza, zarówno w jego własnej partii, jak i ze strategicznymi sojusznikami Niemiec, zwłaszcza Stanami Zjednoczonymi.

Świat będzie patrzył

Niemcy są czołową potęgą europejską i międzynarodową potęgą gospodarczą. Z bezpiecznymi i znajomymi rękami Merkel teraz w Berlinie, świat będzie obserwował Olafa Scholza.

Jedna rzecz jest jasna – odkąd Helmut Kohl kierował Niemcami do końca zimnej wojny i zjednoczenia, kanclerz zmierzył się z wieloma ważnymi wyzwaniami politycznymi w kraju i za granicą.

Niemniej jednak jest prawdopodobne, że Sholz będzie kontynuował rozważne i pewne przywództwo, które zademonstrował jego poprzednik.