Królowa Elżbieta II leżąca w Westminster Hall, żałobnicy kilometrami ustawiają się w kolejce po wyrazy szacunku – tak się stało

Alfabet Emily Clark Dołącz dziś rano do małej grupy reporterów, aby obejrzeć 30-minutowy widok stanu sarkofagu królowej w Westminster Hall.

Oto jej bezpośredni opis tego, jak to było:

Wszedłem na teren postoju przez boczną bramę i przeszedłem przez ochronę, zanim otrzymałem odprawę protokolarną; Bez telefonów, bez kamer, bez wywiadów, tylko pióro i papier.

„To stara szkoła” – wyjaśnił jeden z wolontariuszy podczas imprezy.

Przejeżdżamy przez teren Parlamentu przez serię wąskich uliczek, a następnie bocznymi drzwiami wchodzimy do Westminster Hall i po kilku krokach patrzymy na trumnę królowej Elżbiety II.

Stoimy z boku i obserwujemy, jak następuje zmiana warty.

Strażnicy stojący przy jej trumnie nie poruszają ani jednym mięśniem, więc co pół godziny odbywa się ceremonia przebierania się. Długa kolejka ludzi poruszających się po korytarzu po obu stronach budki z trumną, gdy zmieniali się strażnicy – ​​myślę, że ci, którzy byli w korytarzu w tamtych momentach, byli szczęściarzami, którzy mieli więcej niż kilka sekund na złożenie szacunku.

W przeciwnym razie linia porusza się bardzo szybko i chociaż nikt tak naprawdę nie wydaje dźwięku, w pomieszczeniu jest energia, której nie było w innym wydarzeniu. Nawet teraz trumna królowej przesuwała się obok tłumu ludzi, którzy patrzyli z podziwem. Ale w tym miejscu porusza się publiczność.

Nasza grupa reporterów została szybko przeniesiona przez dziurę w ścianie i po wewnętrznych schodach, zanim wyszliśmy na platformę wystaw czasowych, gdzie mogliśmy obserwować akcję, ale też nie rozpraszać się nią.

Jasne, nastrój jest dość ciężki, ale oprócz tego, że jestem smutny, czułem, że ludzie naprawdę starają się upewnić, że zrobili to, co właściwe. Ludzie, którzy stali w kolejce, składali hołd, ale cieszyli się też wspaniałą oprawą Westminster Hall i korzystali z okazji, aby zobaczyć niektóre szczegóły starannie zaplanowanego od lat pożegnania królowej.

Gdy ludzie przeskoczyli nad trumną Jej Królewskiej Mości, skłonili się, skurczyli i skrzyżowali serca do Ojca i Syna i Ducha Świętego, ocierając łzy z oczu. Ale myślę, że najbardziej wzruszającym momentem do obejrzenia był moment, kiedy ludzie mijali trumnę i zbliżali się do wyjścia.

Było wielu ludzi, którzy odwrócili się, by po raz ostatni spojrzeć, którzy wydawali się prawie wstrzymywać oddech i zebrać się w sobie nie tylko na chwilę, ale ten drugi fakt już minął. Widziałem mężczyznę, który składał ręce, jakby chciał podziękować.

Po 30 minutach też czas wyjść.

Poprowadzono nas po schodach, bocznymi drzwiami iz powrotem, serią zakrętów, do ogrodu. I po wielu kontrowersji, aby dostać się na stronę, zostaliśmy zwolnieni, a następnie następna partia reporterów rusza do przodu.