Nowe podejście „podstawowe” może poprawić skuteczność chemioterapii raka trzustki

Nowe podejście do „preparowania” środowiska guza może poprawić skuteczność chemioterapii w przypadku gruczolakoraka trzustki, jednej z najbardziej agresywnych postaci raka trzustki.

W modelach przedklinicznych zespół z Instytutu Badań Medycznych Garvana może wzmocnić odpowiedź guzów na chemioterapię poprzez zmniejszenie sztywności i gęstości tkanki łącznej zwanej zrębem oraz zmniejszenie rozprzestrzeniania się raka nawet o 50%.

Badanie utorowało drogę do badania klinicznego, które oceni, czy podejście terapeutyczne byłoby skuteczne w przypadku pacjentów z gruczolakorakiem przewodowym trzustki.

Profesor Paul Timpson, kierownik działu badań nad rakiem w Instytucie Garvana i współautor odkryć opublikowanych w postęp naukowy. „Ta praca jest potężnym przykładem przełomowych badań in vitro prowadzących do partnerstwa z przemysłem i potencjalnego tłumaczenia klinicznego”.

Nowe podejście do jednego z najgroźniejszych rodzajów raka

Gruczolakorak przewodowy trzustki jest agresywną postacią raka trzustki i jednym z najbardziej śmiertelnych nowotworów na świecie. Pomimo postępów w podejściu do chemioterapii skojarzonej, 5-letni wskaźnik przeżycia wynosi mniej niż jeden na dziesięć i mniej niż 3%, jeśli rak już się rozprzestrzenił.

Chcieliśmy spróbować ulepszyć chemioterapię przy użyciu unikalnego podejścia – celując w środowisko wokół guza, aby nowotwór był bardziej wrażliwy na leczenie”.

Dr Kendall Murphy, pierwszy autor artykułu

Naukowcy badali FAK – cząsteczkę wytwarzaną przez raka trzustki, która zwiększa sztywność zrębu i pomaga komórkom nowotworowym rosnąć, mobilizować i rozprzestrzeniać się. Korzystając z najnowszych technik obrazowania wewnątrzoczodołowego, aby pokazać, jak żywe nowotwory trzustki w modelach mysich reagują na leczenie, naukowcy zbadali, czy zapobieganie dnie rzekomej za pomocą eksperymentalnego leczenia może „przygotować” komórki rakowe do łatwego zniszczenia przez chemioterapię.

„Kiedy wprowadziliśmy leczenie ukierunkowane na FAK przed chemioterapią w naszych modelach eksperymentalnych, wtedy dostrzegliśmy największe korzyści” – mówi dr Murphy.

„Dzięki wstępnemu leczeniu guzów inhibitorami FAK zmienialiśmy sztywność, a także ilość i odkładanie się tkanki zrębowej otaczającej komórki rakowe. Na tej bardziej miękkiej powierzchni komórki rakowe zatrzymały się, czyniąc je bardziej wrażliwymi na chemioterapię. W efekcie zwiększaliśmy się prawdopodobieństwo wystawienia tych komórek rakowych na leczenie chemioterapią, która zmniejszyła wzrost i rozprzestrzenianie się raka trzustki w naszych modelach”.

Sposób na określenie, kto odniesie największe korzyści

Naukowcy odkryli również, że poziomy innego białka w komórkach raka trzustki, zwanego merlinem, mogą pomóc określić, które osoby odniosłyby największe korzyści z celowania w FAK.

„Merlin jest białkiem wytwarzanym na różnych poziomach u pacjentów z rakiem trzustki. Odkryliśmy, że niższe poziomy Merlina w naszych eksperymentalnych modelach raka trzustki doprowadziły do ​​większej skuteczności naszego podejścia opartego na kombinacji „primerów” ukierunkowanych na FAK” – mówi dr. David Herrmann, jeden z uczestników. Autor opracowania.

„Mamy nadzieję, że identyfikując guzy, które produkują mniejsze ilości merliny, będziemy w stanie zidentyfikować pacjentów, którzy najprawdopodobniej skorzystają z naszego nowego podejścia złożonego”.

Wyniki zostaną zbadane w ramach nowego badania klinicznego we współpracy z Amplia Therapeutics Limited z Melbourne, które ma rozpocząć w przyszłym roku badania kliniczne inhibitora FAK AMP945, aby ustalić, czy to podejście będzie skuteczne u pacjentów.

„To ekscytujące móc współpracować z Amplia z dużym doświadczeniem Garvana w biologii FAK, biologii raka i doświadczeniu klinicznym. Wyniki badań przedklinicznych dostarczyły ważnych informacji i potwierdziły naszą decyzję o przeniesieniu naszego inhibitora FAK, AMP945, do fazy II badania kliniczne u pacjentów z rakiem trzustki” – mówi dyrektor generalny i dyrektor generalny Amplia, dr John Lambert.

„Wskaźniki przeżycia pacjentów z gruczolakorakiem trzustki są ponure i nie zmieniły się znacząco od dziesięcioleci” – dodaje profesor Timpson. „Nasze podejście jest obiecującym nowym, klinicznie istotnym sposobem na ulepszenie istniejących terapii i potencjalnie może przynieść prawdziwą różnicę pacjentom”.