Kim był Michaił Gorbaczow i jaka była jego rola w Rosji? To niektóre z jego kluczowych momentów

Były przywódca Związku Radzieckiego Michaił Gorbaczow zmarł w wieku 91 lat po długiej chorobie, powiedzieli urzędnicy szpitala Ross.

Zakończenie zimnej wojny bez rozlewu krwi i upadek Związku Radzieckiego to niektóre z kluczowych momentów historycznych przypisywanych Gorbaczowowi.

Przyjrzyjmy się innym kluczowym momentom, które ukształtowały rolę Gorbaczowa w Rosji.

Kim jest Michaił Gorbaczow?

Michaił Siergiejewicz Gorbaczow urodził się 2 marca 1931 roku we wsi Privolnoye w południowej Rosji.

Obaj jego dziadkowie byli kołchoźnikami i członkami partii komunistycznej, podobnie jak jego ojciec.

Pomimo znakomitych referencji partii, rodzina Gorbaczowa nie wyszła bez szwanku z terroru rozpętanego przez sowieckiego dyktatora Józefa Stalina.

Oboje jego dziadkowie zostali aresztowani i uwięzieni pod zarzutem ich antysowieckiej działalności. Obaj zostali ostatecznie zwolnieni w rzadkim incydencie.

W wieku piętnastu lat Gorbaczow pomagał ojcu prowadzić kosiarkę po szkole.

Jego występ przyniósł mu Czerwony Sztandar Akcji, niezwykłe wyróżnienie dla 17-latka.

Ta nagroda i pochodzenie partyjne jego rodziców pomogły mu dostać się na najlepszy uniwersytet w kraju, państwo moskiewskie w 1950 roku.

Tam poznał swoją żonę Raisę Maksimovna Titorenko.

Pięć lat później Gorbaczow i Raisa wrócili do Stawropola, gdzie rozpoczął szybki awans w szeregach partii komunistycznej, stając się najmłodszym członkiem Biura Politycznego, w wieku 49 lat, w 1979 roku.

O czym on wiedział?

W wieku 54 lat Gorbaczow pełnił funkcję ostatniego sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Radzieckiej w 1985 roku.

Był ostatnim prezydentem Związku Radzieckiego w latach 1990-1991.

Pan Gorbaczow miał jasną wizję: przekształcenia Związku Radzieckiego w kraj bardziej ludzki i odporny.

znany ze swojej polityki głasnost A pierestrojka.

Głasnost, czyli „otwartość”, pozwalał na promocję wolności słowa i prasy.

Pierestrojka, czyli „restrukturyzacja”, dążyła do decentralizacji podejmowania decyzji gospodarczych w celu poprawy wydajności.

Jakie zmiany wprowadził?

Pan Gorbaczow uderzył w ziemię.

Uwolnił więźniów politycznych, pozwolił na otwartą debatę i wielokandydatowe wybory, przyznał rodakom swobodę podróżowania, powstrzymał prześladowania religijne, zmniejszył arsenały nuklearne, zacieśnił więzi z Zachodem i nie oparł się upadkowi reżimów komunistycznych w krajach Europy Wschodniej. .

Jego polityka głasnosti pozwoliła na niewyobrażalną wcześniej krytykę partii i państwa.

Ale zachęciło to także nacjonalistów, którzy zaczęli dążyć do niepodległości w bałtyckich republikach Łotwy, Litwy, Estonii i innych krajów.

Chwalony na całym świecie i pogardzany w domu

Gorbaczow nigdy nie zamierzał rozmontowywać systemu sowieckiego. Chciał to poprawić.

W swoich pamiętnikach powiedział, że od dawna był sfrustrowany, że w kraju z ogromnymi zasobami naturalnymi dziesiątki milionów żyją w ubóstwie.

Gorbaczow napisał: „Nasze społeczeństwo zostało zduszone przez biurokratyczny system przywództwa”.

Do 1990 roku otrzymał Nagrodę Nobla za „wiodącą rolę” w zakończeniu zimnej wojny i złagodzeniu napięć nuklearnych.

Ostatnie lata życia spędził na zbieraniu wyróżnień i nagród z całego świata.

„Kocham pana Gorbaczowa. Możemy razem robić interesy”. – Ówczesny premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher w wywiadzie telewizyjnym dla BBC w 1984 r.

Został uhonorowany na Zachodzie za swoje orędownictwo na rzecz wolności i zmian w czasie, gdy wielu obawiało się, że zimna wojna nigdy się nie skończy.

Niegdyś przerażające supermocarstwo, podzielone na części

W przeciwieństwie do tej pochwały, Gorbaczow stał się postacią nienawiści dla tych Rosjan, którzy obwiniali go o zniszczenie sowieckiego imperium.

Był obwiniany o zamieszanie wywołane jego reformami, widząc późniejszy spadek ich standardu życia jako nieopłacalną cenę za demokrację.

Jego dawni sojusznicy albo go odsunęli, albo porzucili, w tym Borys Jelcyn, wschodzący wówczas komunistyczny urzędnik.

Gorbaczow stał się kozłem ofiarnym problemów kraju.

Władimir Rogow, mianowany przez Rosję urzędnik w części Ukrainy, obecnie okupowanej przez siły promoskiewskie, powiedział.

Jego moc została wyczerpana w próbie zamachu stanu przeciwko niemu w sierpniu 1991 roku.

Spędził ostatnie miesiące w urzędzie monitorując republikę po ogłoszeniu przez republikę niepodległości, aż do swojej rezygnacji 25 grudnia 1991 roku.

Sam Związek Radziecki następnego dnia popadł w zapomnienie.

Co Władimir Putin myśli o Gorbaczowie?

Gorbaczow wahał się między krytyką a umiarkowanymi pochwałami dla rosyjskiego prezydenta Władimira Putina, który został zaatakowany za wycofanie demokratycznych osiągnięć zarówno za Gorbaczowa, jak i Jelcyna.

Powiedział, że Putin zrobił wiele, aby przywrócić stabilność i prestiż Rosji po burzliwej dekadzie, która nastąpiła po upadku Związku Radzieckiego.

Wypowiedział się jednak przeciwko inwazji Putina na Ukrainę.

Dzień po ataku 24 lutego wydał oświadczenie wzywające do „wczesnego zaprzestania działań wojennych i natychmiastowego rozpoczęcia negocjacji pokojowych”.

Gorbaczow uważał się za człowieka, który zainicjował „niezbędne reformy”

Ćwierć wieku po upadku Gorbaczow powiedział Associated Press, że nie rozważa użycia siły na dużą skalę w celu utrzymania ZSRR w jedności, ponieważ obawia się chaosu w supermocarstwie nuklearnym.

„Kraj był załadowany bronią. To natychmiast popchnęło kraj do wojny domowej” – powiedział.

Wiele zmian, w tym rozpad sowiecki, nie przypomina transformacji, którą wyobrażał sobie Gorbaczow, gdy został sowieckim przywódcą.

„Postrzegam siebie jako człowieka, który zainicjował reformy konieczne dla kraju, Europy i świata” – powiedział Gorbaczow w wywiadzie dla Associated Press w 1992 r., wkrótce po opuszczeniu urzędu.

Pan Gorbaczow pozostawił córkę Irinę i dwie wnuczki.

Oficjalna rosyjska agencja informacyjna TASS poinformowała, że ​​Gorbaczow zostanie pochowany na cmentarzu Nowodziewiczy w Moskwie obok swojej żony.

Reuters/Associated Press