Łazik księżycowy odkrywa ukryte warstwy pod powierzchnią Księżyca: ScienceAlert

Księżyc słynie z wielu kraterów, które utrzymują blizny po turbulencjach z góry. Ale tuż pod rozbitą powierzchnią Księżyca znajdują się dowody na serię wypływów piroklastycznych, które szczegółowo ukazują inny rodzaj chaosu z przeszłości Księżyca, wyłaniającego się z dołu.

Jianqing Feng, astrofizyk z Planetary Science Institute w Arizonie, wraz ze współpracownikami z Chin i Wielkiej Brytanii chcieli rozszerzyć wcześniejsze badania powierzchni podpowierzchniowej Księżyca, która spadła nieco płasko.

Podobnie jak w przypadku poprzednich badań, Feng i jego współpracownicy przeanalizowali dane z łazika Chang’e-4, który wylądował na niewidocznej stronie Księżyca w 2019 r. Tylko tym razem mieli więcej danych do pracy niż pierwszy Chang’e-4 Kilka dni księżycowych i zajrzałem głębiej w powierzchnię Księżyca za pomocą radaru penetrującego ziemię o niskiej częstotliwości.

Radar penetrujący Księżyc to instrument znajdujący się na pokładzie Chang’e-4. Emitują pulsujące sygnały pod powierzchnią Księżyca, gdy łazik się porusza. Jeżeli te sygnały radarowe wykazują wyraźny kontrast między dwoma materiałami podpowierzchniowymi o różnych właściwościach, są odbijane z powrotem na powierzchnię, na której czeka odbiornik.

Oprócz starożytnego krateru ukrytego pod gruzami i ziemią wyrzuconą z pobliskich uderzeń, Feng i jego współpracownicy nie znaleźli niczego niezwykłego na wysokości 40 metrów (131 stóp) Księżyca.

Poniżej 90 metrów (295 stóp) sytuacja staje się znacznie bardziej interesująca.

„Dzięki tym badaniom odkryliśmy wiele warstw w górnych 300 metrach, co prawdopodobnie wskazuje na serię erupcji bazaltu, które miały miejsce miliardy lat temu” – powiedział Feng i współpracownicy. Napisz w ich gazecie.

Wulkanizm księżycowy to ostatnio gorący temat. W zeszłym miesiącu naukowcy odkryli dziwny gorący punkt po drugiej stronie naszego satelity, który może być pogrzebaną masą zestalonej magmy z wulkanu, jakiego nigdy wcześniej nie widziano na Księżycu.

Dzięki pierwszym skałom księżycowym Źródło od ponad czterech dekadDowiedzieliśmy się również, że lawa wypływa z wulkanów na Księżycu o miliard lat dłużej, niż wcześniej sądzono.

Zestalone warstwy lawy odkryte przez Fenga i jego współpracowników to kolejny zapis tej długiej historii. Grubsze warstwy znajdują się na głębokości, chociaż stają się cieńsze w kierunku powierzchni. sugestia Stopniowe wyczerpywanie się wewnętrznej energii cieplnej, które spowodowało [lunar] Wulkany” i „malejąca objętość erupcji w czasie”.

Najgrubsze warstwy miały około 70 metrów (230 stóp) szerokości, a strumienie lawy zmalały do ​​około 5 metrów na mniejszych głębokościach w pobliżu miejsca lądowania.

Ogólnie rzecz biorąc, Feng i jego współpracownicy uważają, że zidentyfikowali co najmniej trzy lub cztery duże zdarzenia związane z przepływem piroklastycznym, z których niektóre pojawiają się bardzo blisko siebie, rozsypując cienką warstwę księżycowej gleby pomiędzy zestalonymi skałami.

Po sprawdzeniu swoich pomiarów z danymi z poprzedniego modułu księżycowego, Changye 3Naukowcy twierdzą, że takie warstwy istnieją aktor Podziemny obiekt w kraterze Von Kármán to miejsce, w którym Chang’e 4 przemieszcza się podobnie jak łaziki.

Jednakże dane teledetekcyjne nie mogą nam powiedzieć nic na temat czasu występowania księżycowych wydarzeń wulkanicznych, ale wydają się one z czasem zmniejszać, aż do wygaśnięcia energii cieplnej Księżyca. Inne niedawne badania próbowały rozwiązać niedociągnięcia w naszym rozumieniu Księżyca Najnowsze erupcje aktywności wulkanicznej.

Astronomowie dyskutują także o tym, jak interpretować penetrujące księżycowe dane radarowe o niskiej częstotliwości. Niektórzy twierdzą, że warstwy podpowierzchniowe odkryte w poprzednich badaniach są takie same Tylko szum systemu. Można więc spodziewać się, że te nowe odkrycia również zostaną poddane analizie.

Badanie zostało opublikowane w Journal of Geophysical Research: Planety.